Το μεγάλο βήμα
Της Σταματίας Γκαραλιάκου
Πολλές φορές στη ζωή μας έχουμε κληθεί να πάρουμε σοβαρές αποφάσεις για ζητήματα που αφορούν τόσο τη προσωπική μας ζωή και το μέλλον μας αλλά και για θέματα που αφορούν το καλό όλων. Παιδιά ακόμη, θα πρέπει να αποφασίσουμε ποιος θα είναι ο καλύτερος φίλος μας, τι θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε και αφού μεγαλώσουμε τι τελικά θα σπουδάσουμε και πάει λέγοντας. Σε όλες αυτές τις αποφάσεις τα ερεθίσματα είναι πολλαπλά. Όμως, αυτό που έχει σημασία είναι ότι στα συγκεκριμένα ζητήματα δεν επηρεαζόμαστε ούτε από τις εμπειρίες των άλλων ούτε όμως και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Η κοινωνίας μας σχεδόν δύο χρόνια τώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με μία πρωτοφανής πανδημία που σαν ιδέα δεν μπορούσε αλλά και δεν μπορεί να την διαχειριστεί. Ο εγκλεισμός, ο φόβος για το άγνωστο ‘’γκρέμισε’’ όνειρα, χώρισε φιλίες και δεν άφησε περιθώρια για νέα ξεκινήματα. Ο κόσμος κουράστηκε, πιέστηκε και στο τέλος πήρε τη πιο σοβαρή απόφαση. Να κάνει το πολυπόθητο εμβόλιο, το εμβόλιο για την ελευθερία.
Όπως έχω ξαναπεί αυτή η πανδημία μας χώρισε σε δύο, τρεις ίσως και περισσότερες ομάδες και αυτό συνεχίζει να κάνει και τώρα με γοργούς ρυθμούς. Άνθρωποι που είναι υποστηρικτές του εμβολίου και το εμπιστεύονται με κλειστά μάτια, άνθρωποι υποχρεωμένοι στον εμβολιασμό που το κάνουν με διστακτικότητα και άνθρωποι που όπως λένε το αφήνουν από Σεπτέμβρη. Είναι πολύ δύσκολο να παρακινηθείς και να κάνεις το μεγάλο βήμα. Καθημερινά η τηλεόραση, μας βομβαρδίζει με περιπτώσεις που νόσησαν τόσο από κορωνοϊό όσο και από το εμβόλιο, εμφάνισαν θρομβώσεις, που πέθαναν. Στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο Τέξας, αυτό το μεγάλο βήμα δεν μπόρεσε να γίνει ούτε με τα 500 ευρώ που έταξαν στον κάθε εμβολιαζόμενο.
Η ελπίδα ήταν ότι όταν βρεθεί το εμβόλιο θα τελειώσει η πανδημία. Τώρα που υπάρχουν εμβόλια καταγράφεται διστακτικότητα τόσο από το προσωπικό των νοσοκομείων όσο και από τους πολίτες. Όσο και να θεωρούν οι αρμόδιοι ότι είναι ζήτημα χρόνου ο εμβολιασμός, δεν παύει να είναι ένα εμβόλιο που παρασκευάστηκε σε χρόνο ρεκόρ. Για τους επιστήμονες και τους πολιτικούς η οπτική γωνία είναι διαφορετική, το θεωρούν μία τεράστια επιτυχία. Για τους πολίτες πάλι η άποψη είναι αυτή που καταγράφεται ανά διαστήματα στις δημοσκοπήσεις.