Το δεκάλεπτο του απόλυτου τρόμου..

Ας φανταστούμε έναν φοιτητή να εισέρχεται στο χώρο ενός αμφιθεάτρου γεμάτο κόσμο για να παρακολουθήσει ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό μάθημα που χρειάζεται διάβασμα και θυσία προσωπικού χρόνου ώστε να καλυφθεί η ύλη.

 Κατά τη διάρκεια της παράδοσης, η καρδιά του ξεκινά να χτυπά πολύ γρήγορα, τον πιάνει κρύος ιδρώτας, ένα δυσάρεστο σφίξιμο και βάρος στο στήθος του κάνει αισθητή την παρουσία του και η αίσθηση ότι θα του συμβεί κάτι πολύ κακό επιδεινώνει την κατάσταση με κατάληξη να φτάσει στα όρια της λιποθυμίας.

 Μετά από λίγη ώρα αφού συνέρχεται προσπαθεί να ανακαλύψει τι του συνέβη. Έχοντας πραγματοποιήσει τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, διαβεβαιώνεται από τα πορίσματά τους ότι δεν συντρέχει κάποιος παθολογικός λόγος και η διάγνωση είναι η εξής: Κρίση πανικού!!

Στην εποχή που ζούμε, μια περίοδο οικονομικής, θρησκευτικής, πολιτικής και πολιτισμικής κρίσης, δεν πλήττονται τόσο οι μεγαλύτερες ηλικίες όπως θα περιμέναμε, αλλά η νεολαία η οποία αντιμετωπίζει αδιέξοδα σε όλους τους τομείς.

Τι είναι η κρίση πανικού; Είναι μια πολύ έντονη αντίδραση απέναντι στο άγχος η οποία κλιμακώνεται βαθμιαία σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ( πέντε με δέκα λεπτά) με ιδιαίτερα ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα. Προέρχονται είτε ως αποτέλεσμα μιας εξαιρετικά έντονης αντίδρασης στο στρες, είτε αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια μιας περιόδου θλίψης. Δεν αποκλείεται να είναι σύμπτωμα μιας οποιαδήποτε φοβίας όπως για παράδειγμα η αγοραφοβία ( ένας άνθρωπος που φοβάται να βρεθεί ανάμεσα σε πολύ κόσμο, μπορεί να πάθει κρίση πανικού όταν τύχει να είναι σε μέρος με πολυκοσμία.) Όταν οι κρίσεις πανικού επαναλαμβάνονται, πρόκειται για διαταραχή πανικού, η οποία ανήκει στις αγχώδεις διαταραχές.

Ποια τα συμπτώματα:

ü Εφίδρωση

ü Ταχυκαρδία

ü Αίσθηση πνιγμού

ü Δύσπνοια

ü Τρέμουλο

ü Λιποθυμική τάση

ü Πόνος στο στομάχι

ü Ναυτία

ü Δυσκολία συγκέντρωσης

ü Φόβος απώλειας ελέγχου

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ: Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό ενός ανθρώπου που υπέστη κρίση πανικού, είναι ο φόβος μήπως του ξανασυμβεί.  Δεν καταλαβαίνει όμως, ότι με την παραπάνω σκέψη πυροδοτεί την δυσάρεστη κατάσταση που βίωσε, διότι την τροφοδοτεί μέσω του φόβου του. Διστάζει να υποβάλλει τον εαυτό του σε παρόμοια μέρη στα οποία έπαθε κρίση πανικού, όπως για παράδειγμα το αμφιθέατρο που προαναφέραμε. Ο φόβος φέρνει φόβο..

Λογικό επακόλουθο είναι το αίσθημα της ντροπής. Στις δύσκολες εποχές που διανύουμε ο φόβος θεωρείται από την πλειοψηφία των ανθρώπων ένδειξη αδυναμίας, διότι κανένας δεν θέλει να παραδεχτεί ότι έχει τρωτά σημεία. Παρατηρούμε ότι τα άτομα που υποφέρουν από κρίσεις πανικού κλείνονται στον εαυτό τους, αποφεύγουν τις κοινωνικές συναναστροφές  ειδικά σε εξωτερικούς χώρους και βγαίνουν ελάχιστα από το σπίτι τους καθώς όταν το κάνουν, αντιμετωπίζουν τον απόλυτο τρόμο..Τη βίωση μιας κρίσης πανικού και τον ψόγο από το κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή τους συγγενείς, τους φίλους, τον σύντροφο..

Απόρροια των παραπάνω δυσμενών καταστάσεων αποτελεί η επιδείνωση φοβιών όπως η αγοραφοβία, η κλειστοφοβία κλπ..( δεν πηγαίνω κινηματογράφο γιατί ο κόσμος με πνίγει και μπορεί να πάθω κρίση πανικού)..

Η  κατακόρυφη μείωση της απόδοσης στο εργασιακό περιβάλλον, αποτελεί άμεση συνέπεια των παραπάνω, καθώς η απώλεια της συγκέντρωσης είναι εξαιρετικά έντονη. Προκαλεί ψυχική οδύνη διότι το μυαλό επικεντρώνεται συνεχώς στον φόβο . Ο άνθρωπος τίθεται σε μια κατάσταση επείγοντος σχεδόν όλο το εικοσιτετράωρο..

Ορισμένοι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες κάποιος να εκδηλώσει μια κρίση πανικού είναι οι εξής:

• Η ιδιοσυγκρασία ανθρώπων νευρικών, αγχωδών με χαμηλή ικανότητα προσαρμογής.
• Η φιλοσοφία για τη ζωή. Εάν κάποιος σκέφτεται συνεχώς αρνητικά για το τι του συμβαίνει, αναλύει και θέλει τον έλεγχο των πάντων ή αποφεύγει να κάνει ότι τον φοβίζει, είναι υποψήφιο «θύμα» μιας κρίσης πανικού.
• Η ηλικία. Συνήθως άτομα άνω των 18 ετών που βρίσκονται σε ηλικία συνειδητοποίησης του κόσμου γύρω τους, του ανταγωνισμού και της έλλειψης ελεύθερου χρόνου, είναι πιθανόν να εκδηλώσουν τα συμπτώματα της κρίσης πανικού.
• Τα αστικά κέντρα. Έρευνες δείχνουν ότι κάτοικοι μεγάλων αστικών κέντρων, έχουν περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν κρίση πανικού λόγω του γρήγορου ρυθμού ζωής τους.
• Η αυτοπεποίθηση και η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Εάν δεν πιστεύουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, πως περιμένουμε να πιστεύουν οι άλλοι σε εμάς;
• Το πώς έχουμε διδαχθεί να αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις. Η οικογένεια διαδραματίζει το σημαντικότερο ρόλο στην πορεία και την εξέλιξη του ανθρώπου συνεχώς. Εάν ένα παιδί μεγάλωσε  με άτομα που αντιδρούν σε δυσκολίες με φόβο και πανικό είναι επόμενο να υιοθετήσει  ακραίες συμπεριφορές κατά τη διάρκεια της ζωής του.

 

Τελικά αντιμετωπίζεται μια κρίση πανικού;

 

Αντιμετωπίζεται και μπορεί να εξαλειφθεί..

Το μυστικό βρίσκεται στις αναπνοές και στις σκέψεις.. Τίποτε οργανικό δεν συμβαίνει εκείνη την ώρα.  Επικεντρωνόμαστε στις εισπνοές και τις εκπνοές βαθιά αργά και ήρεμα. Εστιάζουμε και καθοδηγούμε τις σκέψεις μας σε ένα μέρος γαλήνιο, όμορφο, με άτομα που αγαπάμε και μας αγαπάνε. Μια ωραία τεχνική που θα  βοηθήσει να δούμε τον κόσμο με «άλλο μάτι» είναι ο διαλογισμός.

Η καθημερινή άσκηση και διατροφή εύκολα  μπορούν να δρομολογήσουν τον άνθρωπο σε εκπληκτικά αποτελέσματα, καθώς η παραγωγή ενδορφινών δημιουργεί ένα γενικότερο αίσθημα ευεξίας και ελέγχου του μυαλού και του σώματος.  Είδη ασκήσεων που χαλαρώνουν νου και σώμα είναι η ενασχόληση με τη γιόγκα, το πιλάτες, περπάτημα ή τρέξιμο στη φύση τουλάχιστον τρείς φορές την εβδομάδα η σε καθημερινή βάση.

Καθημερινά κατά τη διάρκεια της ημέρας πάντοτε πρέπει να αφιερώνουμε τουλάχιστον μια ώρα στον εαυτό μας κάνοντας δραστηριότητες ή χόμπι που μας ευχαριστούν και ξεκουράζουν το μυαλό. Μια βόλτα με έναν φίλο, η ενασχόληση με τη μουσική, με τον χορό, ένα ταξίδι, δεν θα μας βγάλουν εκτός προγράμματος, αντιθέτως, θα τονώσει την δημιουργικότητα και κυρίως την διάθεση! Η ευχάριστη απασχόληση του μυαλού αποτελεί ένα φυσικό τρόπο άμυνας της ψυχής για το άγχος.

 

Λένε ότι η χαρά διπλασιάζεται όταν την μοιράζεσαι και η λύπη συρρικνώνεται.. Καλό θα ήταν να μοιραζόμαστε αυτά που μας προβληματίζουν και μας στεναχωρούν. Θα συνειδητοποιήσουμε ότι μερικά από αυτά δεν είναι προβλήματα αλλά προβληματισμοί..

 

Εάν οι κρίσεις επιδεινώνονται και κλιμακώνονται με το πέρασμα του χρόνου, η επίσκεψη σε έναν ειδικό κρίνεται απαραίτητη ώστε να βρεθούν οι αιτίες του άγχους που τις πυροδοτούν.  Όμως ας μη λησμονούμε ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση! Όσο νωρίτερα απομυθοποιήσουμε τους φόβους και τα άγχη μας, τόσο ποιοτικότερα θα ζήσουμε.

Η ικανότητα να ελέγχεις τα συναισθήματά σου, να αποφορτίζεις την ψυχή σου από την αρνητική ενέργεια που δέχεσαι καθημερινά, αποτελεί άθλο και επιτυγχάνεται μέσω διαρκούς σωματικής και ψυχικής προσπάθειας. Ποτέ δεν τα παρατάμε, πάντα υπάρχει ελπίδα για όλους μας. «Τα πράγματα πάντα χειροτερεύουν πριν γίνουν καλύτερα!!»

 

 

ΚΟΡΔΩΣΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ