“Τ’ άκουσες Έλληνα πικρέ (” e-Ελπίδα.Gr “) Συγνώμη Καραγκιόζη μου…”.
Τ’ άκουσες Έλληνα πικρέ, τα θλιβερά μαντάτα,
η χώρα σου βυθίστηκε στης Πτώχευσης τη στράτα.
Σταυρώνεται ένας Λαός και βαριαναστενάζει,
και να’ βρει τον που προσδοκά, στη ζάλη του, διστάζει.
Τις παρωπίδες βγάλε πια, απ’ τα θολά σου μάτια,
και γίνε, όλος, μια γροθιά, που, τώρα ‘σαι κομμάτια.
Να βρεις, στους Νέους: που δε φταιν’, εκείνον που σου πρέπει,
κι ο δεξιός κι ο αριστερός, τα ίδια λάθη δρέπει.
Να Λειτουργήσουν οι Θεσμοί, οι κλέφτες να πληρώσουν,
τότε οι φτωχοί θε θα χαρούν: Οι έχοντες, σα δώσουν.
Μέσα στο Διαδίκτυο, να γίνει μια “Σελίδα”,
οπού οι Νέοι θα βρεθούν, να λέγεται Ε λ π ί δ α.
Αν θέλεις, φίλε, “υποκριτή” να ονομάσεις κάποιο,
“κλέφτη” αν θέλεις να τον πεις, “καταχραστή” και “σάπιο”,
“κρετίνο” πες τον, και φτηνό, φτύστον’ με απαξία,
μα “Καραγκιόζη” μην τον πεις, γιατί: Παίρνει, αξία…
Δεν έκλεψε να καμωθεί, με μύριους, φαύλους τρόπους,
δε φέρθηκε πισώπλατα σε φίλους και συντρόφους.
Συγνώμη Καραγκιόζη μου, συ αγαθέ παππού μου,
στα μαύρα βλέπω μάτια σου, κομμάτι του εαυτού μου,
σα ψάχνω τρόπο σήμερα για να επιβιώσω,
χωρίς ν’ αλλάζω “χρώματα’, πρόστυχα να ενδώσω.
Στην εξουσία, πώς να πεις, κάτω για να κοιτάξει;
Με ξένο αίμα ορθώνεται, πού δάκρυ για να στάξει;
Μέσα στο Διαδίκτυο, να γίνει μια “Σελίδα”,
οπού οι Νέοι θα βρεθούν, να λέγεται: Ε λ π ί δ α.
{youtube}JptnwrqL96c|640|400{/youtube}
(Ένα τραγούδι, με στίχους, φωνή, και λαουτομπούζουκο, της ασημαντότητας μου, τραγουδημένο – ερασιτεχνικά, απ’ της ψυχής τα βάθη – πάνω στην απέραντη Μουσική του Χρ. Χάλαρη, και τη θεία Φωνή του απέθαντου Νίκου Ξυλούρη, την “Αρετούσα”, που το έθεσα υπόψη του διαχειριστή της σελίδας του Κυρίου Χάλαρη, και πήρα θετική απάντηση, για τους στίχους και τις σκέψεις μου…
Σας ευχαριστώ…, με Εκτίμηση. Καμιά προσωπική ιδιοτέλεια!, στο λόγο της τιμής μου… Είμαι τόσο ζεματισμένος, σαν πρώην Δ.Υ., από αυτή την κατάσταση, των άσχετων αιρετών – και όχι μόνο – που χρόνια τώρα, χαντάκωσαν τον άγιο αυτό Τόπο, που, απλά θέλω να βοηθήσω, έστω, με τη “φωνή εντόμου”, που διαθέτω…
“Κάθε μορφή εξουσίας, κρύβει στον κόλπο της και μια μορφή βίας, και είναι θέμα χρόνου για το πότε θα πεταχτεί από μέσα της το άδικο, το αισχρό αυτό μπάσταρδο του σατανά. Μόνη διέξοδος: Η Απρόσκοπτη Λειτουργία των Θεσμών!… Κάτι για το οποίο, όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι: Να ανεβάσουμε τη γροθιά της Γνώσης μας, τόσο ψηλά, ώστε να μπορούμε να τσακίζουμε τα πρόστυχα μούτρα, της – κάθε φορά – παραπαίουσας εξουσίας…”.
