συμπλευση

Euromedica

euromedica ygeia

Ορθοδοντικός Δώρα Μπαρτζιώκα

vandal

Οι Δυνατές Λύσεις, μετά τα σημερινά (12 Ιουνίου 2018) στο ζήτημα των Σκοπίων.

Εξετάζοντας αντικειμενικά και ψύχραιμα τα πράγματα, όπως διαμορφώθηκαν σήμερα, οφείλουμε να διαπιστώσουμε και να προτείνουμε με ρεαλισμό τα εξής:
1 ]. Η σημερινή, συνολική, δημόσια εικόνα για ένα θέμα εθνικό, εικοσιπενταετίας, μείζονος προτεραιότητας για τη Χώρα, – το ζήτημα των Σκοπίων -, από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού (κ. Τσίπρα), του συγκυβερνώντος αρχηγού (κ.Καμμένου) και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (κ.Μητσοτάκη) είναι ξεκάθαρη :
(α). Η υπάρχουσα κυβέρνηση για το κεντρικό τούτο ζήτημα, με την ανοιχτή ενώπιον του Λαού διαφωνία του αρχηγού του συγκυβερνώντος κόμματος, δεν διαθέτει τη ”δεδηλωμένη” (δηλαδή, έχει χάσει την κοινοβουλευτική στήριξη – πλειοψηφία), επομένως έναντι οποιασδήποτε άλλης κίνησης της κυβέρνησης προηγείται η επαναπόκτηση της ”δεδηλωμένης”. Πράγμα, που με γνήσιο και δημοκρατικό τρόπο μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την προσφυγή στον ίδιο το Λαό : με εκλογές.
(β). Η κυβέρνηση αυτή, έχοντας απωλέσει τη ”δεδηλωμένη” δεν μπορεί και δεν νομιμοποιείται να προβεί σε καμία υπογραφή καμίας συμφωνίας σε οτιδήποτε. Πολύ περισσότερο, δεν περισσότερο να προχωρήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια που θα δεσμεύει τη Χώρα επί του θέματος (δηλαδή, των Σκοπίων), επί του οποίου έχει δημόσια διαπιστωθεί η απώλεια της κοινοβουλευτικής στήριξης-πλειοψηφίας. Επομένως, η ανανέωση της εντολής του Λαού (με εκλογές) για την ανάδειξη νέας κυβέρνησης καθίσταται αναγκαία.

2 ]. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως κι ο κάθε Έλληνας πολίτης, έχοντας διαπιστώσει αυτό το δημόσιο γεγονός, λειτουργώντας, ως θεσμικός εγγυητής του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, οφείλει να προβεί σε ενέργειες αποκατάστασης της αντιπροσωπευτικότητας, της νομιμοποίησης, της συνταγματικότητας και της υπεύθυνης εκπροσώπησης της Χώρας. Προς την κατεύθυνση, και μετά απ΄ όσα κι ο κάθε Έλληνας πολίτης έχει διαπιστώσει, για την άρση του αδιεξόδου έχει δυνατότητα δύο πρωτοβουλιών:
1η. Να κινηθεί προς το Δημοψήφισμα (με τις αναγκαίες συζητήσεις- συνεννοήσεις), αποκαθιστώντας, έτσι, και με τρόπο οριστικό το επί δεκαετίες υφιστάμενο επί του ζητήματος χάσμα μεταξύ Κοινωνίας και πολιτικού συστήματος. Διέξοδο, που ας σημειωθεί, έχω δημόσια προτείνει εδώ και πέντε (5) μήνες από τη στιγμή που ξαναάνοιξε η συζήτηση για το θέμα.
2η. Να κινηθεί προς τις εκλογές θέτοντας το ανακύψαν, από το εθνικό θέμα, ζήτημα, ως ζήτημα εύρυθμης και συνταγματικής λειτουργίας του Πολιτεύματος (αναλαμβάνοντας την ευθύνη των αναγκαίων τακτικών κινήσεων).

3 ]. Αν, δυστυχώς, παρόλα αυτά, τα προφανή και κρίσιμα, ”προτιμηθεί” η ρουτίνα της κοινοβουλευτικής οδού, εκτιμώντας από την κυβέρνηση ότι καιροσκοπικά μπορεί να διαμορφωθεί για ένα τέτοιας σημασίας ζήτημα συγκυριακή πλειοψηφία στη Βουλή, έστω και με καταστρατήγηση και κάθε δημοκρατικοφανούς, πλέον, διαδικασίας (δηλαδή, με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα), τότε, πρέπει να είναι γνωστό και καθαρό ότι :
1ο. Για ζήτημα αυτής της σημασίας (εθνικό), αυτού του εύρους (ιστορικό, χρονικά και πραγματολογικά), αυτής της εμβέλειας (ευρωπαϊκό), αυτής της αξίας (συμμαχικό, γεωπολιτικό), πρέπει να συγκεντρώσει : 180 ψήφους.
2ο. Η ισχύς της οποιασδήποτε Συμφωνίας, και επομένως και της παρούσας, που θα έχει ψηφισθεί με 180 ψήφους από τη Βουλή, δεν θα μπορεί να υπάρξει πριν κάθε προαπαιτούμενό της υλοποιηθεί εντός των χωρών που έχουν συμφωνήσει. Δηλαδή, για ό,τι αφορά τη fYROM, πριν προβεί σε αλλαγή Συντάγματος και υλοποιήσει όλους τους όρους (erga omnes κλπ) της Συμφωνίας.
3ο. Μόνο μετά την πραγματοποίηση των παραπάνω μπορεί να υπάρξει οδός ένταξης σε υπερεθνικούς και διακρατικούς θεσμούς και Οργανισμούς. (Ε.Ε. ΝΑΤΟ κλπ)

4 ]. Αν τίποτα από τα παραπάνω δεν συμβεί. Τότε οι ευθύνες όλων των θεσμικών παραγόντων (πολιτειακών και πολιτικών) θα είναι βαρύτατες, σχετιζόμενες και με τις από το Σύνταγμα προβλεπόμενες (άρθρα του Συντάγματος 1, παρ 2 και 120, παρ. 2 & 3 ). Επιπλέον, καθιστά την όποια απόφαση, έγκριση, ψήφιση : έωλη και ανίσχυρη, ενώ θα είναι δυνατό και εφικτό να προσβληθεί και να ακυρωθεί.

5 ]. Πολιτικές δυνάμεις, που ενώ επιθυμούν να βρίσκονται στο κέντρο των εξελίξεων, πιστεύουν ότι θα τους είναι εφικτό να δολιχοδρομούν, να τακτικίζουν, να υπεκφεύγουν, ενώ, μάλιστα την προηγούμενη όλων τούτων, βρίσκονται στο θέατρο των εξελίξεων (στη Θεσσαλονίκη), αντί για θέσεις καθαρές, ταυτόσημες με την παράδοσή τους και την Κοινωνία, να αισθάνονται ότι αποστολή τους είναι η απονομή χρισμάτων (!), δεν μπορούν, έτσι, να πρωταγωνιστήσουν, δρώντας ως παρακολούθημα. Ούτε και εκείνες που δεν κατορθώνουν να υπερβούν καθαρά και έντιμα προπατορικά αμαρτήματα καθήλωσης σ΄ ένα παρελθόν χωρίς δικαίωση και Δίκαιο.

6 ]. Σε κάθε περίπτωση, είναι φανερό, ότι ο Ελληνικός Λαός, και ο Ελληνισμός όπου Γής, δεν προσυπογράφει και δεν θα προσυπογράψει μια τέτοια ή ανάλογη Συμφωνία. Γνωρίζει, και δεν επιθυμεί να ξανανοίξει μέτωπα διεκδίκησης σε βάρος του και σε βάρος συστατικών – συνθετικών στοιχείων της Πατρίδας του. Θα σταθεί όρθιος και θα αντιπαλέψει κάθε τέτοια γραμμή και κάθε ανάλογο συμβιβασμό. Όσοι σκέφτονται και πράττουν αντίθετα θα έχουν τις ανάλογες συνέπειες των αντιλήψεων και των πράξεών τους.
tziolas 1Ο καθείς και οι ευθύνες του.
Ισχύει, δε, τούτο και για τον Λαό, που οφείλει να μην είναι ”ευκολόπιστος και πάντα προδομένος”.

Ας είμαστε, έστω, την τελευταία στιγμή, χρήσιμοι για τη Μακεδονία, χρήσιμοι για την Πατρίδα.

Ελευθέριος Τζιόλας.
Θεσσαλονίκη, 12 Ιουνίου 2018.