Σε ποια χώρα ζω ;
γράφει ο Πέτρος Λόλας
Όπου έχει ειπωθεί « Η χώρα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο»
Όπου «τα λεφτά είναι πολλά» και «όλοι μαζί τα φάγαμε»
Όπου το απερχόμενο Κράτοςαρνείται να παραδώσει στο νέο Κράτος
Όπου μια Κυβέρνηση δηλώνει «παραλάβαμε άδεια Ταμεία» αλλά δεν αναζητείται ούτε ένας υπεύθυνος
Όπου πολιτικός δηλώνει «είπαμε,να πάρουμε ένα δώρο, αλλά όχι και 500 χιλ»
Όπου δηλώνεται «ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε»
Όπου «δεν αλλάξαμε και βουλιάξαμε». Στα Μνημόνια και το ΔΝΤ
Όπου μπορείς να εκλέγεσαι Βουλευτής ακόμα και για 30 χρόνια, δηλαδή επάγγελμα
Όπου οι «εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσες» Τράπεζες ενώ σώθηκαν τρεις φορές όχι με δικά τους χρήματα, αλλά των Ελλήνων φορολογούμενων, αποφασίζουν μόνες για τις προμήθειες και τα επιτόκια στις καταθέσεις-δανισμό
Όπου το Κράτος υποστηρίζει τη μια μέρα νομική αδυναμία παρέμβασης-φορολογίας των Τραπεζών επικαλούμενη το κεκτημένο της ΕΕ και την άλλη μέρα, ύστερα από τον «ξεσηκωμό» των Κομμάτων ζητάει (αλλιώς παρακαλεί) κατανόηση από τις Τράπεζες και δηλώνει ότι θα αναζητήσει τρόπους παρέμβασης-φορολογίας των Τραπεζών
Όπου πρώτη είδηση στην κρατική τηλεόραση είναι «Το Κόμμα …. στην Περιφέρεια …. θα υποστηρίξει τον κ. ….»
Ενώ οι ολόμαυρες ράχες και ή καμένη έρημη γη από τις πυρκαγιές εκείνη τη μέρα σε όλη τη Χώρα ήταν το τέταρτο θέμα στη σειρά.
Όπου το Δημόσιο «δουλεύει αξιοθαύμαστα», η εύρεση στην αρμόδια Υπηρεσία παλιών ασφαλιστικών ημερομισθίων ενός πολίτη γίνεται μετά από 26 μήνες και μόνο ύστερα από την παρέμβαση του επικεφαλής του Φορέα και όχι από τις επίμονες «οχλήσεις» του πολίτη για τρία χρόνια
Όπου «όλα είναι ένα ψέμα», αφού «στην Πολιτική λέγονται πράγματα που δεν γίνονται και γίνονται πράγματα που δεν λέγονται»
Όπου προεκλογικά λέγονται «Τα ψεύτικα , τα λόγια τα μεγάλα»
Όπου οι πολιτικοί παραδέχονται δημόσια «πριν τις εκλογές λέγονται κάποια ψέματα»
Όπου όλοι λένε Θα πατάξουμε την Παραοικονομία», «Θα πατάξουμε την φοροδιαφυγή», όμως κανείς δεν το καταφέρνει, γιατί «Θέλει Αρετή και Τόλμη….. » (Καβάφης)
Όπου «άλλα θέλω και άλλα κάνω, πως να σας το πω»
«Δεν θα δοθεί καμιά παράταση» και όμως δίνεται και ένας και δύο και τέσσερις μήνες και ένας χρόνος.
«Εμείς θα αγωνιστούμε για την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, την πρόοδο και την κοινωνική δικαιοσύνη». δηλαδή οι προηγούμενοι δεν έκαναν τίποτα, έλεγαν ψέματα.
Όπου υπόσχονται «Δικαιοσύνη παντού» δηλαδή, δεν υπάρχει δικαιοσύνη παντού.
Όπου καταδικάζεσαι σε φυλάκιση με αναστολή για μήνες, ακόμα και χρόνια, χωρίς τουλάχιστον κάποια συμβολική εξαγορά της ποινής, τι νόημα έχει λοιπόν η αναστολή
«Οι ευθύνες θα αποδοθούν σε όποιον τις έχει όσο ψηλά και αν βρίσκεται» Ένας μόνο «πλήρωσε» για μίζες
Όπου οι πολιτικοί δεσμεύονται ότι δεν θα αλλάξει ο εκλογικός νόμος και σχεδόν κάθε εκλογές γίνονται με διαφορετικό νόμο
Όπου όποιο Κόμμα έρθει πρώτο μπορεί να έχει ακόμα και 50 έδρες περισσότερες από αυτές που του αντιστοιχούν στο ποσοστό των ψήφων του παίρνοντας τες από τα άλλα Κόμματα.
Όπου η λαϊκή σοφία «Δανεικά και αγύριστα» ισχύει μόνο για τα πολιτικά Κόμματα.
Όπου πολιτικός δηλώνει «Δεν θ’ αφήσω πέντε νταβατζήδες και πέντε συντεχνίες να χειραγωγήσουν την πολιτική ζωή της χώρας»
Όπου πολιτικοί ξεχνούν να δηλώσουν εκατ. ή ακίνητα τους στο Πόθεν έσχες.
Όπου το Κράτος αναρωτιέται «ποιος κυβερνάει αυτή τη Χώρα»
«Και μια Σημαία σ ένα μπαλκόνι αλλάζει χρώματα και με πληγώνει» έγραψε και τραγούδησε ο Κουγιουμτζής.
Πόσα «πολιτικά χρώματα» άλλαξαν τόσοι «εθνοπατέρες» και όμως οι πολίτες συνεχίζουν να μην κάνουν ούτε το ελάχιστο, να τους «στέλνουν στο σπίτι τους»
Ένας μόνο είχε την αυτοεκτίμηση και παρέδωσε την Έδρααπό βουλευτής
Όπου «Υπάρχει και φιλότιμο» μόνο για να «παίρνουν» τις θέσεις «φιλέτα» «τα δικά μας παιδιά»
Όπου «μεγάλα μυαλά» διαπρέπουν σε μια ξένη χώρα, αφού «η Χώρα τα διώχνει»
Είπε ο Κολοκοτρώνης «…..γραμματισμένοι ἐπῆραν καὶ ἔφευγαν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, τὴν πατρίδα των, καὶ ἔτσι ὁ λαός, ὅστις στερημένος ἀπὸ τὰ μέσα τῆς προκοπῆς, ἐκατήντησεν εἰς ἀθλίαν κατάσταση, και αὐτὴ αὔξαινε κάθε ἡμέρα χειρότερα·
Όπου «πολλά είναι και τα στραβά και τα παράλογα αλλά δεν γράφονται»
Όπου «πρέπει να είμαι κάτι, να πιστεύω σε κάτι και να μην είμαι ελεύθερος»
Όπου για όλα της Χώρας «τα στραβά και τα παράλογα» ίσως να γράφτηκε το σύνθημα σε έναν τοίχο στα Γρεβενά «Αυτός ο κόσμος δεν είναι για εμάς»
