Η ρήση του αρχαίου φιλοσόφου Πυθαγόρα μεταφράζεται στην νεοελληνική πως πρέπει να σωπαίνεις ή να λες κάτι καλύτερο από τη σιωπή.
Μου λένε πολλοί φίλοι γιατί δεν αρθρογραφώ πλέον.
Δεν ξέρω αν έχω να γράψω κάτι καλύτερο από την σιωπή.
Ο μικρός Παναγιώτης Ραφαήλ θα καταφέρει να πάει με την αγάπη του κόσμου στις ΗΠΑ να δοκιμάσει το αδόκιμο και όπου βγει το ταξίδι του. Στις αρχές της δεύτερης 10ετιας έγραφα για το κράτος άνθρωπος. Κοστίζουμε πολύ στις τελευταίες μας ώρες και οι αριθμοί δεν πρέπει να πέσουν έξω.
Όμως, αναρωτιέμαι αν οι μεγάλοι επιστήμονες στις αρχές του 20ου αιώνα δεν τολμούσαν, δεν θα εφευρίσκαμε ποτέ την πενικιλλίνη, κόσμος θα πέθαινε από φυματίωση, αν ο Ρουσβελτ δεν έβαζε στόχο την πολιομυελίτιδα, όντας θύμα της από το 1921 ο ίδιος, μωρά ακόμη θα γεννιότανε με δυσλειτουργίες και παραλυσίες, αν οι μεγάλοι επιστήμονες δεν τιμούσαν να κάνουν πράξη την αρχαία ελληνική γραμματεία δεν θα είχαμε κατακτήσει το διάστημα.
Και όμως είναι δύσκολο να αγοράσουμε ένα εμβόλιο για να δοκιμάσουμε αν θα γίνει ένα πλασματάκι καλά;;;
Ο Πλάτων οραματιζότανε πως για την ιδανική πολιτεία χρειάζεται ή οι βασιλείς να φιλοσοφήσουν ή οι φιλόσοφοι να κυβερνήσουν. Πλέον δεν κοιτάμε το ιδανικό αλλά τον μέσο όρο. Έχουμε σταματήσει να συγκινούμαστε. Νίπτουμε τας χείρας μας με την έτοιμη φράση στο στόμα : «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν γίνεται. Είναι μάταιο».

Τελικά είχα κάτι καλύτερο να γράψω από την σιωπή.