Ο μέσος Ελληνας εργαζόμενος, δουλεύει περισσότερες ώρες τόν χρόνο από κάθε άλλους εργαζόμενους στήν Ευρωπαική Ενωση. Τουλάχιστον έτσι δείχνουν τά στοιχεία από τόν Οργανισμό γιά Οικονομική Συνεργασία καί Ανάπτυξη (OECD).

Συγκεκριμένα, τό 2018, οί Ελληνες εργάστηκαν 1.965 ώρες τόν χρόνο. Αυτό τοποθετεί τήν Ελλάδα στήν πρώτη θέση μέσα στήν Ευρωπαική Ενωση καί στίς πρώτες πέντε χώρες στόν κόσμο. Σύμφωνα μέ τά στοιχεία τού OECD, τό Μεξικό, Νότιος Κορέα καί Ρωσσία είναι οί χώρες, όπου οί εργαζόμενοι δουλεύουν περισσότερες ώρες από τούς Ελληνες συναδέλφους.

Οι Ελληνες εργάζονται σχεδόν 600 ώρες ετησίως περισσότερο από τούς Γερμανούς, 436 από τούς Γάλλους καί 418 από τούς Αγγλους. Κατά μέσο όρο, στήν Ελλάδα εργάζονται περίπου 367 περισσότερες ώρες ετησίως από τίς χώρες στόν Πίνακα 1.

Πιό είναι τό πρόβλημα; Δέν είναι παραγωγικοί. Πολύ δουλειά, λίγο αποτέλεσμα. Σύμφωνα μέ τά αποτελέσματα τής έρευνας τού οργανισμού, οι Ελληνες μολονότι εργάζονται περισσότερες ώρες, συνεισφέρουν λιγώτερο στήν οικονομία. Συγκεκριμμένα, γιά κάθε ώρα πού εργάζεται ο έλληνας, συνεισφέρει κατά μέσο όρο $37,9 δολλάρια στήν ελληνική οικονομία. Ομως, μία ώρα εργασίας στήν Γερμανία συνεισφέρει $72,2 δολλάρια στήν γερμανική οικονομία, καί στήν Ιρλανδία $98 δολλάρια. Μέ εξαίρεση τήν Ουγγαρία, οι ελληνες εργαζόμενοι συνεισφέρουν λιγώτερο στην οικονομία από τους εργαζόμενους στίς χώρες στόν Πίνακα 2.

Η διαφορά στήν παραγωγικότητα, δέν σημαίνει απλά ότι οι Γερμανοί ή Αγγλοι γιά παράδειγμα,έχουν καλύτερο εργατικό ηθικό ή καταβάλλουν μεγαλύτερες προσπάθειες σε σύγκριση με Ελληνες εργαζόμενους. Η παραγωγικότητα καί τό κόστος τού προιόντος πού παράγεται, δέν εξαρτάται μόνο από το εργατικό δυναμικό αλλά επίσης από άλλους συντελεστές, όπως τόν τεχνολογικό εξοπλισμό, καινοτομία, έρευνα καί ανάπτυξη, σύστημα διαχείρισης, εκπαιδευτική κατάρτιση, ανταγωνισμό, φορολογία, μεταφορικόκόστος, κλπ.

Στήν Γερμανία καί άλλες χώρες, η υψηλή παραγωγικότητα, εξηγείται σέ μεγάλο βαθμό από τό γεγονός, ότι οι εργαζόμενοι έχουν καλύτερο μηχανολογικό ή τεχνολογικό εξοπλισμό και καινοτομίες στήν δουλειά τους πού συντελούν σέ υψηλότερη αύξηση τής παραγωγής.Πριν χρόνια, το περιοδικό TheEconomist, είχε δημοσιεύσει ότι εργοστάσια μεταποίησης στην Αγγλία πού ανήκαν σε αμερικανικές εταιρείες, ειχαν μεγαλύτερη παραγωγικότητα σε σύγκριση με εργοστάσια πού ανήκαν σέ Αγγλους, κυρίως διότι τά αμερικανικά εργοστάσια ειχαν αποτελεσματικώτερες μεθόδους διαχείρισης καί διοικητικές πρακτικές.

Γιά τήν Ελλάδα, η χαμηλή παραγωγικότητα αποτελεί ένα σοβαρό πολυδιάστατο πρόβλημα πού επηρεάζει αρνητικά το αναπτυξιακό δυναμικό της Ελλάδας καί απαιτεί μεταξύ άλλων, αναγκαίες βελτιώσεις σέ τομείς καινοτομίας, επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη, εκπαίδευσης καί εξεδίκευσης εργαζομένων, διοικητικές πρακτικές , βελτίωση συστήματος μεταφορών, εργατικό ήθος, φορολογικές μεταρρυθμίσεις καί κυβερνητικές παρεμβάσεις.Ολα τά ανωτέρω αποτελούν σημαντικές προκλήσεις, όπου η κυβέρνηση, επιχειρήσεις καί εργαζόμενοι καλούνται νά ανταποκριθουν.

 

Δρ. Νίκος Α. Στεργιούλας

Διεθνής Οικονομολόγος, σύμβουλος σε δημόσιες υπηρεσίες καί επειχειρήσεις σέ επενδυτικά, εμπορικά καί γεωπολιτικά θέματα. Στό παρελθόν έχει εργασθεί στό Αμερικανικό Κονκγρέσσο καί διετέλεσε ανώτατο στέλεχος τού Υπουργείου Επορίου τών ΗΠΑ.