Γραφεί ο Δρ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ –ΧΕΙΡ.ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΙΑΤΡΙΚΗΣ Α.Π.Θ

Κατά την διάρκεια της κύησης και ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο η ναυτία και οι έμετοι είναι συχνό σύμπτωμα των εγκύων και πρέπει να αντιμετωπίζονται από τον θεράποντα ιατρό, έτσι ώστε να μην προκύψει στην έγκυο μία πιο σύνθετη κατάσταση πού λέγεται υπερέμεση της κύησης.

Προσοχή πρέπει να δίδεται στον χρόνο εμφάνισης των συμπτωμάτων μιας και η εμφάνιση τους μετά την 9η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μπορεί να συνδέεται με άλλες παθήσεις, όπως η χολολιθίαση, η γαστρίτιδα, η γάστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση και η διαβητική γαστροπάρεση.

Η ναυτία αφορά το 50-80% των γυναικών κατά την διάρκεια της κύησης. Σε μικρότερο ποσοστό εγκαθίσταται η υπερέμεση της κύησης που σαν επακόλουθο έχει την πολύ κακή διατροφή της εγκύου και είναι πιθανό να οδηγήσει σε νοσοκομειακή περίθαλψη για την αντιμετώπιση της. Η απώλεια βάρους είναι σημαντική όταν ο εμετός επιμένει και εμφανίζεται σε όλη την διάρκεια της ημέρας ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες. Ηλεκτρολυτικές διαταραχές είναι αρκετά συχνές, όπως και οι διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς του ήπατος και των νεφρών. Ανάλογα με την συμπτωματολογία, η αντιμετώπιση της κατάστασης χωρίζεται σε διαφορά επίπεδα, στην αρχή χορηγούνται βιταμίνη Β12(πυριδοξίνη) χωρίς ή σε συνδυασμό με το δοξυλαμίνη φάρμακα ασφαλή και αποτελεσματικά.

Έχει παρατηρηθεί ότι η χορήγηση βιταμίνης Β6 προ της συλλήψεως μειώνει σοβαρά την πιθανότητα εμφάνισης ναυτίας και εμετών κατά την διάρκεια της κύησης. Εάν έχουμε διαταραχή της λειτουργίας του θυρεοειδούς αυτοί πρέπει να διορθωθεί σε συνεργασία με ενδοκρινολόγο χορηγώντας τα κατάλληλα φάρμακα για τον θυρεοειδή.

Από τα μη φαρμακευτικά σκευάσματα έχει παρατηρηθεί ότι το ginger (τζίντζερ) μειώνει τα συμπτώματα, ενώ η χρήση της μεθυλπρεδνιζολόνης για σύντομο χρονικό διάστημα είναι αρκετά δραστική. Σε σοβαρότερες καταστάσεις ναυτίας και εμέτων εκεί όπου πλέον έχει εγκατασταθεί η υπερέμεση της κύησης, η ενδοφλέβια χορήγηση ηλεκτρολυτών εφαρμόζεται με επιτυχία.

Ο ρόλος της βιταμίνης(θειαμίνη) σε συνδυασμό με ενδοφλέβια χορήγηση διαλυμάτων δεξτρόζης είναι αποτελεσματική ενώ σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις όπου η διατροφή της εγκύου είναι πάρα πολύ κακή η παρεντερική διατροφή είναι λύση ανάγκης.

Αντιεμετικά σκευάσματα χορηγούνται με προσοχή και όχι σε μεγάλη έκταση ενώ ο ρόλος της ψυχοθεραπείας σε αρκετές περιπτώσεις είναι αποτελεσματική.

Η νοσοκομειακή περίθαλψη είναι επιβεβλημένη σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα επιμένουν σε μεγάλο βαθμό και η απώλεια βάρους είναι συνεχής.