Ορθοδοντικός Δώρα Μπαρτζιώκα

Euromedica

euromedica ygeia

30-4-1972: Το μεγάλο ματς Πυρσός – Πανσερραϊκός 1-1

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΟΣ

 

Στη δίνη του προεκλογικού αγώνα θα δώσουμε σήμερα μια άλλη νότα, ξεφεύγοντας για λίγο από τους ρυθμούς της καθημερινότητας, γυρίζοντας πολλά χρόνια πίσω, ανασκαλίζοντας τις παιδικές μνήμες μας για να θυμηθούμε ένα μεγάλο αγώνα που έγινε σαν σήμερα, στις 30 Απριλίου 1972, στο εθνικό στάδιο Γρεβενών, όπου ο Πυρσός…

αντιμετώπισε τον Πανσερραϊκό για το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Σήμερα δεν θα ανατρέξω σε πηγές, αλλά θα γράψω αυτά που θυμάμαι, σκαρφαλωμένος στον μαντρότοιχο της κάτω πλευράς του γηπέδου, παρακολουθώντας με ύψιστο ενδιαφέρον το παιχνίδι αυτό. Για τα παιδικά μου μάτια ήταν σαν να έβλεπα Ρεάλ – Μπαρτσελόνα στο Μπερναμπέου, καθώς μιλάμε για έτος 1972 και για ένα παιδί του χωριού.

 

Ας μπούμε λίγο στο πνεύμα της εποχής. Ήταν η πρώτη χρονιά που ο Πυρσός ήταν στην Β’ Εθνική, περίοδος 1971-1972 με προπονητή τον Κώστα Παπαγιαννάκη και πρόεδρο, αν θυμάμαι καλά, τον Στέργιο Σιούλη. Ήταν Κυριακή 30 Απριλίου 1972 και η μάχη της Β’ Εθνικής είχε φουντώσει για τα καλά. Ο Πανσερραϊκός την προηγούμενη χρονιά είχε υποβιβαστεί από την Α’ Εθνική και έδινε τη μάχη επιστροφής στη μεγάλη κατηγορία. Μεγάλος του αντίπαλος η Λάρισα του Κώστα Πολυχρονίου και η μάχη δινόταν σώμα με σώμα, καθώς ο Πανσερραϊκός ήταν στην πρώτη θέση με 75 βαθμούς και η Λάρισα με 74. Ήρθε στα Γρεβενά με στόχο αποκλειστικά τη νίκη και με όλους τους σπουδαίους παίκτες που είχε στο δυναμικό του.

Με τον γνωστό τερματοφύλακα Παναγιώτη Κελεσίδη που λίγους μήνες μετά, το καλοκαίρι του 1972 μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό του Νίκου Γουλανδρή κάνοντας μια τεράστια καριέρα. Τον θυμάμαι σαν χτες, να βουτά χωρίς φόβο και χωρίς  να λογαριάζει την ψηφίδα που είχε ο αγωνιστικός χώρος του σταδίου Γρεβενών πριν στρωθεί στα νεώτερα χρόνια με χορτάρι. Επίσης ο Πανσερραϊκός είχε και έναν άλλο μεγάλο παίκτη στην επίθεση τον Γιώργο Μπιτζίδη, που πήγε ένα φεγγάρι στον Άρη παίζοντας μερικά παιχνίδια και στην εθνική. Άλλοι γνωστοί παίκτες τότε στον Πανσερραϊκό ο Σοφιάς που πήγε αργότερα στον ΠΑΣ Γιάννινα και οι Χατζηπανταζής, Στοϊμένος, Αποστολίδης, Τσακίρης, Στεφανίδης, Κεχαγιάς, Σεϊζης, Καλαποθάκης, Ζαρζόπουλος και άλλοι.

 

Ο Πυρσός πάλευε για την παραμονή του στην κατηγορία. Για την πιτσιρικαρία της εποχής οι παίκτες του Πανσερραϊκού φάνταζαν σαν να ήρθαν από το ποδοσφαιρικό υπερπέραν, αφού έπαιζαν πριν στην Α’ Εθνική. Η Σερραϊκή ομάδα έμενε στο ξενοδοχείο ΑΝΕΣΙΣ και κάποια στιγμή προς το μεσημέρι οι παίκτες βγήκαν βόλτα στην πλατεία μετά το φαγητό. Στο άλλο άκρο, προς την πλευρά που είναι το άγαλμα του Αιμιλιανού, βγήκαν για βόλτα οι παίκτες του Πυρσού με τον Παπαγιαννάκη, αφού γευμάτισαν στην ταβέρνα του Κόπανου. Η αποστολή έμενε στο ξενοδοχείο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ.

Στο γήπεδο από νωρίς υπήρχε το αδιαχώρητο με καλοκαιρινό ήλιο. Εμείς κανονικά σκαρφαλωμένοι στον κάτω μαντρότοιχο που δεν έχει κερκίδα. Ο Νάσιος που είχαν για φύλακα για να μη περνούν οι τζαμπατζήδες (σαν και του λόγου μας…. χαχαχα), άλλες φορές έριχνε καμένα λάδια, σαν ναρκοπέδιο, να μη μπορεί να σκαρφαλώσει κανείς. Σε εκείνο το ματς, ίσως λόγω Πασχαλιάς, έκανε τα στραβά μάτια. Και από τον μαντρότοιχο είχαμε άμεση επαφή με τον αγωνιστικό χώρο. Θυμάμαι τον Γουγουτσά κάτω από τα δοκάρια του Πυρσού και άλλους παίκτες όπως τους Περήφανο, Αναγνώστου, Κολονίτσιο, Τσιανάκα με τις μεγάλες τραβέρσες του, Νασιούλα, Κουκουτσέλα, Σανόπουλο, Τσιρίκα, Γιαννούση και άλλους. Το ματς ήταν πραγματικά αμφίρροπο με τεράστιο πάθος. Κάποια στιγμή ο Περήφανος, που τον είχε βάλει ο Παπαγιαννάκης «βεντούζα» στον Μπιτζίδη, πάνω σε μια φάση έκανε κουρέλι τη φανέλα του Σερραίου επιθετικού αφού την έσκισε τα δύο.

 

Μεγάλη μπάλα έπαιξε σε εκείνο το ματς ο Νασιούλας, που πολλές φορές οι δυναμικοί αμυντικοί του Πανσερραϊκού Τσακίρης, Στεφανίδης τον έκοβαν με φάουλ. Με το ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου, σε ένα φάουλ προς την πάνω εστία που βλέπει στο κλειστό γυμναστήριο, ο Γιαννούσης με ένα φοβερό βολέ (δεν θυμάμαι αν ήταν έμμεσο) έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Κελεσίδη. Μιλάμε για έναν πολύ μεγάλο τερματοφύλακα με φοβερή αλτικότητα. Αλλά ο δημοφιλής Γιαννάκος τίναξε τα δίχτυα στον αέρα. Όμως οι χαρές δεν κράτησαν για πολύ, καθώς με τη σέντρα που έκανε ο Πανσερραϊκός, μέσα σε δύο λεπτά ισοφάρισε με σουτ του Αποστολίδη. Κι έτσι πήγε μέχρι το τέλος, τελειώνοντας με σκορ 1-1. Αποτέλεσμα θετικό για τον Πυρσό, αλλά όχι για τον Πανσερραϊκό, καθώς  η Λάρισα που τη μέρα εκείνη κέρδισε 1-0 στο Αλκαζάρ την Κοζάνη τον έπιασε στην πρώτη θέση με 77 βαθμούς. Τότε 3 βαθμούς έδινε η νίκη, 2 η ισοπαλία και 1 η ήττα. Ο δε Πυρσός με τους 2 βαθμούς που πήρε με την ισοπαλία ανέπνευσε φτάνοντας στους 56 βαθμούς, έναντι 53 της Κοζάνης, 51 του Άρη Πτολεμαϊδας και 45 του Ορέστη Ορεστιάδας που ήταν στη ζώνη του υποβιβασμού. Και ο Πυρσός εκείνη τη σαιζόν κατάφερε να παραμείνει στη Β’ Εθνική. Υποβιβάστηκε την επόμενη χρονιά (σαιζόν 72-73). Αλλά και ο Πανσερραϊκός τα κατάφερε στην τελευταία αγωνιστική που κέρδισε τη Λάρισα και ανέβηκε στην Α’ Εθνική. Τότε το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής γινόταν σε 3 ομίλους των 20 ομάδων. Λόγω του βαθμολογικού ενδιαφέροντος που είχε το παιχνίδι Πυρσός – Πανσερραϊκός, η ΟΔΠΕ όρισε διαιτητή τον Μαρίνο, από τους πιο καλούς στην Α’ Εθνική μαζί με Βαμβακόπουλο, Παπαβασιλείου, Ζλατάνο, Μίχα, Φακή, Κατσώρα και άλλους. Αυτό το ματς νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο σπουδαία που έδωσε στην ιστορία του ο Πυρσός. Στον α’ γύρο μέσα στις Σέρρες κέρδισε ο Πανσερραϊκός με σκορ 5-0.

Στα υπόλοιπα γήπεδα της Β’ Εθνικής, εκείνη τη μέρα, Κυριακή 30 Απριλίου 1972 σημειώθηκαν τα εξής αποτελέσματα: Φοίνιξ Πολίχνης – Άρης Πτολεμαίδας 4-0, Μακεδονικός – Αναγέννηση Γιαννιτσών 0-0, Λάρισα – Κοζάνη 1-0, Πυρσός – Πανσερραϊκός 1-1, Φλώρινα – Δόξα Δράμας 1-0, Κιλκισιακός – Απόλλων Καλαμαριάς 1-0, Καστοριά – Ορέστης Ορεστιάδας 7-0, Νάουσα – Πανθρακικός 1-2, Εδεσσαϊκός – Ξάνθη 1-0, Πανδραμαϊκός – Απόλλων Κρύας Βρύσης 2-2.