Από την μεταπολίτευση στην μεταπολιτική.
Γιάννης Μήτσιος, πολιτικός επιστήμων-διεθνολόγος
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών με την άνευ προηγούμενου αποχή στο 60%, την περίοδο που η μεταπολίτευση κλείνει τα πενήντα της χρόνια, σηματοδοτούν ίσως το κλείσιμο του κύκλου της.
Από τον μακρινό Ιούλιο του 1 974, μετην τουρκική εισβολή στην Κύπρο, την πτώση της δικτατορίας, την επιστροφή του Καραμανλή και την εδραίωση της δημοκρατίας εισερχόμαστε το 2024 σιγά -σιγά σε έναν νέο πολιτικό κύκλο.
Το σοκ που προκάλεσαν τα αποτελέσματα στο πολιτικό σύστημα θα διαρκέσει και θα προκύψουν και άλλα στο μέλλον. Αν αυτά τα αποτελέσματα ήταν για βουλευτικές εκλογές, η διαμορφωθούν κάπως έτσι ή και χειρότερα το 2027 ή ενωρίτερα, διόλου απίθανο, η αυτοδυναμία θα πάει περίπατο και οι κυβερνητικές συνεργασίες θα είναι μονόδρομος στο μέλλον.
Η ευθεία αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος με την αποχή και την διασπορά των εδρών σε οκτώ κόμματα υποδηλώνει και ένα αίσθημα απόγνωσης, αδιεξόδου, οργής, αγανάκτησης, απογοήτευσης, διαμαρτυρίας αλλά και αδιαφορίας, όπως τουλάχιστον το ερμήνευσαν οι δημοσκόποι.
Οι πολίτες πλέον δεν είναι δεδομένοι για κανέναν. Το «χαστούκι» στα τρία μεγάλα κόμματα (πρώην) έδειξε ότι δεν εμπιστεύονται το υπάρχον πολιτικό σύστημα και τα κόμματα εξουσίας. Παράλληλα δε είναι και ένα καμπανάκι για τους υπόλοιπους θεσμούς και εξουσίες τις χώρας αλλά και για το μιντιακό περιβάλλον.
Η επίδραση του «τσουνάμι» της αλλαγής στην Ευρώπη θα ενισχύει όσο περνάει ο καιρός κα την δυναμική των εγχώριων αντισυστημικών κομμάτων, ιδιαίτερα μέσα σε μια ρευστή γεωπολιτική ατμόσφαιρα, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου στην Αμερική.
Εξάλλου είμαστε σε μια γειτονιά με ανοιχτά ζητήματα στα Βαλκάνια, στις απρόβλεπτες κινήσεις της Τουρκίας και στο σταυροδρόμι ενεργειακών αξόνων που κανείς δεν ξέρει αν και κατά πόσο θα διατηρηθεί η ειρηνική και ομαλή πορεία στο μέλλον και αν το πολιτικό σύστημα (με αυτή τη σύνθεση) θα αντέξει μια πιθανή εθνική κρίση.
ΥΓ : και επειδή τα μεγάλα κανάλια το πέρασαν στα ψιλά και δεν το ανέλυσαν ιδιαίτερα, για την πρωτιά του κόμματος Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας στου νομούς Ροδόπης και Ξάνθης δεν σημαίνει ότι δεν αποτελεί πηγή προβληματισμού. Ένα κόμμα που τονίζει ότι «Τούρκος ψηφίζει Τούρκο» και στηρίζει την δήθεν μακεδονική μειονότητα αδειοδοτήθηκε με τη βούλα του Αρείου Πάγου να κατέλθει στις εκλογές. Η παντελής απουσία προεκλογικής εκστρατείας από τα μεγάλα κόμματα στις μειονοτικές περιοχές αλλά και η απουσία υποψηφίων ευρωβουλευτών από την περιοχή στα ψηφοδέλτια των κομμάτων άφησαν ελεύθερο το πεδίο να αλωνίζει η τουρκική προπαγάνδα στην περιοχή. Παρόλα αυτά ένα μεγάλο μέρος τους γύρισε την πλάτη.
Ευρύτερα όμως η εγκατάλειψη της βόρειας Ελλάδας από την κυβέρνηση αποτυπώθηκε σε πολλούς νομούς αλλά είναι και μια καθημερινή πραγματικότητα. Αν το 74 η Κύπρος «κείται μακράν», οι λάτρεις του αθηνοκεντρικού κράτους μήπως σκέφτονται τα ίδια για τη Θράκη και τη Μακεδονία μας σήμερα;
Τα καμπανάκια χτύπησαν πριν μεταμορφωθούν σε καμπάνες……
