Η ανεπάρκεια του είναι πολύ ορατή

Πριν από λίγες ημέρες με άρθρο παρέμβαση μου είχα μιλήσει για την ανάγκη να ανοίξει στην χώρα ο διάλογος…

που θα αφορά στην κάθαρση και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Αυτή είναι η πολιτική ατζέντα σήμερα.

Η χώρα πρέπει να μπει σε τροχιά επανασχεδιασμού και ανόρθωσις. Πρέπει να αναζητήσουμε και να βρούμε μέσα από τον διάλογο, μέσα από την ενεργοποίηση του συστήματος Δυτική Μακεδονία, του συστήματος χώρα τα βήματα της ανόρθωσις και της αναγέννησης.

Σήμέρα όμως τι παρατηρούμε, τι βλέπουμε;

Ένα πολιτικό προσωπικό φανατικά μνημονιακό να οδηγεί την χώρα στην καταστροφή. Είναι ανίκανοι.

Όσο και καλή διάθεση να έχει κανείς δεν πείθεται ότι αυτοί οι άνθρωποι που βρέθηκαν μέσα από διάφορες διαδρομές και παρκάρισαν στις καρέκλες της διαχείρισης και της εξουσίας, έχουν την πολιτική παιδεία και την πολιτική εξυπνάδα να διαχειρισθούν όλα αυτά.

Επί χρόνια αυτό που μας «δίνανε» ήταν οι λιτανείες τους για τις επενδύσεις που ερχόντουσαν και θα έρθουν. Θα έρθουν οι Κινέζοι, οι Σεΐχηδες, ήρθε ο Φούχτέλ (πού τον θυμήθηκα πάλι αυτόν με του εδώ υποτακτικούς του, που και σήμερα είναι πολλοί. Ναι πάρα πολλοί). Εικόνες τραγικές. Απολίτικες, ανώριμες και τυχοδιωκτικές.

Ποιος πιστεύει μετά από όλα όσα έχει δει τα τελευταία χρόνια και δη το τελευταίο εξάμηνο ότι αυτοί που μας εκπροσωπούν σήμερα στο Κοινοβούλιο μπορούν να χειριστεί την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας; Κανείς. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Έχουμε το ποιο ανίκανο και διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό.

Η αριστερά και δεξιά βράζει στο ίδιο καζάνι.

Η χώρα έχει ανάγκη μεγάλα αναπτυξιακά σχέδια. Έχει κουραστεί από τον κόσμο της στασιμότητας και του παρελθόντος.

Δεξιοί και Αριστεροί Επαρχιώτες δεν μπορούν να παράγουν. Συλλαβίζουν και κραυγάζουν. Το ψέμα τους δεν έχει προηγούμενο. Οι πολίτες πρέπει να τους τιμωρήσουν. Το περιθώριο είναι ο τόπος που τους ανήκει. Εκεί πρέπει να τους οδηγήσουμε. Έπρεπε ήδη να ήταν εκεί.

Αυτή θα είναι και η Αρχή της Απελευθέρωσης της Πατρίδας μας.

 

 

 

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ