Του Φώτη Σιούμπουρα

 

Συμπληρώθηκαν αισίως οι εκατό πρώτες μέρες  διακυβέρνησης από την «για πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση» και  εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ίσως να έχουν αντιληφθεί το … προεκλογικό  τους λάθος, αφού μέχρι τώρα ούτε σε συμφωνία , μετά από διαπραγματεύσεις, κατάφεραν να έλθουν με τους δανειστές, ούτε το «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» πέτυχαν να βάλουν στις…

ράγες του τραίνου. Και το προεκλογικό τους λάθος ήταν η εμμονή τους στην πρόωρη προσφυγή σε εκλογές, χωρίς ουσιαστικά να είναι πανέτοιμοι να κυβερνήσουν και χωρίς να έχουν συνυπολογίσει το βάρος του προβλήματος που θα αντιμετώπιζαν. Ο  κ.Τσίπρας δεν άκουσε την προειδοποίηση του Ευάγγελου Βενιζέλου και βιάστηκε να πάρει την εξουσία. Σήμερα ίσως συνειδητοποίησε ότι  αν άφηνε την κυβέρνηση Σαμαρά να κάμει την «βρώμικη δουλειά», δηλαδή να κλείσει τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους, όλα σήμερα θα ήταν διαφορετικά. Εκλογές θα γίνονταν συμφωνημένα είτε τον Ιούνιο είτε τον Σεπτέμβριο, όπως είχε υποσχεθεί ο κ. Σαμαράς και ο ΣΥΡΙΖΑ θα τις κέρδιζε, ίσως  μάλιστα με μεγαλύτερο ποσοστό και με αυτοδυναμία. Το μεγάλο κέρδος για τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν που δεν θα είχε να λύσει το πρόβλημα, το οποίο δεν μπορεί να λύσει εδώ και τρεις μήνες. Θα είχε ήσυχο το εξωτερικό του μέτωπο, για να μπορεί να αφοσιωθεί στο εσωτερικό. Αλλά η πίστη ή ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσαν αυτοί να σώσουν τη χώρα από τα Μνημόνια  με «πολιτικές αποφάσεις» οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα. Βέβαια έχει δίκαιο ο  Αλ. Τσίπρας που υπενθυμίζει  στους σημερινούς ευρωπαίους ηγέτες  ότι και η ένταξη της Ελλάδας στην (τότε) ΕΟΚ ( επί Κωνσταντίνου Καραμανλή) και η ένταξη στη ζώνη του ευρώ (επί Κώστα Σημίτη)  ήταν πρωτίστως πολιτικές αποφάσεις. Κι αυτό γιατί  αγωνίζεται  να είναι  και τώρα πολιτική πρωτίστως  η απόφαση που θα λάβουν οι  ευρωπαίοι δανειστές μας, για την συμφωνία που θα υπογράψει (αν υπογράψει) ο ίδιος. Όμως, θα έπρεπε να γνωρίζει ο πρωθυπουργός  ότι ο βασικότερος παράγοντας στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων είναι η  συστηματική, επί μήνες , καλλιέργεια του εδάφους. Ακριβώς αυτό που έκαναν, δηλαδή, Καραμανλής και Σημίτης μέχρι να πετύχουν τον βασικό τους στόχο.  Η τελευταία ανακοίνωση-απόφαση  του Eurogroup , όσο και αν ήταν αναμενόμενο το περιεχόμενό της, κατέδειξε ακριβώς αυτό: ότι δεν μπορεί να περιμένεις  ως «μάνα εξ ουρανού» πολιτική απόφαση χωρίς προηγουμένως σωστή προετοιμασία , χωρίς να έχεις  αποκτήσει την εμπιστοσύνη των συνομιλητών σου. Ναι  σωστά διαπραγματεύεται και μάλιστα σκληρά η κυβέρνηση, αλλά  είναι λάθος (το μεγαλύτερο μετεκλογικά) να τρενάρει τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους, μέσα από πλήθος αντιφατικών θέσεων και αλλαγών στη στρατηγική και τακτική. Εκείνο που έχει σημασία είναι αυτό που «εκπέμπει» η κυβέρνηση  στους δανειστές, οι οποίοι περιμένουν το μήνυμα -δεδομένο σε όλη την Ευρώπη-  ότι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η χώρα να βγει στην ανάπτυξη και να ανταγωνισθεί διεθνώς  είναι να ενισχυθούν οι «δεσμοί φιλίας και συνεργασίας» με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την σωτηρία της Ελλάδας από την παραμονή της στην Ευρώπη και την προώθηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων που θα δώσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην ελληνική οικονομία. Εντάξει  η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνειδητοποίησε πια ότι  δεν μπορεί να καταργήσει την λιτότητα, την ύφεση, τα Μνημόνια και όλους τους εφαρμοστικούς νόμους «με έναν νόμο και ένα άρθρο». Ότι  η «πολιτική συμφωνία» στην οποία ποντάριζε ήταν εξ ορισμού ανέφικτη. Φτάσαμε όμως και στο… «και πέντε» και ο «έντιμος συμβιβασμός» είναι αναπόφευκτος για να σωθεί η χώρα. Ο κ. Τσίπρας πρέπει να λάβει- και προσωπικώς πιστεύω πως θα λάβει- τις σωστές αποφάσεις .  Δεν υπάρχει περιθώριο πια για άλλο λάθος.