Παρακολουθώντας σοκαρισμένος τις τελευταίες μέρες, τις εικόνες τραγωδίας από την Αττική, την Εύβοια και τη Πελοπόννησο……. Δεν μπορώ να μην επικεντρωθώ στον τελευταίο πλούτο που διαθέτει η πόλη μας….. και ο πλούτος αυτός έχει ένα όνομα…. «Άλσος Θεοδωρίδη»……. Η τελευταία κληρονομιά του αείμνηστου Θεοδωρίδη που χρόνια τώρα κοσμεί, αναζωογονεί και καλύπτει με περίσσια μαεστρία την «ασχήμια» του πολεοδομικού μας συγκροτήματος, που με ιδιαίτερη «σπουδή» καταφέραμε και δημιουργήσουμε.
Ένα άλσος που αν είχε μιλιά σίγουρα θα φώναζε……. Προστάτεψέ με !!!!!!!!!!!
Σήμερα λοιπόν και όχι αύριο να ξεκινήσει μια συντονισμένη προσπάθεια από τους θεσμικούς φορείς της πόλης μας θωράκισης του περιαστικού δάσους, μιας ανεκτίμητης κληρονομιάς.
Τον πρώτο λόγο σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να έχουν άνθρωποι με εξειδικευμένες γνώσεις οι οποίοι θα καταθέσουν τις προτάσεις τους και θα μας υποδείξουν τον οδικό χάρτη πάνω στον οποίο πρέπει να κινηθούμε άμεσα πριν να είναι αργά.
Κι αν η περιοχή μας δεν διαθέτει αυτή τη γνώση ας την αναζητήσουμε αλλού ….. εξάλλου δεν είναι κακό….. και προφανώς κάνεις δεν διαθέτει την απόλυτη γνώση….
Τελειώνω όπως άρχισα …… Σήμερα !!!!!!! όχι αύριο !!!!!!!!!! πριν το μετανιώσουμε οικτρά…..

 

Στέργιος Μπάλλας

Μηχανολόγος Μηχανικός