Του Φώτη Σιούμπουρα

 

Με τούτα και με κείνα, φτάσαμε στο δεύτερο lockdown και ήδη συμπληρώσαμε την πρώτη εβδομάδα του «κατ οίκον αποκλεισμού» μας. Λίγο η ανεμελιά του ενός, λίγο η ξεροκεφαλιά και η συνομωσιολογία του άλλου, λίγο η αμεριμνησία του τρίτου και από κοντά ο εφησυχασμός πως τα καταφέραμε καλύτερα από πολλούς άλλους, ξανακλεισθήκαμε στα σπίτια μας για να γλυτώσουμε τον αναπνευστήρα στα πνευμόνια μας. Κι αντί να κάτσουμε όλοι μαζί να αναμετρηθούμε με τις συμπεριφορές μας, βάζουμε κομματικά γυαλιά και κάνουμε κριτική μέσα από τους φακούς τους. Όσοι είναι αντίθετοι με την κυβέρνηση Μητσοτάκη φωνάζουν ότι φταίνε ο εφησυχασμός και τα…τα λεωφορεία που δημιούργησαν το δεύτερο κύμα πανδημίας. Για να εισπράξουν από τους φιλοκυβερνητικούς το «πόσα λεωφορεία είχε αγοράσει ο Τσίπρας πέντε χρόνια τώρα»; Και όσοι είναι φιλοκυβερνητικοί λένε ότι είναι τα πάρτι των νέων στις πλατείες, οι χοροί στα κλαμπ και οι ασφυκτικά γεμάτες καφετέριες που έσπειραν ξανά τον ιό. Για να πάρουν την απάντηση από την «πρώτη φορά αριστερά «μην στοχοποιείτε την κακόμοιρη την νεολαία μας». Και το κλου των αντιδράσεων από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που …προειδοποίησε τον Μητσοτάκη πως αν δεν τον ακούσει και «…συνεχίσει να συμπεριφέρεται με εγκληματική ανευθυνότητα και ταξική ιδιοτέλεια… «όχι μόνον θα μας βρει απέναντι αλλά θα είμαστε οι πρωτεργάτες της κοινωνικής αντίστασης…». Εντάξει και σ αυτές τις δύσκολες στιγμές που διέρχεται η χώρα να κάνουμε αντιπολίτευση (επιβάλλεται εξ άλλου), αλλά όχι να μετατρέπουμε την υγειονομική κρίση σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και να παίζουμε κομματικό μποξ, χρησιμοποιώντας τον κορονοϊό ως πρόσχημα και μέσον για κομματικά οφέλη.

Βεβαίως η κυβέρνηση έχει την πολιτική ευθύνη των πράξεών της. Το είπε αυτό και ο πρωθυπουργός, ο οποίος και παραδέχθηκε ότι ίσως καθυστέρησε η κυβέρνηση να λάβει το δεύτερο πακέτο μέτρων. Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι και με ευθύνη όλων μας φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση. Όταν στις αρχές του καλοκαιριού επικρατούσε εφησυχασμός και χαλαρότητα και όλες οι πλευρές πίεζαν, για άνοιγμα της οικονομίας και άρση των όποιων περιορισμών, ώστε να ελεγχθούν κατά το δυνατόν οι οικονομικές συνέπειες των πρώτων περιοριστικών μέτρων, δεν μπορεί τώρα να επικρίνουμε το άνοιγμα των συνόρων στους τουρίστες. Όταν δεν έχεις κάνει τίποτε στην διάρκεια της κυβερνητικής σου θητείας για την βελτίωση των συνθηκών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και δεν έχεις αυξήσει των αριθμό των ΜΕΘ ούτε κατά μία κλίνη και δεν έχεις ενισχύσει ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι υποκρισία να μιλάς τώρα για «εγκληματική κυβερνητική ανευθυνότητα». Όταν οι αρχές προσπαθούσαν να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις και τα πάρτι των χαλαρών νεαρών κι εσύ κατηγορούσες την κυβέρνηση ότι στοχοποιεί τη νέα γενιά και επιδεικνύει αντιδημοκρατική συμπεριφορά, δεν μπορεί τώρα να εκχυδαϊζεις την έννοια της καραντίνας και της μάσκας , «γλεντώντας» τον κορονοϊό με καμιά δεκαριά συντοπίτες, χωρίς να λαμβάνεις κανένα μέτρο προστασίας, όπως έκανε ο «αψύς» Κρητικός πολιτικός και να κάνεις συνειρμούς με έλλειψη δημοκρατίας.

Στην παρούσα φάση της πανδημικής έξαρσης εκείνο που προέχει (και έπρεπε να προέχει) είναι ο έλεγχος διασποράς της νόσου, ο περιορισμός διάδοσης του κορωνοϊού, (ναι και με ακόμη πιο αυστηρά μέτρα) , ώστε να μειωθούν καθοριστικά οι εισαγωγές στα νοσοκομεία. Και αυτό δεν είναι έλλειψη δημοκρατίας. Είναι υποχρέωση συντεταγμένης Πολιτείας. Ας αφήσουμε λοιπόν τα κομματικά παιχνίδια στην άκρη αυτή την ώρα. «Παιχνίδια για την κάλπη» κατά πως έλεγε και ο «ιστορικός» πολιτικός. Όμως η κάλπη απέχει ακόμα δυόμισι χρόνια και καλό θα είναι να φροντίσουμε να φτάσουμε ως αυτήν ζωντανοί. Μετά «ας λογαριαστούμε», κατά πως απειλούν κάποιοι….