Μερικές σκέψεις με αφορμή προσωπική μου εμπειρία σχετική με το Νοσοκομείο Γρεβενών.

Στα περιφερειακά νοσοκομεία, η σχέση γιατρού και νοσηλευτικού προσωπικού με τον ασθενή παραμένει γνήσια ανθρώπινη. Ο ασθενής δεν αντιμετωπίζεται ως «πελάτης» αλλά ως συνάνθρωπος που έχει ανάγκη φροντίδας, στήριξης και αξιοπρέπειας.

Σε αντίθεση με την εμπορευματοποιημένη προσέγγιση που παρατηρείται σε πολλές ιδιωτικές δομές υγείας, όπου η ιατρική πράξη συχνά καθορίζεται από οικονομικά κριτήρια και το ύψος της αμοιβής, διαπίστωσα πως στο Γενικό Νοσοκομείο Γρεβενών κυριαρχούν το λειτούργημα και η προσφορά. Η αντιμετώπιση του ασθενή δεν εξαρτάται από την οικονομική του δυνατότητα, αλλά από την ιατρική του ανάγκη.

Τελικά οι γιατροί και οι νοσηλευτές της περιφέρειας χτίζουν καθημερινά σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης με τους κατοίκους της τοπικής κοινωνίας. Δεν λειτουργούν απλώς ως επαγγελματίες υγείας, αλλά ως συνοδοιπόροι στο δύσκολο ταξίδι της ασθένειας και της θεραπείας. Και αυτό δεν αποτιμάται σε χρήμα, αλλά σε ανθρώπινη αξία.

Αυτή η αντίληψη, που πηγάζει τόσο από το ήθος των επαγγελματιών όσο και από τη φύση του δημόσιου συστήματος υγείας, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του ΕΣΥ.

Ειδικότερα θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό της Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου Γρεβενών.”

Γ.Κ.