Θα πηγαίναμε σίγουρα μαζί στην εκδήλωση για τον Καββαδία, σήμερα που θα ήταν η μέρα της ονομαστικής σου γιορτής, όπου βέβαια θα γκρίνιαζες -κάτι δε θα σου κάθονταν καλά πάλι-.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δε σε ξεχάσαμε, οι αναμνήσεις γίνονται επίμονες υπό το φως των συμπτώσεων που τις ανασύρουν.

Φαίνεται πως κάποια καράβια δε θα σταματήσουν ποτέ να σαλπάρουν για τα λιμάνια της ψυχής μας….