Πέτρος Λόλας

Όπου, είμαι σίγουρος, είναι πάρα πολλοί  εκείνοι οι οποίοι συμφώνησαν και ένιωσαν τύψεις, όπως και εγώ,  με αυτό που διάβασαν σ έναν τοίχο «Θέλω να γράψω κάτι, όμως δεν ξέρω τι.  Όταν έπρεπε να μιλήσω πάντα με νικούσε η σιωπή»

Όπου, το τώρα Κράτος χαρακτηρίζει το προηγούμενο Κράτος «Αρχιερέα της Διαπλοκής»

Όπου, αυτοί που υπερχρέωσαν τη Χώρα  ζήτησαν από το Λαό να τους ψηφίσει για να σώσουν τη Χώρα. Ο Λαός τους ψήφισε και αυτοί αύξησαν το χρέος.

Όπου, δεν είναι «Πρώτα η Ελλάδα» αλλά «Πρώτα το Κόμμα», «Πρώτα η Παράταξη», «Πρώτα τα δικά μας παιδιά»

Όπου τα Πολιτικά Κόμματα χρηματοδοτούνται για τις εκλογές από το Κράτος.

Όμως,  τα χρήματα αυτά είναι των φορολογούμενων πολιτών και  μέχρι τώρα δεν επιστρέφονται, «Δανεικά και αγύριστα».

Μάλιστα, κάποιοι βρήκαν και τρόπο να μην χρωστούν, άλλαξαν ΑΦΜ.

Όπου,  Κόμμα χρηματίζεται από Εταιρεία , όπως παραδέχτηκε η ίδια και οι «λαβόντες» τη μίζα, και κανείς δεν παρεμβαίνει, ούτε κανείς απολογείται, ή παραπέμπεται στη Δικαιοσύνη.

Όπου, εάν έχεις 151 ψήφους μπορείς να χαρακτηρίσεις εγκληματική μια «Κατάσταση» που «εμποδίζει» τους σχεδιασμούς σου και να την φυλακίσεις, πριν όμως συνομιλούσες μαζί της.

Όπου, επίσημα το Κράτος, από το Βήμα της Βουλής δηλώνει «το Χρηματιστήριο πάει καλά» και παρασκηνιακά ότι το Χρηματιστήριο  θα φτάσει στις 10.000 μονάδες, έτσι, ενθαρρύνει-παροτρύνει τους πολίτες να «παίξουν»

Όπου, «μεροκαματιάρηδες»  πίστεψαν το επίσημο Κράτος, πίστεψαν ότι είχαν την ευκαιρία να «πλουτίσουν», σε τρείς μήνες το Χρηματιστήριο έπεσε κάτω από τις 5.000μονάδες και «οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι»

Όπου, ακόμα δεν άλλαξε ο Νόμος «περί ευθύνης Υπουργών». Για την «προστασία» των  πολιτών  οι νέοι Νόμοι αλλάζουν «σαν τα πουκάμισα»

Όπου, ακόμα ισχύει η βουλευτική Ασυλία και αν είσαι του «Συστήματος» βουλευτής δεν δικάζεσαι ποτέ γιατί η άρση ασυλίας γίνεται επιλεκτικά. Ακαταδίωκτοι.

Όπου, οι Βουλευτές «διαμηνύουν»  παρασκηνιακά την δυσαρέσκεια τους για την Υπουργοποίηση-ανακύλκωση των ίδιων Βουλευτών όλα τα χρόνια και «αναγκάζουν» το Κράτος να τους «κατευνάσει» με «φιλοξενία» και «χτυπήματα στην πλάτη»

Όπου, όποιος έχει τον τρόπο του, ή υψηλό αξίωμα εξαφανίζει «αποδεικτικά στοιχεία», ή  δεν τα διασφαλίζει για τη Δικαιοσύνη όπως έχει υποχρέωση από το Νόμο ή δεν τα παραδίδει αρμοδίως (τα κρατάει στο συρτάρι, τα παίρνει ακόμα και σπίτι του)  χωρίς καμιά συνέπεια.

‘Όπου, έτσι το «Δικαιοσύνη παντού» γίνεται «τα ψεύτικα, τα λόγια τα μεγάλα»

Όπου, συχνά ακούμε για σκάνδαλα, αλλά σπάνια για τιμωρία, και αυτή μόνο σε αδύναμους χωρίς «προστάτες»

«Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχές ημών», το ακούμε και στην εκκλησία.

Όπου, ο Λαός πολύ σοφά λέει «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει»

«…..γέμισε» από βουλευτές για τα συγχαρητήρια, ευχές, ……., με πολλούς βουλευτές της ΝΔ να μιλούν για «μια καλή ημέρα για την παράταξη» (Πηγή iefimerida).

Όπου, δηλαδή  ο Πρόεδρος της Κράτους επιλέγεται με κριτήριο το «καλό της Παράταξης» και όχι το «καλό της Χώρας»

«Δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα» όπως απαιτούν οι κανόνες ευγένειας.

Όπου, το Σύνταγμα προβλέπει να εκλέγεσαι Πρόεδρος της Χώρας ακόμα και με 121βουλευτικές ψήφους, ή και λιγότερες.

«Πολιτικά παιχνίδια» με γνώμονα τα κομματικά  συμφέροντα.

Αλήθεια, γιατί ο Πρόεδρος δεν εκλέγεται από το Λαό, όπως σε τόσες άλλες χώρες και αυτό να περάσει στο Σύνταγμα με την ερχόμενη αναθεώρηση;

Όπου, ανάμεσα σε 10 εκ. πολίτες ως κατάλληλος Πρόεδρος της Χώρας δεν μπορεί να βρεθεί ένας καθ’ όλα άξιος εκτός της Βουλής, αποδεκτός από την πλειοψηφία της Βουλής, όπως βρέθηκε άλλες φορές και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ευτυχώς, και έτσι έγιναν

«Απίστευτος ο Κόσμος κι ο χαρακτήρας μας»(Μάλαμας).

Όπου ο Πρόεδρος της Χώρας δικαιούται δύο θητείες (τώρα προτείνεται μία), ενώ οι Βουλευτές όσες θέλουν, μάλιστα, μερικοί διατυμπανίζουν ότι «ο Λαός της Περιφέρειας μου με εκλέγει συνέχεια για 30 χρόνια»

Κάποιος έγραψε «οι επαγγελματίες-ανεπάγγελτοι- πολιτικοί»

«Αλλοίμονο στους νέους» (τίτλος εξαιρετικής ταινίας του ελληνικού  σινεμά).

Όπου, οι  υπέρμαχοι υποστηρικτές των Θεσμών, πρώτοι αυτοί δεν τους τιμούν.

Το έγραψε ο Σουρής  «……οι πολιτικοί δεν σώζουν την Πατρίδα για να μην μείνουν χωρίς επάγγελμα»

Μήπως μου συμβαίνει αυτό που έγραψε κάποιος ως ΜΛ σε ένα τοίχο, «Σκέφτομαι σωστά σ’ έναν κόσμο που σκέφτεται λάθος»

Μήπως πιστεύω σε «έναν όμορφο Κόσμο αγγελικά πλασμένο» που δεν υπάρχει;