Ποιος λάλησε και ποιος θε να λαλήσει*;
Ο Μήτρος σκούπισε τον ιδρώτα από το μέτωπο του, που έτρεχε ποτάμι, και συνέχισε να αρμέγει. Μία μύγα που κόλλησε στον ιδρωμένο σβέρκο του, έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος και άκουσε τις βρισιές του…
-Πάντια, ράντια….
Ο Μήτρος δεν τα είχε με την μύγα ούτε με την μαλτέζα**, που στο άρμεγα ήταν άκρως στρυφνή -κάνα δυο φορές του έχυνε και το καρδάρ΄ *** με το γάλα- τα είχε με την Μήτρινα…
-Έλα μάνα να πάμε θάλασσα, την παρακάλεσε ο γιος του στο τηλέφωνο.
-Τι να κάνω παιδ΄ μ’ ιγώ στη θάλασσα, ιδώ έχουμι δ΄λειες.
Του Μήτρου δεν του άρεσε η προσφορά, κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Και όντως. Η νυφαδιά είχε δουλειά και επιστρατεύτηκε η γιαγιά- η Μήτρινα- για να βοηθήσει με τα παιδιά στη θάλασσα. Θάλασσα; Που να μπει η Μήτρινα. Λίγο τα πόδια έβρεχε μόνο. Με το φαγητό, τον ύπνο, τα λοιπά, θα βοηθούσε…
Έφυγε λοιπόν η Μήτρινα και ο Μήτρος ήταν αναγκασμένος να αρμέγει στο μαντρί, αφού στην στρούγκα**** δεν είχε άτομο να λαλήσει τα πρόβατα. Το μαντρί βέβαια είχε ζέστη. Άρμεγε λοιπόν έβριζε και άκουγε τα νέα στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό. Είχε τη συζήτηση για το Μουσείο Μηλιάς. Κάτοικοι, επαγγελματίες των Γρεβενών με πραγματική αγωνία περιέγραφαν το γεγονός ότι σβήνουν τα Γρεβενά και ότι κάτι έπρεπε να γίνει, κάποιο αξιοθέατο στην πόλη.
Ο Μήτρος άκουγε την αγωνία στις φωνές τους και σκέφτηκε: Αφού κάνουν όλοι προτάσεις να κάνω και εγώ μία; Κατσίκια στα δέντρα της κεντρικής πλατείας των Γρεβενών σαν αυτά του Μαρόκου 1). Ο εγγονός του επέμενε ότι τα κατσίκια του Μαρόκο ανεβαίνουν στα δέντρα. Του είχε δείξει και φωτογραφία. Ο Μήτρος γέλασε με τις δύο εικόνες -πρώτα αυτή του Μαρόκο και έπειτα αυτή της πλατείας των Γρεβενών, αυτήν μάλιστα την έβλεπε κιόλας στο νου του. Ο θυμός έσβησε για λίγο. Δεν γίνονται αυτά σκέφτηκε. Ποιόν να βρεις να χρηματοδοτήσει τέτοια πράγματα; Γεωργία, κτηνοτροφία, οικοδομή, αυτά κράτησαν τα Γρεβενά. Αν γίνει και καμία βιομηχανική μονάδα καλώς. Θυμήθηκε τους πολιτικούς που έρχονταν προεκλογικά και έταζαν ανάπτυξη μέσω τουρισμού και φουρκίστηκε.
Μούγκρισε, ξεφύσηξε. Θυμήθηκε άλλη εικόνα που του έδειξε ο εγγονός του με πρόβατα στη Μαδρίτη, τα οποία ακολουθούσαν τα προαιώνια μονοπάτια μετακίνησης τους στα χειμαδιά και το αντίστροφο 2). Αυτό μάλιστα, αυτό γίνεται,σκέφτηκε. Να φτιάξω και μία κόρδα στη μέση της πλατείας -ιγώ θα τ΄ν φτιάξω,(τσάκνα είχε μπόλικα από τα κλιτσάδια, τρακτέρ-το θ΄κο΄μ’-, καρότσα -θ΄κια μ’-, χωρίς πολλά λεφτά γίνεται, χέρια χρειάζονται) να πιάσω να αρμέγω, νά ΄ρθουν τα όργανα (ιγώ θα τα κερνώ, σκέφτηκε), ν’ ακούσω και τον Σκάρο, να πλακώσουν οι τουρίστες,να σφάξω μία προβατίνα- στο καζάν΄με κριθαράκ’ (ιγώ και το κριθαράκ’) -,κρασί ,τσίπουρο (θ’κά μ’) να γίνεται χαμός-δώσε και μένα μπάρμπα…Σταμάτησε, έξυσε το κεφάλι του και αναφώνησε με τρόμο:
-Και ποιος θα τα λαλάει;
Κλωνάρας Θεόδωρος
*Λαλώ= μιλώ, παίζω μουσικό όργανο,χάνω τα λογικά μου, οδηγώ τα πρόβατα με φωνή προς τον αρμεχτή.
**Μαλτέζα κατσίκα=ράτσα κατσίκας.
***Καρδάρι=ξύλινο δοχείο για άρμεγμα.
****Στρούγκα, κόρδα=πρόχειροι χώροι που έχουν
φραχθεί για το μάντρωμα των ζώων.
1) https://www.iefimerida.gr/kosmos/maroko-katsikes-skarfalonoyn-se-dentra
