Κάθε φθινόπωρο, όταν τα φύλλα πέφτουν και οι θερμοκρασίες κατρακυλούν σαν γίδες στις πλαγιές της Πίνδου, στα Γρεβενά ξεκινά η ” ΜΕΓΑΛΗ ΞΥΛΟΜΑΧΙΑ ”.
Πάμε στο λόγγο για ξύλα μωρέ Λένη
και για χλωρό κλαρί
να πούμε τον καημό μας μωρέ Λένη
που έχουμε μαζί.
Προφανώς εδώ το διακύβευμα είναι τα ξύλα, πλην όμως ο νεαρός, κινούμενος εκ του πονηρού ,προσπαθεί να αποπλανήσει την αγαθή και τιμία νεαρά με πρόσχημα τα ξύλα του χειμώνα.
Οι κάτοικοι των Γρεβενών επί καθημερινής βάσεως επισκέπτονται τον ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΧΗΓΟ και με αγωνία τον ρωτούν τι προβλέπει για τον επερχόμενο χειμώνα. ” Να πάτε στο βουνό να κόψετε λουμάκια διότι ο χειμών θα είναι βαρύς και ασήκωτος ”. Η σκηνή επαναλαμβάνεται επί μακρόν , με τον Μεγάλο Αρχηγό να απαντά με τον ίδιο τρόπο.Κάποια στιγμή , σε στιγμές διαλογισμού, ο Μεγάλος Αρχηγός αναρωτιέται αν η πρόβλεψή του για τον άγριο χειμώνα ευσταθεί.Τρένο παίρνει λοιπόν, τρένο αφήνει ( άϊντε κούκλα μου και τι θα γίνει ) με προορισμό την Αθήνα και συγκεκριμένα τα γραφεία της ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ.Στο διευθυντή λοιπόν της υπηρεσίας θέτει το θέμα της πρόβλεψης για τον επερχόμενο χειμώνα. ” Α, ο χειμώνας θα είναι άγριος και σκληρός ”, απαντά αυτός. ” Και ποιό είναι το μοντέλο της διάγνωσης ”; ρωτά με αγωνία ο Μεγάλος Αρχηγός. ” Δεν βλέπεις ότι οι Γρεβενιώτες έκοψαν όλα τα δένδρα της Πίνδου ” ;λέει ο διευθυντής.
Τα καυσόξυλα λοιπόν.Οι ντόπιοι, εξοπλισμένοι με αλυσοπρίονα, φορτηγά, τσιγάρα και τσίπουρο,εφορμούν στο δάσος όπως οι 300 του Λεωνίδα.Μόνο που εδώ ο εχθρός δεν είναι ο Ξέρξης αλλά ο ΦΠΑ του πετρελαίου.Ο ένας κόβει, ο άλλος φορτώνει και ο τρίτος δίνει οδηγίες με τα χέρια στις τσέπες ” μη τα ρίχνετε έτσι ρε, θα σπάσει το κούτσουρο”.Κάθε αυλή μετατρέπεται σε φρούριο από τα καυσόξυλα.Ο τοίχος δεν φαίνεται ,αλλά δεν πειράζει– αρκεί να φαίνεται η αξιοπρέπεια του νοικοκύρη.
Εν τω μεταξύ οι συζητήσεις στα cafe παίρνουν φωτιά πιό γρήγορα και από το μαγκάλι.” Πήρες τα κυβικά σου ” ; ” Τα πήρα, ο χειμώνας δεν πρόκειται να μας πιάσει ξεβράκωτους ”.
Ένας κορμός- ένα δάκρυ το φθινόπωρό μας.
Μολόγα τα , μολόγα τα, τα φράγκα μοιρολόγα τα,, τι γίνανε μολόγα τα, χορτάρι για τ΄αλόγατα.

Δ.Ζολώτας