Αλεξίδρομος!

(γραφει ο Δημήτρης Ψευτογκάς)

Μόνο ένας αλεξίσφαιρος, ανέμελος, αλτρουισής, δοτικός, συμπονετικός που θυσιάζεται για τους άλλους στην ηλικία του θανάτου αλλά και της ανάστασης του Χριστού, θα είχε τέτοια αντοχή και …τύχη!
Ναι!
Ο κάτοχος μιας επαγγελματικής ενασχόλησης με καταλήψεις σχολείων και ατελείωτες ώρες στη θύρα 13, από το μαρμάρινο σκαλί του Δήμου Αθηναίων όπου τον τοποθέτησε η στοργική χείρ του Μέντορα Άλεκ Αλαβ κατάφερε να κάνει το άλμα στην καρέκλα του προέδρου!
Ο μέντορας και οι συν αυτώ, μπορεί να ήθελαν να εκμεταλλευτούν το ευειδές μειράκιον και να νέμονται δια της παρασκηνιακής επιτροπείας του άγουρου και θελκτικού ηγέτη ότι δεν κατόρθωσαν δια της προσκηνιακής ηγεσίας τους αλλά αγνόησαν το ένστικτο του αιλουροειδούς .
Όταν αντελήφθησαν την διατμητική ικανότητα των οδόντων του ήταν πολύ ….αργά!
Τριντατριών (33) ετών έγινε αρχηγός Σύρριζα και ανέστη και ανδρώθηκε!
Πολεμιστής ικανός , συμμαχώντας με όλους χωρίς αρχές και δαγκώνοντας καίρια, χωρίς έλεος, έφτασε στην κορυφή και στα …τάρταρα!
Ο “δεκαπενταετής” δρόμος του Αλ, δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα!
Ήταν μια πορεία δια πυρός και σιδήρου, μέσα από συμπληγάδες…
Ήταν μια πορεία επιβίωσης, μεταλλάξεων , παρατάξεων συμμαχιών, ακραίων συνθηκών επιβίωσης …σε στεριά και θάλασσα χωρίς σύνορα και… όρια!
Κατάφερε, το…. ακατόρθωτο!
Να δεκαπλασιάσει ανίερα το ιερό τρία και να το μετατρέψει πάλι σε ιερό και απόκρυφο εξουσιαστικό τριαντατρία !
Με αυτό πορεύτηκε επί μία πενταετία ψαλιδισμένης δόξας και πολλών “θαυμάτων.”..
Ως Κίρκη μετέτρεψε τους συντρόφους σε υποχείρια του θετού θείου από το καθυβριζόμενο μέχρι πρότινος και από τον ίδιο, Σόι Μπλέ!
Μέχρι να αντιληφθεί ότι και ο ίδιος είχε μεταλλαχθεί και δεν μετάλλασε μόνο τους άλλους, προσπάθησε να δραπετεύσει….
Μόνο που τώρα είναι ναυαγός!
Καραβοτσακισμένος , θαλασσοδαρμένος και ταπεινωμένος…
Τέσσερα καλοκαίρια πέρασαν όχι στο παλάτι της νήσου αλλά στο νοίκι παρά Σουν αλός και με μεγάλο θανατικό στη χώρα ενω στην εξουσία είχε ανέβει ήδη ο νεαρός Κάκος, μνηστήρας απρόσμενος, από την γη του Ιδομενέα…
Η πιστή του Πηνελόπη ύφαινε τα διπλώματά της, γνωρίζοντας από την αφοσιωμένη Ευρύκλεια ότι θα έρθουν δύσκολες μέρες και ότι καλό είναι το “μάθε τέχνη κι αστηνε κι αν πεινάσεις πιάστηνε” !
Ο Αλ δύσκολα θα συνέλθει!
Από τον δεκαπενταετή πόλεμο έχει βαθειές πληγές !
Μετράει έξι ήττες και δύο νίκες!
Οι δύο νίκες παρά την αίγλη που έδωσαν στον αλαλάζοντα
όχλο των Οβιδιακών που ήθελε να παραδώσει στο πυρ το ιερό παλάτι και δεν άφηνε σε χλωρό κλαρί ούτε σε απόμερα ταβερνεία να σιτισθουν οι εκδιωχθεντες ταγοί και μνηστήρες του πτωχευμένοι Βασιλείου που ακόμα παρά τα θρυλούμενα εξ αντιθέτου λεφτά υπήρχαν και ασημικά και χρυσαφικά, αυτά είχαν κλειστεί στα θησαυροφυλάκια των λίγων …προκάλεσαν άθελα και αναίτια την αποστροφή και την εγκατάλειψη!
Ο τρομαγμένος Κάκος κυβέρνησε με σύμμαχο τον αόρατο Κόβιντ εξ Ανατολών με καταγωγή εκ Δυσμών και πάντα με “Πάς”!
Να βγεις, να δεις , τον ήλιο, να περπατήσεις, να προσκυνήσεις,να ψωνίσεις, να ουρήσεις….
Με φύλακα άγγελο οποιασδήποτε ράτσας σκύλο ήταν πιο εύκολο και από το “σπάσιμο” ναυτικού αποκλεισμού!
Ήταν δύσκολη η ζωή στο περιώνυμο “έτος του σκύλου” των ΣιναΙτών!
Θεία συμβολή!
Πολλές αμαρτίες….
Σκληρές ποινές….
Μετά την απελευθέρωση, με τρεις δόσεις ακίδων και μιάς έκτακτης ενισχυτικής, ήρθαν και τα “Πας” να φας και “Πας” να κινηθείς , τα “Πας” να αλλάξεις πόρτες, παράθυρα, ψυγείο, θερμοσίφωνα , τα “Πας” ρεύματος ακολουθούμενα από τα “Πας” διακοπών….
Ου παντός πλειν άνευ “Πάς”!
Με τέτοιο οπλοστάσιο ο Αλ με το έξι δηλαδή τα δυο αθριζομενα εξαγνιστικά , αλτρουιστικά τριάρια, δεν είχε άλλη λύση !
Την τελική και έσχατη υστεροφημικη:
Από πρωταγωνιστής να μεταβληθεί σε παρατηρητή, εγγυητή, αυτοβιογραφικό ιστορητή μιας επιχείρησης που πολύ θα ήθελε να έχει το τέλος του Οδυσσέα…
Πολλές οι Σκύλες και οι Χάρυβδες….
Τα νομισματοκοπεία, τα δημοψηφίσματα, τα άυλα νομίσματα, η λατρεία των ξέφραγων αμπέλων, οι “φράχτες” στη στεριά και η απουσία τους στη θάλασσα, οι δόλιες “Δήμητρες”, τα “μαξιλάρια” των 33 (!) δις, οι ΜΗΚΥΟ, η επικερδής “ηλιοθεραπεία” επήλυδων σε πλατείες και άλση, οι καθ΄υπαγόρευση “συνθήκες των λιμνών”…
Δυστυχώς το κλεινόν Άστυ κείται μακράν της Ιθάκης…
Η ναυτοσύνη του Αλ είναι …γνωστή από τρίστηλα !
Έφαγε αρκετές δεκαετίες μέχρι να χωνέψει οτι το νησί της Σαπφούς και η Μυτιλήνη δεν αφίστανται….διόλου όπως δολιως είχε πληροφορηθεί από τους Απαίδευτους Χείρωνες διδασκάλους του!
Η “Αλ… εξιάδα” συνεχίζεται…απο εκεί όπου το στοργικό χέρι της χαμογελαστής Πηνελόπης αγγιζει τον ώμο του τεθλιμένου Αλ που επιβιβάζεται στην άμαξα που τον περιμένει με οδηγό τον επαγγελματία του είδους, Φαέθοντα!
Είτε ως φάρσα είτε ως τραγωδία!
ΥΓ: 1. Πάσα ομοιότης με πρόσωπα , πράγματα ή καταστασεις δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα!
Σύρριζα ίσως κάποια ομοηχος ονομασία ή σκιαμαχία…
2 Σίγουρα παρακειμένως κάποιοι ίσως τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση….Αποστολή από το 2008 εξετελέσθη!