Του Φώτη Σιούμπουρα

 Πριν «στεγνώσει η μελάνη» με την υπογραφή του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, για την εκκίνηση των διαδικασιών εκλογής..

νέου προέδρου στη ΝΔ, άρχισε η …παρέλαση των υποψηφίων και οι εκτιμήσεις για τα χαρακτηριστικά εκείνα, που θα πρέπει να διακρίνουν τον νέο αρχηγό. Άλλοι θέλουν κάποιον αντι-Τσίπρα. Κάποιον δηλαδή νέο σε ηλικία που να μην κουβαλάει το παρελθόν. Kάποιοι θέλουν κάποιον «δυναμικό» και άλλοι  έναν από την παλιά φρουρά που έχει την γνώση και την εμπειρία και πολλά κομματικά χιλιόμετρα στην πλάτη. Γενικότερα, οι εκτιμήσεις για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο νέος αρχηγός  ποικίλλουν. Όμως , χωρίς να υποτιμώνται οι εκτιμήσεις αυτές, πολλοί πιστεύουν ότι δεν είναι αυτό, το πρόσωπο δηλαδή που θα ηγηθεί  ,το κύριο  πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας σήμερα . H πολύχρονη διακυβέρνηση της χώρας και η φθορά που έχει υποστεί, αλλά κυρίως  η χαμένη ιδεολογική της ταυτότητά  και η επαφή που έχασε με τα λαϊκά και μεσαία στρώματα και με τη νεολαία είναι το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η ΝΔ. Η οποία  για να επιβιώσει πολιτικά δεν έχει ανάγκη να αναζητήσει τον αντι-Τσίπρα.  Είναι ανάγκη να συζητήσει σοβαρά την ταυτότητά της και τις αιτίες που την έφεραν ως εδώ. Να προχωρήσει  σε ριζική ανανέωση του στελεχικού δυναμικού  της , να απαλλαγεί από «ιδεολογικά βαρίδια» και πρόσωπα που έχουν φθαρεί . Να εκσυγχρονιστεί . Δεν αρκούν τα πρόσωπα, οι νέοι ή οι έμπειροι που θα διεκδικήσουν την αρχηγία. Το κόμμα έχει ανάγκη από ένα δημιουργικό «σοκ», από μια… στροφή προς το μέλλον κι αυτό πρέπει να γίνει άμεσα ώστε η ΝΔ να είναι έτοιμη να διεκδικήσει την εξουσία, όταν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υποστεί κι αυτή τη «φθορά του χρόνου».

Τα νέα πρόσωπα βεβαίως και είναι απαραίτητα σε ένα κόμμα αλλά απαιτούνται  και συγκεκριμένες στρατηγικές που θα αναδεικνύουν τις διαφορές που έχει η κεντροδεξιά από αριστερές συνιστώσες και όχι μόνο. Η ΝΔ ασφαλώς και πρέπει να διατηρήσει τη φυσιογνωμία της ως ένα κόμμα φιλελεύθερο, όπως το διαμόρφωσε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ένα κόμμα δημοκρατικό, που υπηρετεί τις αρχές της ελεύθερης οικονομίας, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, του πραγματισμού και της αριστείας .Πριν τα Μνημόνια, τα οποία και έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση της ιδεολογίας κάθε κόμματος, υπήρχε ένας σαφής ιδεολογικός διαχωρισμός μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος που κέρδισε τις εκλογές. Από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στην χωρία των Μνημονίων και έκανε γενναία στροφή σε τακτικές εξουσίας, πολλές από τις διαφορές των δύο κομμάτων ακυρώθηκαν. Οι οποίες άλλωστε κινούνται σε θέματα που δεν συνδέονται κατά βάση με οικονομικές επιλογές. Ακόμα και ένα κομμάτι της λαϊκίστικης Δεξιάς (όχι λαϊκής) που στο παρελθόν φιλοξενούσε η ΝΔ στους κόλπους της, τώρα έχει βρει στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ υπό τη μορφή κυβερνητικής συνεργασίας (ΑΝΕΛ). Διάχυτη όμως  είναι και η άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις συνεχόμενες εκλογές λόγω του χαρισματικού Τσίπρα. Άρα πρέπει να αναζητήσει, λένε, και η ΝΔ έναν «χαρισματικό» ηγέτη. Οι εποχές των ηγετών όμως που συγκινούν τα πλήθη και τα παρασύρουν όπου θέλουν, έχουν περάσει εδώ και πολλά χρόνια. Ένα κόμμα καταψηφίζεται για τον τρόπο που άσκησε την εξουσία και εκ των πραγμάτων κερδίζει τον αντίπαλο. Ο σίγουρα χαρισματικός Τσίπρας απλά βρέθηκε στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή. Και ήταν η στιγμή που ένα ολόκληρο κόμμα εξουσίας (ΠΑΣΟΚ) χρεοκοπούσε πολιτικά και εκ των πραγμάτων δημιουργήθηκε η ανάγκη για ένα εναλλακτικό -στη ΝΔ- κόμμα εξουσίας που θα φιλοξενήσει όσους κατά βάση ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ. Πολιτευόμενος με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν τα παλιά κόμματα (υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, ρουσφέτια, νεποτισμός, διατήρηση των σχέσεων με εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας κ.ο.κ.), ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να εισπράξει ένα μεγάλο κύμα ψηφοφόρων που όχι απλά έχουν αντιδεξιά σύνδρομα, αλλά και θεωρούσαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια αντιμνημονιακή επιλογή. Αργότερα προδόθηκαν βέβαια, αλλά οι περισσότεροι το απέδωσαν στον Τσίπρα που «προσπάθησε, αλλά δεν τα κατάφερε». Ας προσπαθήσει τώρα και ο κόσμος της ΝΔ να εκλέξει τον αρχηγό που θα οδηγήσει το κόμμα, την παράταξη, μπροστά και αργότερα την Ελλάδα. Tον αρχηγό που θα εκφράζει τις απόψεις, τις ιδέες, τις αξίες, τα ιδανικά της παράταξης.