Ιστορική η ευθύνη του κ. Τσίπρα μετά το θριαμβευτικό «ΟΧΙ»
Του Φώτη Σιούμπουρα
Δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή το «πώς» και «γιατί» ο ελληνικός λαός είπε ΟΧΙ με το υψηλό ποσοστό του 62% στις « βάρβαρες» προτάσεις των δανειστών . Οι δραματικές επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών τα τελευταία χρόνια ήταν φυσικό να έχουν επιδράσει καθοριστικά στις επιλογές και την ψυχοσύνθεση τους. Σημασία έχει τώρα ότι:
. Ο Αλέξης Τσίπρας κατήγαγε θρίαμβο και οι αποκαλούμενοι ευρωπαϊστές και το πολιτικό κατεστημένο υπέστησαν ήττα.
. Οι πολίτες στην συντριπτική τους πλειοψηφία έκλεισαν τα αυτιά τους και αγνόησαν όσους επισήμαναν τους κινδύνους που δημιουργεί η σημερινή κατάσταση.
Έτσι έδωσαν με μεγάλη πλειοψηφία την δυνατότητα στον πρωθυπουργό να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία που θα στηρίζεται στις υποσχέσεις που έδωσε. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος συνεπάγεται όμως και μια βαριά ευθύνη για τον πρωθυπουργό, ο οποίος διακήρυξε σε όλους τους τόνους, στη σύντομη διάρκεια της προεκλογικής διαδικασίας, ότι στόχος του είναι η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και η επίτευξη συμφωνίας μέσα σε 48 ώρες. Η εντολή που πήρε από την ψήφο των πολιτών, του δίνει τώρα την απόλυτη πρωτοβουλία των κινήσεων. Και είναι θετικό ότι πρώτη του κίνηση ήταν να καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς, προκειμένου όχι μόνον να τους ενημερώσει αλλά και να ζητήσει την στήριξή τους στην μεγάλη προσπάθεια που καταβάλει για επίτευξη μιας συμβιβαστικής συμφωνίας.
Τώρα αυτός έχει πλέον την ιστορική ευθύνη να υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε και να διατηρήσει τη χώρα στην Ευρώπη και το ευρώ. Θα καταφέρει όμως να φέρει μια νέα συμφωνία και μάλιστα άμεσα με όρους όχι δυσμενέστερους απ’ ό,τι λίγο πριν το ΟΧΙ; Μακάρι να τα καταφέρει. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση η ανοχή της κοινωνίας για την κυβέρνηση θ’ αρχίσει να μειώνεται με γρήγορους μάλιστα ρυθμούς. Όχι μόνο επειδή τα μέτρα θα είναι σκληρά. Αλλά και επειδή ένα μεγάλο κομμάτι από εκείνους που επέλεξαν το «όχι», είχαν πιστέψει και το κυρίαρχο κυβερνητικό σύνθημα που το συνόδευε « όχι στη λιτότητα». Αυτό δυστυχώς δεν μπορεί να συμβεί, όχι με μια νέα πιο δύσκολη συμφωνία, αλλά ούτε μ’ εκείνη που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προτείνει σε 47 σελίδες.