Πολλά γράφηκαν πρόσφατα με αφορμή την ανάρτηση σε ιστοσελίδα του διαδικτύου κειμένου υβριστικού του γέροντα Παϊσίου. Συνέπεια αρκετών διαμαρτυριών ήταν η αυτεπάγγελτη δίωξη του υβριστού από τον αρμόδιο εισαγγελέα και η αντίδραση των εμπαθών εχθρών της Εκκλησίας, οι οποίοι για μία ακόμη φορά….

εκτόξευσαν μύδρους καταγγελίας του στραγγαλισμού της ελευθερίας της έκφρασης.

    Με τις αντιδράσεις μας δείξαμε ότι ως κοινωνικό σώμα νοσούμε βαθύτατα! Ας εξετάσουμε το θέμα που ανέκυψε αρχίζοντας από αυτούς που έσπευσαν να υπερασπιστούν τον γέροντα Παΐσιο. Ποιος είναι ο δράστης της εξύβρισης; Νεαρός μόλις εικοσιεπτά ετών. Ένας από τους πολλούς, τα φτερά του οποίου τσάκισε το αντιανθρώπινο σύστημα εκπαίδευσής μας, στη διαμόρφωση του οποίου συμβάλαμε και εμείς οι «χριστιανοί» με την ολόθερμή στήριξη που παρείχαμε στο σύστημα επί σειρά δεκαετιών, αν όχι επί αιώνα και πλέον. Καλλιεργήσαμε την αντίληψη ότι η Πολιτεία ως χριστιανική οφείλει να προστατεύει την Εκκλησία από κάθε επίθεση των εχθρών της! Δεν θέσαμε το ερώτημα: Είναι όντως η Πολιτεία χριστιανική; Ο Καίσαρ διαχρονικά εκπροσωπούσε τον κόσμο, ο οποίος «εν τω πονηρώ κείται» (Α΄ Ιωάννου Ε΄ 19). Ο τρίτος πειρασμός του Χριστού από τον διάβολο ήταν η εκχώρηση της εξουσίας των βασιλείων της γης με προϋπόθεση την προσκύνησή του από τον Θεάνθρωπο. Και φυσικά η εξουσία των βασιλείων δεν δόθηκε από τον Θεό στον διάβολο. Ο εκπεσών άνθρωπος τα προσέφερε σ’ αυτόν. Εμείς οι χριστιανοί αδυνατούντες ή μη θέλοντες να εμβαθύνουμε στα νοήματα του ευαγγελικού λόγου σχηματίσαμε την άκρως εσφαλμένη αντίληψη ότι μετά την αναγνώριση της χριστιανικής πίστης ως κυρίαρχης στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, η Εκκλησία είχε πλέον ακοίμητο φρουρό και υπερασπιστή της την Πολιτεία. Έτσι καθιερώσαμε τους όρους χριστιανική Πολιτεία και χριστιανική κοινωνία. Αγνοήσαμε τη ρήση του Αποστόλου Παύλου «οι θέλοντες ευσεβώς ζην διωχθήσονται», ρήση η οποία δεν έχει ισχύ στους αιώνες των πρώτων διωγμών και μόνο. Δεν πονέσαμε για τη συν τω χρόνω εκκοσμίκευση του σώματος της Εκκλησίας και τη σύμπλευση με την εκάστοτε εξουσία, η οποία αναλάμβανε ρόλο διώκτη των εχθρών της με αντάλλαγμα την ευλογία των εγκλημάτων της κατά του ανθρωπίνου προσώπου. Ο συμβιβασμός αυτός έλαβε τη μορφή παροξυσμού στη Δύση, στην οποία ο Καίσαρ επέτρεπε την καύση στην πυρά των αντιφρονούντων και η «Εκκλησία» ευλογούσε τη στέρηση της ελευθερίας των μελών της από τον άπληστο φεουδάρχη!

     Η ασθένεια αυτής της Δύσης, όπως και πολλές άλλες ήρθαν στη χώρα μας, όταν απελευθερωθήκαμε. Η Εκκλησία υποτάχθηκε στην κοσμική εξουσία και εκείνη ανέλαβε τον διωγμό των εχθρών της. Επισημαίνουμε δύο από τις πρόσφατες «εκδουλεύσεις» της Πολιτείας προς την Εκκλησία. Η δίωξη παλαιότερα των χιλιαστών και η δίωξη των αθέων κομμουνιστών (Βέβαια τη δεύτερη την ανέλαβε χωρίς καν να το ζητήσει η Εκκλησία. Τη βόλευε τόσο πολύ!). Οι αδιάφοροι να μελετήσουμε την Καινή Διαθήκη χριστιανοί προστρέχαμε στο όργανο της τάξεως, προκειμένου να συλλάβει, για να παραπεμφθεί σε δίκη ο ενοχλητικός κήρυκας της αίρεσης. Ενοχλητικός όχι τόσο επειδή κτυπούσε τη θύρα μας, αλλά γιατί μας υπενθύμιζε το χρέος μας να μελετούμε και εμείς το ιερό για τους χριστιανούς κείμενο. Εμείς οι αδιάφοροι και χλιαροί χριστιανοί οι μη πεινώντες και διψώντες τη δικαιοσύνη, ευφραινόμασταν, όταν ο Καίσαρ φακέλωνε και τιμωρούσε με φυλακίσεις ή εξορίες τους σπορείς της αθεΐας! Αργότερα ο ίδιος ο εντόπιος Καίσαρ έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο και στις δύο αυτές περιπτώσεις. Κατ’ εντολήν του υπερτάτου κοσμικού Καίσαρα έδωσε προνόμια στους ψυχορραγούντες χιλιαστές (και το χειροκρότησαν αυτό οι «προοδευτικοί»!). Τώρα ετοιμάζει το φακέλωμα στα πλαίσια της νέας τάξης πραγμάτων και των χριστιανών με τις έξυπνες κάρτες και τα άλλα μέσα αστυνόμευσης με την υποστήριξη της σύγχρονης τεχνολογίας. Αρχίζουμε να θορυβούμαστε εμείς οι χριστιανοί. Συνειδητοποιούμε όμως τις ενοχές μας για τα προηγηθέντα;               

     Δεν γνωρίζουμε τα κίνητρα του εισαγγελέα. Πάντως τονίζουμε απερίφραστα ότι ο γέρων Παΐσιος δεν έχει ανάγκη υποστηρικτών. Επαναλαμβάνει από τον ουρανό το του πρωτομάρτυρα Στεφάνου: «Κύριε μη στήσης αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην»!  Πιστεύομε ότι θα λυπηθεί πολύ ο γέρων, αν προσέλθουν μάρτυρες κατηγορίας του νεαρού με τα τσακισμένα φτερά από τον κεραυνό της αθεΐας, αθεΐας, την οποία εισήγαγε στην κοινωνία μας το σύστημα, το οποίο εκόπτετο ως θεματοφύλακας των παραδόσεών μας και υπερασπιστής της Εκκλησίας. Η Εκκλησία δεν χρειάζεται άλλους υπερασπιστές πέρα από τους μάρτυρές της, που δίδουν δηλαδή μαρτυρία ομολογίας και αίματος.

      ΟΙ δουλωμένοι σε ποικίλα πάθη από την άλλη κόπτονται για τα δικαιώματα με πρώτο και θεωρούμενο ως υπέρτατο αυτό της «ελεύθερης» έκφρασης. Στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία, με βάση τις εξελίξεις, πολύ πιθανόν να καταστεί κυβέρνηση στα πλαίσια του συστήματος (το τονίζω και το υπογραμμίζω) έσπευσε να δηλώσει ότι θα προσέλθει ως μάρτυρας υπεράσπισης του νεαρού. Φυσικά δεν αντιλαμβάνεται ότι κυρίως ένοχοι είναι οι θεωρητικοί καθοδηγητές του νεαρού στην αθεΐα, καθοδηγητές που κινούνται κυρίως στον δικό του πολιτικό χώρο. Το σύστημα χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί την πάλαι ποτέ επαναστατική αριστερά ως άμισθο εργολάβο στο έργο της κατεδάφισης θρησκευτικής πίστης και φιλοπατρίας. Ας πάψουν επί τέλους τα στελέχη της να καυχώνται για την ιδεολογία τους και την υπεράσπιση των πανανθρώπινων ιδανικών! Είναι εξ ίσου συμβιβασμένοι με μας τους χριστιανούς και παίγνια του συστήματος. Συλλέγουν τις ψήφους εκείνων που το σύστημα εξωθεί στην οικονομική εξαθλίωση και τυφλοί όντες επιμένουν στην άποψη ότι «η θρησκευτική πίστη είναι το όπιο των λαών» (Μαρξ). Σπεύδουν να στηρίξουν κάθε υβριστή της πίστης, στην οποία ο λαός μας εμμένει, παρά τα πλήγματα που αυτή δέχεται από τη βαυαροκρατία και ως σήμερα. Σπεύδουν να στηρίξουν και να προβάλλουν ως προοδευτικό κάθε τι που πλήττει την παραδοσιακή ελληνική οικογένεια, τη γαλουχημένη με τα νάματα της πίστης αυτής. Υιοθετούν τον αστικό ξεπεσμό στις ακρότητές του παραβλέποντας ότι εκεί που ο Φρόυντ επικρατεί φυγαδεύευεται εν νυκτί ο Μαρξ. Να εύχονται οι «σύντροφοι» να μη τους «τιμήσει» το σύστημα προσφέροντάς τους την εξουσία, γιατί θα αποκαλυφθούν πλήρως. Και τότε….

      Πρόσφατα στην Αθήνα έγινε συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας προς την πρεσβεία των ΗΠΑ μουσουλμάνων κατοίκων της πρωτεύουσας. Αφορμή η νέα πρόκληση της πίστης τους από ανερμάτιστους «απελευθερωμένους» άθεους δυτικούς. Κάποιοι έφεραν πινακίδα στην οποία γραφόταν το σύνθημα: «Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΙ. ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΕΡΧΕΤΑΙ». Άραγε δεν έπεσε στην αντίληψη κανενός από τους «υπέρμαχους» των ιδανικών αυτών, τους υποστηρικτές του ιδεολογήματος περί πολυπολιτισμικών κοινωνιών της νέας τάξης πραγμάτων; Και αν έπεσε, πώς το σχολίασαν;  Γιατί να αντέδρασαν δεν το νομίζω! Ναι το Ισλάμ έρχεται! Κάποιοι ταπεινοί όντως χριστιανοί με τη μεσιτεία του γέροντος Παϊσίου θα επιβιώσουν στη μουσουλμανκή πλημμυρίδα. Τολμώ όμως με πόνο ψυχής να γράψω ότι οι κόρες ή οι εγγονές των «απελευθερωμένων» εχθρών της πίστης θα φορέσουν μαντήλα και, ίσως, κάποιες μπούργκα!

 

 

 «ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»