Πέρασαν 17 χρόνια από την αναχώρηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Ακόμα και σήμερα, πρωταγωνιστές της συμφοράς που επακολούθησε και επίδοξοι επίγονοί τους, ασχολούνται μαζί του. Προσπαθούν να μειώσουν το μέγεθος που δεν άντεξαν. Μέχρι να του φορτώσουν τα δικά τους πολλά, κακά έργα. Ματαιοπονούν.

Τα πρόσωπα αυτά κοιτάνε πια μόνο πίσω και στραβά. Ομολογώντας, στην πραγματικότητα, ότι έχουν τελειώσει.

Δεν έχουμε λόγο να τους παρακολουθήσουμε. Θέλουμε και  μπορούμε να πάμε μπροστά, διαφορετικά και καλύτερα. Είμαστε σε θέση να περιφρουρήσουμε την προσπάθειά μας αυτή από κάθε απόπειρα παρεμπόδισής της. Στηριγμένοι στις πολιτικές παρακαταθήκες του ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου. Αντλώντας από αυτήν – ανάμεσα σε τόσα – την ομιλία του για τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος που μας φόρτωσαν άλλοι, στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο μετά τον εκλογικό θρίαμβο του 1993.

Δειτε την Ομιλία του Ανδρέα στο πρώτο υπουργικό συμβούλιού μετά τις εκολογές του 10 Οκτωβρίου 1993 στο σύνδεσμο που ακολουθεί http://www.scribd.com/doc