Στον 21ο αιώνα, τον αιώνα της πληροφορίας και της επιστημονικής γνώσης βλέπω με έκπληξη και θλίψη χιλιάδες να διαμαρτύρονται  στην Αθήνα,στη Θεσσαλονίκη και δη στις μεγαλύτερες και κεντρικότερες πλατείες των πόλεων, νέους ανθρώπους που έχουν πρόσβαση στα πάντα και δεν είναι αποκομμένοι σε περιβάλλον υστέρησης και απομόνωσης ….

Την ώρα που η υφήλιος παρακολουθεί με τρόμο εδώ και ενάμιση χρόνο την πανδημία που με εξάρσεις και υφέσεις να έχει διαλύσει οικονομίες, να έχει μολύνει 188 εκατομμύρια και να έχει σπείρει τον θάνατο σε παραπάνω από 4 εκατομμύρια παγκοσμίως ,

 

Την ώρα που η υφήλιος αγωνίζεται συντεταγμένα και με προβλήματα να αποτινάξει τον ζυγό της φονικής και απρόβλεπτης, λόγω των συχνών μεταλλάξεων, πανδημίας, την ίδια ώρα  οι ανά τον κόσμο ισχυρογνώμονες, που δεν μεταβάλλουν την άποψη τους, ακόμη και όταν καταλαβαίνουν ότι έχουν άδικο, διαδηλώνουν, αρνούνται να λάβουν μέτρα πρόληψης και κυρίως να χρησιμοποιήσουν τα πολλά, ασφαλέστατα και αποτελεσματικότατα εμβόλια που σε σύντομο χρονικό διάστημα με η σύγχρονη επιστήμη με παγκόσμια συνεργασία μας πρόσφερε.

 

Οι χιλιάδες που διαδήλωσαν με ξύλινους, σταυρούς, ελληνικές σημαίες , λάβαρα και εικόνες αγίων ανά χείρας υποστηρίζοντας ότι έχουμε μια “ψευδοεπιδημία” μιας παγκόσμιας συνομωσίας  μπορεί να μην έχουν γνώση του τι συμβαίνει στον κόσμο. 

 

Τα 447.718 μέχρι σήμερα κρούσματα και τους 12.813 θανάτους  στην μικρή γεωγραφική ενότητα της πατρίδας μας γιατί τους αγνοούν;

 

Δεν νομίζω ότι υπάρχει καμία και κανένας που να μην έχει ένα συγγενή , γείτονα, φίλο ή γνωστό που να χάθηκε άδικα και πρόωρα, σύντομα ή βασανιστικά σε συνθήκες σκληρής μοναξιάς και απομόνωσης από τον ανελέητο κορωνοϊό!

 

Κι όμως…

 

Υποστηρίζουν ότι δεν πέθανε από κορωνοϊό!

 

Μήπως είναι δύσπιστοι;

 

Μήπως θέλουν να θέσουν τους δακτύλους τους “επί των τύπων των ήλων”;

 

Αυτό θα είναι ολέθριο όταν συμβεί.

 

Και για τους ίδιους και για όλους εμάς…

 

Διαβάζω στον Πλούτο (στίχο 600) του Αριστοφάνη: 

 

“..Ἀλλὰ φθείρου καὶ μὴ γρύξῃς

ἔτι μηδ’ ὁτιοῦν.

Οὐ γὰρ πείσεις, οὐδ’ ἢν πείσῃς.”

Σε ελεύθερη απόδοση :

“φύγε κι άσε με …μην κουράζεσαι…δεν θα με πείσεις ακόμα κι αν με πείσεις”!

Τα λόγια αυτά  που  Χρεμύλου στην Πενία, που τον έχει “πρήξει” να επιχειρηματολογεί ότι είναι καλύτερο να είσαι φτωχός παρά πλούσιος, αφού, μεταξύ άλλων, του  πετάει στο τέλος ότι η «πενία τέχνας κατεργάζεται» δείχνουν την ανθεκτικότητα και την αιωνιότητα του είδους αυτού των ανθρώπων μέχρι την σήμερον και στο διηνεκές!

Αυτοί οι εμποτισμένοι δια της ημιμαθείας  και ίσως λιγότερο δια της αμαθείας, φανατικοί, στρέφονται κατά πάντων και πρωτίστως κατά του εαυτού τους.

Χωρίς κανένα μέτρο πρόληψης και μη κατανοώντας τον κίνδυνο,  γίνονται περισσότερο φιλόξενοι στον ιό και στα πάθια του!

Είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να προσπαθούμε να πείσουμε για την χρησιμότητα της ατομικής υγιεινής; 

Είναι δυνατόν το συχνό πλύσιμο των χεριών να χρειάζεται κόπο και χρόνο ώστε να πεισθεί κάποιος ότι είναι ένα σπουδαίο μέτρο πρόληψης και αντιμετώπισης μια πανδημίας ή ότι προάγει και βελτιώνει την υγεία ούτως ή άλλως και χωρίς την ύπαρξη πανδημίας;

Είναι δυνατόν η μάσκα να θεωρείται μέσον ελέγχου της συνειδήσεως ή το εμβόλιο μέσο έγχυσης νανοσωματιδίων για έλεγχο του ανθρώπινου εγκεφάλου;

Είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να έχουμε 23 εκατομμύρια παιδιά πού δεν έκαναν το εμβόλιο της ιλαράς ή 18 εκατομμύρια παιδιά πού δεν έκαναν κανένα εμβόλιο;

Εμβόλια που εξαφάνισαν φονικές επιδημίες  και νοσήματα της παιδικής ηλικίας και της ενήλικης ζωής;

Και όμως ….

Αφού κατάφερε ο ιός να… ενσπείρει και αυτές τις απόψεις σε μερίδα του κόσμου. εμείς το ένα δισεκατομμύριο εμβολιασμένων “τσιπαρισμένων”και των εκατομμυρίων διαβητικών που χρησιμοποιούν συνθετική ινσουλίνη, παρασκεύασμα της σύγχρονης τεχνολογίας παρόμοιας με αυτήν των M-RNA εμβολίων, έχουμε δύο επιλογές:

Η μεν πρώτη είναι να… εξαφανιστούμε  και να αφήσουμε τις τύχες του πλανήτη Γη, στα χέρια των νέων σταυροφόρων, των φωτισμένων “ιλουμινάτων” καθαρών!

Αυτοί με γνώση και υπευθυνότητα θα μας γυρίσουν στον ….ασφαλή κόσμο της προέλευσής τους.

Στον κόσμο του Μεσαίωνα!

Εκεί μεταξύ του 5ου και 15ου αιώνα!

Με επακόλουθα μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού, σμίκρυνση των αστικών κέντρων, μετακινήσεις πληθυσμών, επιδρομές, βία, αίμα, θάνατο και ανελευθερία!

Λιμούς, επιδημίες, αιρέσεις, χαώδεις διακρατικούς 

και εμφυλίους πολέμους…

Σκοταδισμός!

Η δεύτερη επιλογή είναι το κτίσιμο ενός τείχους “ανοσίας ” ορθολογισμού, ισότητας , αλληλεγγύης και δικαιοσύνης ,και συνεργασίας και πανανθρώπινων αρχών και αξιών που θα ενισχύσουν την κοινή συνοχή και θα κάνουν αποτελεσματικότερη αυτή και κάθε νέα προσπάθεια αντιμετώπισης όχι μόνο της παρούσης ή μελλοντικών πανδημιών αλλά και των μεγάλων και σύνθετων προβλημάτων και προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.

Η αύξηση των ανισοτήτων, η φτώχεια, η πείνα, η έλλειψη πρόσβασης σε πόσιμο νερό, η έλλειψη πρόσβασης σε δομές παιδείας και υγείας, η παιδική θνησιμότητα, η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειές της (ξηρασίες, πλημμύρες, μετακινήσεις πληθυσμών, ανύψωση της στάθμης των θαλασσών με το λιώσιμο των πάγων, πυρκαγιές, καταστροφή της βιοποικιλότητας, λεηλασία φυσικών πόρων…)

 

Η παιδεία, ο πολιτισμός και η ανατροφή μας δεν μας επιτρέπει να πούμε σε αυτή την πολυπληθή μερίδα Σαββοπουλικά:

—Φεύγα κι άμε στην οργή, δεν ακούω πλέον γρυ!

Οφείλουμε με κάθε κόστος , να ακούσουμε , να σεβαστούμε και να δημιουργήσουμε εκείνο το πλειοψηφικό ρεύμα σωτηρίας χωρίς να καταπατήσουμε δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων και αγώνων….

Κοινή γαρ η τύχη!