Του Φώτη Σιούμπουρα

Με το βλέμμα στραμμένο στις πιο σκληρές σελίδες της ιστορίας και εν μέσω των δύσκολων στιγμών που διέρχεται (και ) η χώρα μας, συνεπεία της πανδημίας, ο ποντιακός Ελληνισμός (και όχι μόνο), όπου γης, αποτίει σήμερα για μια ακόμη χρονιά φόρο τιμής στα θύματα της τουρκικής θηριωδίας, εκφράζοντας την ελπίδα για δικαίωση. Δικαίωση για τις 353.000 ψυχές, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, θεματοφύλακες μιας πατρίδας που ακόμη και σήμερα ζει στην μνήμη των απογόνων τους. Των χιλιάδων εκείνων ξεριζωμένων, που παρ΄όλες τις αντιξοότητες, επούλωσαν τις πληγές τους ζώντας στην πατρώα γη , κρατώντας τις ρίζες και διατηρώντας τη μνήμη των “χαμένων πατρίδων”.
Τα γεγονότα της μαύρης για τον ελληνισμό εποχής είναι λίγο πολύ γνωστά. Ωστόσο, η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου επί 75 χρόνια αποσιωπήθηκε και από το ελληνικό κράτος (τον Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου) και απωθήθηκε εκτός μνήμης στο όνομα της πολιτικής της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Η επί δεκαετίες ελληνική σιωπή αποθράσυνε όμως την τουρκική πλευρά, η οποία όχι μόνο δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη για το έγκλημα κατά των Ποντίων, (και κατά των Μικρασιατών και Κωνσταντινοπολιτών) αλλά σε κάθε ευκαιρία αυθαδιάζει, υβρίζει και απειλεί, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο. Αλλά η αποσιώπηση των γεγονότων στην προκειμένη περίπτωση δεν βοηθάει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πρέπει να μάθουν επιτέλους οι γείτονές μας (…αν δεν το …γνωρίζουν) το τι έκαναν οι πατεράδες τους ώστε να αποφύγουν να διαπράξουν σήμερα ό,τι έκαναν στους Πόντιους, στους Μικρασιάτες, στους Κωνσταντινοπολίτες, στους Αρμένιους , στους Κύπριους. Γνωρίζοντας εμείς και οι Τούρκοι καλά την ιστορία και αποδεχόμενοι οι «γείτονες» τις βαρβαρότητες εθνοκάθαρσης, που διέπραξαν και γνωρίζοντας ο ένας τον άλλο καλύτερα θα μπορέσουμε κάποτε να χαράξουμε τις σχέσεις μας σε στερεότερες υγιείς βάσεις. Και για να γίνει αυτό, είναι καιρός πια να πάψει να παραχαράσσεται η ιστορία, κάτι που δυστυχώς εξακολουθεί να κάνει ακόμη και σήμερα η τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και να παραβιάζονται διεθνείς κανόνες. Και εμείς ας μην «κουτσουρεύουμε» ή μην απωθούμε την τραγωδία της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού στη λήθη που βολεύει. Ιδιαίτερα τώρα στους δύσκολους καιρούς μας πρέπει να εντείνουμε τον αγώνα για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας ,την καταδίκη και αναγνώριση από όλους τους λαούς της γενοκτονίας των αδελφών μας Ποντίων. Για την ιστορική δικαίωση αυτών , που κυνηγημένοι από την πανάρχαια κοιτίδα τους, είχαν μια μόνο φράση βαθιά χαραγμένη: «Η Ρωμανία κι αν επέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο»…