Επί δύο εβδομάδες μια πυκνοκατοικημένη πόλη, η Γάζα της Παλαιστίνης, με προσφυγικούς καταυλισμούς όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι από άθλιες έως απαράδεκτες, σφυροκοπείται από ξηράς και αέρος με τα πιο σύγχρονα και πιο φονικά οπλικά συστήματα μιας από τις πιο εξελιγμένες και εμπειροπόλεμες πολεμικές υπερδυνάμεις(και πυρηνικές συνάμα) το Ισραήλ, ένα νέο κράτος που αριθμεί περίπου 60 χρόνια ζωής σε μια περιοχή που όχι άδικα χαρακτηρίζεται σαν πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.
Υπαίτιος κατά το Ισραήλ είναι η Χαμάς μια «τρομοκρατική» οργάνωση, για αυτούς και για πολλούς στη Δύση με κύριο εκφραστή τις Η.Π.Α., που εκτοξεύει ρουκέτες κατά αμάχων και στρατιωτικών στόχων, σε πόλεις του βόρειου Ισραήλ και απειλεί την ασφάλεια του κράτους.
Η Χαμάς είναι ένα πολυπληθέστατο ριζοσπαστικό ισλαμικό πολιτικό κίνημα που χρησιμοποιεί και βίαιες μεθόδους για την επιτυχία των στόχων του, που είναι η καταστροφή του κράτους του Ισραήλ και η δημιουργία ισλαμικού παλαιστινιακού κράτους στη Μέση Ανατολή.
Μάλιστα μετά τις τελευταίες εκλογές που κατέκτησε την πλειοψηφία στην Δυτική Όχθη αλλά δεν νομιμοποιήθηκε ποτέ στα μάτια της Δύσης και του Ισραήλ, ενέτεινε τις πράξεις βίας.
Αντίθετα αποτελέσματα έφερε η πολιτική απομόνωση και ο ανελέητος στρατιωτικός και οικονομικός αποκλεισμός που επιβλήθηκε στην Δυτική όχθη από το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Ο οικονομικός μαρασμός, η φτώχεια, η ανεργία, οι εξευτελισμοί στα συνοριακά φυλάκια, το τείχος «προστασίας» που όρθωσε το Ισραήλ, αύξησαν τον ριζοσπαστισμό των λαϊκών δυνάμεων και την επιρροή της Χαμάς, ενώ περιθωριοποίησαν τις μετριοπαθείς δυνάμεις της Φατάχ και του προέδρου Μαχμούτ Αμπάς.
Αποτέλεσμα όλων αυτών η τωρινή αιματοχυσία με την εισβολή στην Γάζα.
Ως γιατρός και ως πολίτης μιας μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας και του λεγόμενου «πολιτισμένου» κόσμου συγκλονίστηκα από τις εικόνες που μετέδωσαν τα Ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.
Αλλόφρονες τραυματιοφορείς-πολίτες να κατεβάζουν από τα πόρτ μπαγκάζ των αυτοκινήτων, ανθρώπους πνιγμένους στο αίμα, σακατεμένους ή νεκρούς, γιατρούς να μην ξέρουν που την «κεφαλήν κλίναι» από το πλήθος των τραυματιών, γονείς με τα τραυματισμένα ή νεκρά παιδιά στην αγκαλιά τους να ζητούν βοήθεια και να θρηνούν, παιδιά με το φόβο ζωγραφισμένο έντονα στα πρόσωπά τους και με αυτά τα υπέροχα αθώα μάτια τους να λένε, γιατί;
Μέχρι αυτή την στιγμή υπάρχουν περίπου 2500 τραυματίες και 550 νεκροί παλαιστίνιοι, κυρίως άμαχοι, ενώ παραμένει άγνωστος ο αριθμός των ισραηλινών.
Η «νεκρή φύση» με τα ελικόπτερα που πετούν φωτεινές μπαλλίτσες, τα μανιτάρια καπνού που φυτρώνουν στη γη, τα τανκς που βάλουν στο «πουθενά» ή λειώνουν με τις ερπύστριές τους το φυτρωμένο γρασίδι των χωραφιών είναι μηχανές ΘΑΝΑΤΟΥ.
Τις άθλιες αυτές εικόνες των νεκρών αμάχων στοιβαγμένων σε πρόχειρα νεκροτομεία ή σε αληθινά πεδία μαχών ,τις πόλεις των ανθρώπων, ή τα απέραντα νεκροταφεία με χιλιάδες σταυρούς ή μουσουλμανικές στήλες, παρότι τις βλέπουμε συχνά την τελευταία δεκαετία στο Κοσσυφοπέδιο, στη Βοσνία, στη Σερβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Λίβανο, στην πολύπαθη Αφρική και στο ίδιο το Ισραήλ, ούτε μπορούμε να τις συνηθίσουμε ούτε πρέπει να τις ξεχάσουμε και να τις συγχωρήσουμε.
Ο λαός του Ισραήλ πολύπαθος και συμπαθής απέκτησε το δικό του σπίτι, το δικό του κράτος και πέτυχε οικονομικά , τεχνολογικά και επιστημονικά θαύματα.
Υπέστη ένα ολοκαύτωμα από τον ναζισμό, επέζησε, δικαιώθηκε και προόδευσε.
Τα ίδια δικαιώματα έχει και ο εξίσου πολύπαθος και συγγενής παλαιστινιακός λαός.
Έχει δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, στο δικό του κράτος, στη δική του πατρίδα.
Και οι δύο λαοί πρέπει να ζήσουν ειρηνικά, συνεργαζόμενοι με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου και της καλής γειτονίας.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί αυτό το δικαίωμα, επειδή οι άλλοι πιστεύουν στο Ισλάμ και στον Αλλάχ.
Κανείς δεν είναι επικίνδυνος επειδή πιστεύει σε άλλον θεό.
Μπορεί να γίνει επικίνδυνος αν του στερείς βασικά δικαιώματα και ελευθερίες και αν ζει εξαθλιωμένος.
Όλα αυτά μόνο με την πραγματική εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών, μπορούν να επιλυθούν.
Δεν μπορεί μια ηγεσία γερακιών(τα αισθήματα του λαού του Ισραήλ πιστεύω ότι είναι διαφορετικά) αυθαίρετα και στο όνομα του δικαιώματος ασφάλειας και άμυνας να επιτίθεται ασύμμετρα, να σκορπίζει τον όλεθρο με λουτρό αίματος, να καταστρέφει βασικές υποδομές, έργο βασανιστικού μόχθου στην ειρηνική ανάπαυλα, και να προκαλεί την παγκόσμια κοινή γνώμη, που ευτυχώς αντιδρά και αντέδρασε σε κάθε γωνιά της γης.
Το άλλοτε τραγικό θύμα δεν μπορεί να εφαρμόζει τις ολέθριες τεχνικές του θύτη που καταδίκασε όλη η ανθρωπότητα!
Η σφαγή της Σάμπρα και Σατίλα δεν απέχουν πολύ χρονικά από την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα.
Μόνο η μονομερής εφαρμογή του διεθνούς δικαίου γέρνει την πλάστιγγα υπέρ της ατιμωρησίας των ισχυρών ή των προστατευόμενων…
Οι ΗΠΑ του απερχομένου. στήριξε και στηρίζει κυνικά.
Η ΕΕ ανασφαλής και άτολμη με την φιλοαμερικανική τσεχική προεδρία να τρομάζει με τις αρχικές τοποθετήσεις, την τρόικα να συμμαζεύει λεκτικά τα πράγματα και τον πανέξυπνο Σαρκοζί να παίζει σκάκι εκ του ασφαλούς, δείχνει αυτό που είναι: Μικρή Δύναμη.
Θέλει πολύ δρόμο ακόμη να γίνει υπερδύναμη αρχών και ήθους.
Προς το παρόν είναι ειρηνοποιός εκ του μακρόθεν που μετράει πτώματα…
Η ελληνίδα υπουργός μάλλον πρόεδρος μη κυβερνητικής ανθρωπιστικής οργάνωσης έμοιαζε με τις δηλώσεις της. Πάντοτε «υπεύθυνη» και άτολμη.
Ας κοιτάξει ανατολικά να δει τους γείτονες που συνεργάζονται σε όλα τα επίπεδα με το Ισραήλ τι δηλώσεις έκανε ο κουμπάρος του κ. πρωθυπουργού.
Τίποτε δεν είναι εύκολο και τίποτε δεν είναι απλό στο Μεσανατολικό πρόβλημα.
Η λύση όλοι ξέρουν ποια είναι.
Είτε δεν θέλουν να την επιβάλουν είτε δεν μπορούν.
Μέχρι τότε και πριν είναι πολύ αργά πρέπει να σταματήσει άμεσα η ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑ!

ΠΑΥΣΑΤΕ ΠΥΡ!
«Άφρονες όσοι τας αρετάς πολέμω/ λόγχαισι τ΄αλκαίου δορός
κτασθ’,αμαθώς θανάτω πόνους καταλυόμενοι.
ει γαρ άμιλλα κρινεί νιν αίματος, ούποτ’ έρις
λείψει κατ’ ανθρώπων πόλεις /αι Πριαμίδας γάς έλιπον θαλάμου
εξόν διορθώσαι λόγοις /σόν έριν, ώ Ελένα
νύν δ’ οι μεν Άιδαι μέλονται κάτω.»
Άμυαλοι όσοι αποζητούν τη δόξα/ με λόγχες και με δυνατά στον πόλεμο κοντάρια
λογιάζοντας αστόχαστα πως έτσι/ θα πάψουν των θνητών οι συμφορές
γιατί , αν το δίκιο σου ζητάς με αίμα,/η αμάχη δε θα λείψει από τον κόσμο/
γι’ αυτήν οι Πριαμίδες πήγαν/ κάτω στη γης,, ενώ μπορούσαν
μονάχα με τα λόγια, Ελένη,/ τέλος να δώσουνε στην έχθρα,
τώρα στον Άδη ‘ναι βαθιά χωμένοι …
Ευριπίδη ΕΛΕΝΗ στχ 1150-1281
412 π.χ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΕΥΤΟΓΚΑΣ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ
ΥΠ. ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ 2007