Γράφει ο Τάσος Σεβαστιάδης
Σε συνέχεια από προηγούμενο άρθρο.

Ένα άλλο παράδειγμα του πώς η ανταλλακτική αξία επισκιάζει την αξία χρήσης είναι προφανές στην περίπτωση της «ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗΣ».
Κατά περιόδους η παραγωγή καταλήγει σ’ αυτό που οι επιχειρήσεις ονομάζουν «πλεόνασμα» εμπορευμάτων. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι τιμές και τα κέρδη πέφτουν.
Οι απελπισμένοι επιχειρηματίες λένε η αγορά είναι «κορεσμένη» και για να σώσουν την κατάσταση καταστρέφουν ένα μέρος του προϊόντος τους.
Γιατί;
Μα απλούστατα για να ανεβάσουν τις τιμές και τα κέρδη.
Δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον αν οι εργαζόμενοι έχουν ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη ή κακή διατροφή.
Από την άποψη του κέρδους, μια «κορεσμένη» αγορά ισοδυναμεί με καταστροφή. Είναι ένα κακό που πρέπει να θεραπευτεί. Η καλύτερη θεραπεία είναι η καταστροφή του πλεονάσματος.
Για να διατηρήσουν τα κέρδη σε υψηλά επίπεδα μειώνουν την προσφερόμενη ποσότητα. Η παραγωγή φυσικά ελαττώνεται με τη σειρά της.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο καπιταλισμός χρειάζεται εμπορεύματα που να έχουν το χάρισμα να είναι ανταλλάξιμα σε παγκόσμια κλίμακα. Για τον καπιταλισμό αυτό που μετράει δεν είναι το τι είναι, το Αντικείμενο – δηλαδή η αξία χρήσης του – Αλλά το τι αξίζει – η ανταλλακτική του Αξία.
09/05/2020

Τάσος Σεβαστιάδης