γράφει ο Ελευθέριος Τζιόλας Τί έχει, επί 25 χρόνια, επιδιωχθεί ;

Σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει τον όρο ‘‘Μακεδονία’’ για το κράτος των Σκοπίων, καμία ονομασία με τον όρο Μακεδονία : η αντίθεση αυτή είναι αγεφύρωτη. Δεν υπάρχουν τεχνικές και δεν χωρούν χειρισμοί και που θα μπορούσαν να γεφυρώσουν τη διαφορά, ή που θα διαμόρφωναν μια τρίτη λύση πέρα από αυτή την ανταγωνιστική αντίθεση. Η διαδρομή ήδη των 25 και πλέον ετών, του ανοιχτού αυτού ζητήματος, βεβαιώνει περί αυτού.
Η αλήθεια είναι ότι υπέρ της πρώτης γραμμής (σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει τον όρο ‘‘Μακεδονία’’) έχει γίνει μεγάλη κινητοποίηση μεγάλου αριθμού ελλήνων και ξένων πολιτικών παραγόντων, ισχυρών διεθνών κέντρων. Χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν σε ‘‘διατεταγμένη υπηρεσία’’ πολλά, και πάντως τα μεγαλύτερης εμβέλειας, μιντιακά μέσα, αλλά και μέσα παρασκηνιακά, κομματικά, κοινωνικά. Ποικίλοι τρόποι, πλάγιοι και ευθείς, εκβιαστικοί και φιλικοί, πιεστικοί και διπλωματικοί, επίσης, χρησιμοποιήθηκαν. Κυρίως, στο πλαίσιο αυτής της πολύμορφης κινητοποίησης, αυτού του 25ετούς ορυμαγδού, έγιναν, προτάθηκαν και προβλήθηκαν όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί σύνθετης ονομασίας με τον όρο ‘‘Μακεδονία’’. Ο κοινός τόπος, μεγάλου φάσματος πολιτικών δυνάμεων (από τη ‘‘Ν.Δ’’ έως το ΚΚΕ) και πολλών πολιτικών παραγόντων : σύνθετος όρος με γεωγραφικό προσδιορισμό, αποτέλεσε μια επινόηση, ένα εφεύρημα γύρω από την οποία επενδύθηκαν ελπίδες, πολιτικές καριέρες, διπλωματικές πρωτοβουλίες, μελλοντικές δήθεν προοπτικές. Μετά και την, καθώς όλα δείχνουν, αποτυχία της τελευταίας πρότασης ‘‘Μακεδονία του Ίλιντεν’’, τίθεται προς κάθε κατεύθυνση, προς όλους, πρωτίστως στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, το ερώτημα : υπάρχουν συμπεράσματα, υπάρχουν διδάγματα και ποιά από την 25χρονη αυτή διαδρομή ; Τί έχει αποδειχθεί από τις ίδιες τις εξελίξεις ; Ποιό συμπέρασμα αναδεικνύεται με καθαρό τρόπο, το οποίο, ανεξάρτητα από εμμονές και πέρα ανειλημμένες σε προηγούμενες φάσεις δεσμεύσεις, οφείλουν οι Ελληνικοί Πολιτειακοί και Πολιτικοί θεσμοί και η Ελληνική Κοινωνία να αναγνωρίσουν ως στέρεα πραγματικότητα και ως σταθερά δεδομένα ;

Τί έχουν δείξει ο χρόνος και οι εξελίξεις ;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι εξελίξεις έχουν ολοκάθαρα δείξει ότι : 1ο. Κανένας συνδυασμός σε σύνθετη ονομασία με τον όρο ‘‘Μακεδονία’’ δεν μπορεί να ευσταθήσει, να γίνει δεκτός και να προχωρήσει. Όλες οι απόπειρες και όλες οι επινοήσεις επιχειρηματολόγησης (γεωγραφικός προσδιορισμός, ενιαίος σλαβομακεδονικός γλωσσικός προσδιορισμός, ιστορικός προσδιορισμός κλπ) έχουν καταρρεύσει, έχουν αναιρεθεί, έχουν αποτύχει. 2ο. Κανένας πολιτικός συσχετισμός, παρά τον κυρίαρχο μιντιακό βομβαρδισμό, την ποικιλόμορφη κινητοποίηση και την παντοειδή στήριξη, δεν είναι ασφαλής, ούτε σταθερός και διαρκής ώστε να υπάρξει ως οντότητα, και να υποστηρίξει, να αποφασίσει, να ψηφίσει και να υλοποιήσει μιά τέτοια λύση (σύνθετης ονομασίας με τον όρο ‘‘Μακεδονία’’). Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η στέρεα πραγματικότητα, σήμερα, μετά την 25ετή και πλέον διαδρομή με το ζήτημα ανοιχτό και την
Ελληνική Κοινωνία, υπό διαρκή πίεση για την αποδοχή συμβιβαστικής λύσης σύνθετης ονομασίας, συγκροτείται από τα παρακάτω δεδομένα, τα οποία παρέχουν και τις πραγματικές δυνατότητες για μια ρεαλιστική στρατηγική : 1ο. Παραχώρηση του ονόματος Μακεδονία υπό οποιαδήποτε μορφή δεν είναι και δεν θα γίνει αποδεκτή. Όποιος κι αν είναι ο χρωματισμός αυτής της θέσης (από έντονα απόλυτος, έως πατριωτικά αμυντικός) αποτελεί τον ισχυρό, σταθερό και αδιαπραγμάτευτο τόπο της Ελληνικής Κοινωνίας. 2ο. Ανυποχώρητη θέση απέναντι στην αλυτρωτική ιδεολογία και τη διεκδικητική στρατηγική του γειτονικού κράτους επί της ιστορίας, του έθνους, της επικράτειας, της γλώσσας της ελληνικής Μακεδονίας. 3ο. Σχέδιο για την διάδοση της Αλήθειας, παντού, με κινητοποίηση των ίδιων και φιλικών δυνάμεων μας, την προβολή των θέσεων, της εικόνας και του ρόλου μιας Ελλάδας ισότιμης εταίρου, συμμαχικού πυλώνα και πρωταγωνίστριας στην περιοχή. 4ο. Στο οικονομικό επίπεδο, με το γειτονικό κράτος, διατήρηση των σχέσεων συνεργασίας και ανάληψη πρωτοβουλιών για ευρύτερη ανάπτυξή τους (ενεργειακά, υποδομές κλπ).

Αναγκαία και εφικτή μια νέα αρχή.

Πέρα από οποιεσδήποτε αγκυλώσεις και φορτίσεις, μετά από 25 άγονα χρόνια, αδιεξόδου και τελμάτωσης, η Ελλάδα (οι θεσμικές της δυνάμεις και οι εκπρόσωποι της, η επίσημη πολιτειακή και πολιτική Ελλάδα), οφείλει να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα, να βρεθεί στον ίδιο στέρεο τόπο, στην ίδια πατριωτική – δημιουργική θέση με την Ελληνική Κοινωνία, να στηριχθεί στις δυνάμεις της και να κάνει κυριολεκτικά μια Νέα Αρχή. Μια Νέα Αρχή ταύτισης του εθνικού συμφέροντος με τους πόθους και τη συνείδηση της εθνικής (ελληνικής) κοινωνίας. Είναι αδύνατο να συνεχισθεί αυτή η σχιζοειδής κατάσταση: όπου η επίσημη Ελλάδα θα μιλά και θα επιδιώκει σ΄ένα καίριο εθνικό ζήτημα, όπως τούτο (το Μακεδονικό), άλλα, ή/και αντίθετα από την Ελληνική Κοινωνία. Είναι αδύνατο η επίσημη Ελλάδα να σταθεί αποφασιστικά και αποτελεσματικά χωρίς την διαρκή υπεράσπιση της Αλήθειας και του Δικαίου, και, κυρίως, χωρίς τον Ελληνικό Λαό στήριγμα της, με ενότητα πατριωτική, δημοκρατική, δημιουργική.