Του Φώτη Σιούμπουρα
Να το πάρουμε από την αρχή. Η Εσθονία, ως προεδρεύουσα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διοργάνωσε ένα συνέδριο, με θέμα τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων και συγκεκριμένα του ναζισμού και του σταλινισμού. Οι χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετείχαν στο συνέδριο αυτό και συζήτησαν.
Η χώρα μας αρνήθηκε να συμμετάσχει. Και αντί η κυβέρνηση να στείλει έναν πρέσβη ή έναν κατώτερο αξιωματούχο και να εκφράσει τις αντιρρήσεις της, λέγοντας , ότι η εξίσωση ναζισμού και κομμουνισμού είναι ανιστόρητη , ότι εμείς δεν κάνουμε επιλογή ολοκληρωτισμών, τους απορρίπτουμε συλλήβδην, αποστέλλει επιστολή δια του υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή, με την οποία αφήνεται η εντύπωση ότι μοναδική έγνοια της (κυβέρνησης) είναι να υπερασπιστεί τον έναν από τους δύο ολοκληρωτισμούς, αυτόν του σταλινισμού.
Και ερχόμαστε μετά-στην Ελλάδα των μυρίων προβλημάτων- να καταναλώνουμε πολλή φαιά ουσία για το αν οι δύο ολοκληρωτικές ιδεολογίες, ο ναζισμός και ο κομμουνισμός, έχουν ομοιότητες και διαφορές. Δυστυχώς είμαστε η μόνη ίσως χώρα στον κόσμο και σίγουρα η μοναδική στην Ευρώπη που δεν εννοούμε να παραδεχθούμε μια ιστορική πραγματικότητα που αποτελεί πλέον κοινό τόπο για όλους τους άλλους πλην ημών.
Υπερηφανευόμαστε ότι εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία, αλλά φαίνεται ότι έχουμε αλλεργία σε κάθε είδους δημοκρατική αντιπαράθεση. Η καταδίκη των ολοκληρωτικών καθεστώτων και των εγκλημάτων τους, ιδιαίτερα για την αριστερά σήμερα, ενώ θα έπρεπε να αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της δημοκρατικής μας κουλτούρας, αποτελεί ένα ακόμα στοιχείο διχαστικής σύγκρουσης. Με πρωτοβουλία μάλιστα αυτών που έπρεπε να είχαν τη γενναιότητα και την ευθύνη να καταδικάσουν τα εγκλήματα των καθεστώτων αυτών χωρίς προσχήματα, αστερίσκους και επιπόλαιες δικαιολογίες.
Αλλά η αναμόχλευση του παρελθόντος και η αναβίωση της συζήτησης για τον εμφύλιο με αφορμή το συνέδριο της Εσθονίας μόνο ζημιά κάνει στον τόπο. Και η ευθύνη για την συντήρηση του εμφυλιοπολεμικού κλίματος βαραίνει όλες τις πλευρές καθώς πρώτη η κυβέρνηση και ακολούθως η αντιπολίτευση έριξαν λάδι στη φωτιά. Και εάν για την κυβερνητική πλευρά υπάρχει λόγος να συντηρηθεί αυτό το κλίμα σε μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού από τα μείζονα θέματα της επικαιρότητας, η αντιπολίτευση και δη «σκληροπυρηνικά» στελέχη της ΝΔ δεν έπρεπε να πέσουν στην παγίδα και να δώσουν διάσταση δυσανάλογη της σημασίας του όλου θέματος. Υπάρχουν πολλά θέματα ουσίας για σύγκρουση και για εξεύρεση των καλύτερων δυνατών λύσεων για την καθημερινότητα των πολιτών, την οικονομία, την παιδεία, την υγεία κ.α. Αρκεί να βάλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το εμφυλιοπολεμικό μίσος. Ο εμφύλιος εξ άλλου έχει τελειώσει εδώ και δεκαετίες. Ας το συνειδητοποιήσουμε αυτό όλοι μας, αν θέλουμε να κοιτάμε μπροστά.