«Κάθε εμπόδιο για καλό», συνηθίζουν να λένε οι άνθρωποι για να ξορκίσουν το κακό που τους βρήκε, για να παραμυθιαστούν ότι κάτι καλό θα βγει απ’ την αναποδιά που τους έτυχε. Δεν είναι σύγχρονο φαινόμενο. Οι αρχαίοι έλεγαν «ουδέν κακόν, αμιγές καλού». Και οι δύο φράσεις καταδεικνύουν την ανάγκη του ανθρώπου να πάρει κουράγιο στα δύσκολα. Να πιαστεί από κάπου, για να μην τον πάρει από κάτω. Κατανοητό.

Στον αντίποδα υπάρχει η φράση «ενός κακού, μύρια έπονται», με την εξής λογική: αφού σε βρήκε μια συμφορά, θα σε βρουν κι άλλες. Κι αυτό δεκτό και κατανοητό. Και σίγουρα είναι μια φράση που προτιμούν οι απαισιόδοξοι, παρά οι αισιόδοξοι. Ο αισιόδοξος άνθρωπος θα κοιτάξει παρακάτω, στο μέλλον. Το οποίο μέλλον θα το φαντάζεται καλύτερο. Ο απαισιόδοξος θα εστιάσει στην αναποδιά και θα περιμένει την επόμενη, για να αποδείξει ότι όντως ισχύει η φράση «ενός κακού, μύρια έπονται». Ενίοτε, συμβαίνει. Σου έρχονται οι αναποδιές κατακούτελα, η μία μετά την άλλη, και ‘συ ο έρμος δεν έχεις ιδέα τι σκατά κάνεις λάθος. Όπως συμβαίνει και το άλλο. Να σου κάθεται μια αναποδιά και στο καπάκι κάτι καλό. Κάτι πολύ καλό!

Ας αναφέρουμε δυο πολύ απλά και συνάμα απτά παραδείγματα. Παράδειγμα πρώτο: χάνεις το αστικό για τη δουλειά, δεν βρίσκεις ούτε ταξί και λόγω καθυστέρησης την επόμενη μέρα απολύεσαι. Είναι πασιφανές ποιο ρητό θα γίνει το αγαπημένο σου. Και με αποδείξεις! Παράδειγμα δεύτερο: Χάνεις το αστικό για τη δουλειά, βρίσκεις στα καπάκια ταξί και μέσα στο ταξί υπάρχει ο τρελός έρωτας που έψαχνες μια ζωή. Ολοζώντανος, με σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια σου. Πιάνετε κουβέντα. Ανταλλάσσετε αριθμούς τηλεφώνων. Βγαίνετε για φαγητά, για ποτά, για ξενύχτια, για κάθε είδους γούστα. Κάνετε sex! Κάνετε sex! Κάνετε sex! Και ακόμη και τώρα, που εγώ γράφω αυτές τις πέντε αράδες, εσείς εξακολουθείτε να γουστάρετε ο ένας τον άλλον, κάνοντας sex. Οπότε, στη δεύτερη περίπτωση, θα ανακράξεις χαμογελώντας: «κάθε εμπόδιο για καλό» και θα συνεχίσεις την πορεία σου στο μονοπάτι της ζωής.

Αυτά τα ολίγα. Και να μην ξεχνάμε πως πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις!

Ζήσης Τσιαρτσιάνης