Με αφορμή την αναβάθμιση, ανακαίνιση και εκσυγχρονισμό του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.) του Γενικού Νοσοκομείου Γρεβενών, επισκεφτήκαμε τον χώρο του νοσοκομείου και συνομιλήσαμε με τη διοικήτρια κυρία Ευτυχία Καπάτου, προκειμένου να ενημερωθούμε για τις εξελίξεις του έργου, αλλά και για τη γενική κατάσταση της δημόσιας υγειονομικής μονάδας που εξυπηρετεί μια ολόκληρη περιοχή.

Όπως μας εξηγεί η κα Καπάτου, οι εργασίες ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα χρόνο και υλοποιούνται στο πλαίσιο έργου συνολικού προϋπολογισμού 1.506.552,09€ (με ΦΠΑ). Το νέο ΤΕΠ, το οποίο αναμένεται να παραδοθεί σύντομα, διαφοροποιείται σημαντικά σε σχέση με το προηγούμενο, τόσο σε επίπεδο υποδομών όσο και σε τεχνολογικό εξοπλισμό, προσφέροντας πλέον σύγχρονες συνθήκες περίθαλψης και μεγαλύτερη λειτουργικότητα. Μία ακόμα καινοτομία που βρίσκεται σε πορεία υλοποίησης είναι η υπηρεσία ηλεκτρονικών ραντεβού. Πρόκειται για μια σημαντική προσθήκη στις παρεχόμενες υπηρεσίες του νοσοκομείου, η οποία επιτρέπει στους πολίτες να κλείνουν τα ραντεβού τους διαδικτυακά.

Η διοικήτρια αναφέρει ότι οι παραπάνω ενισχύσεις έχουν ήδη αρχίσει να αποδίδουν, βελτιώνοντας αισθητά τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας. Ωστόσο, δεν παραβλέπει τις μεγάλες προκλήσεις που παραμένουν. Η έλλειψη προσωπικού και η πίεση από τις πολύωρες εφημερίες είναι φαινόμενα που δεν αφορούν μόνο τα Γρεβενά, αλλά ολόκληρη τη χώρα. «Είναι κάτι που μας απασχολεί καθημερινά», αναφέρει, τονίζοντας ότι η διοίκηση προσπαθεί να διαχειρίζεται τις προκλήσεις με ευελιξία και προγραμματισμό, επιδιώκοντας συνεργασίες και συνέργειες όπου είναι δυνατό, όπως ενδεικτικά ανέφερε την συνεργασία με παιδοχειρουργό, ο οποίος επισκέπτεται το νοσοκομείο μας αρκετά συχνά, 8 ημέρες τον μήνα.

Κλείνοντας, η κυρία Καπάτου αναφέρεται στο όραμα για το 2025: «Το όραμά μας είναι ένα νοσοκομείο που λειτουργεί πριν το πρόβλημα για το πρόβλημα. Μέσα σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας που συνεχίζει να δοκιμάζεται, το Νοσοκομείο Γρεβενών κάνει σταθερά βήματα μπροστά. Με προσπάθεια, πίστη και προσήλωση στον άνθρωπο, αποδεικνύει πως η φροντίδα μπορεί — και πρέπει — να παραμένει προτεραιότητα.