Γράφει: ο Γιάννης Μήτσιος

 

Παρασκευή απόγευμα μετά από μια κοπιαστική μέρα στο γραφείο ταξίδευα αεροπορικώς με την AEGEAN για να ένα συνέδριο σε ελληνικό νησί.

Ξεφυλλίζοντας ανέμελα το Blue Magazine, το περιοδικό της αεροπορικής εταιρείας το μάτι μου έπεσε σε ένα άρθρο με τίτλο «Οι έξυπνες καλλιέργειες της επόμενης μέρα» από την Εβίτα Κυριαζή.

Προς μεγάλη έκπληξή μου, αφού διάβασα….

για τα μανιτάρια, τα σαλιγκάρια, το γκότζι μπέρι, το ιπποφαές, λίγο πολύ δημοφιλή τον τελευταίο καιρό είχε αναφορά και στα βελανίδια..Ναι καλά διαβάσατε τα «βαλάνια» που λέμε στον τόπο μας. Διαβάζοντας το άρθρο η δεύτερη έκπληξη ήρθε από την περιοχή που γίνεται η συγκομιδή και η επεξεργασία. Δεν ήταν κανένα ορεινό μέρος, βουνά κλπ αλλά ένα νησί η Κέα (Τζια) εκεί που μια αμερικανίδα η Μάρσι Μάγερ ζει μόνιμα από το 1984 στη χώρα μας και αξιοποιεί τον πλούτο του δάσους δρυός του νησιού με 100.000 βελανιδιές.

Η κα Μάγερ μαθημένη από τα δρυοδάση της Καλιφόρνιας εξήγαγε πέρυσι σε συνεργασία με 20 οικογένειες του νησιού που έχουν εκτάσεις με βελανιδιές 13 τόνους από κύπελλα βελανιδιών σε βυρσοδεψείο στη Γερμανία. H συγκομιδή γίνεται με ραβδισμό και δίχτυα όπως και της ελιάς. Τα κύπελλα των βελανιδιών χρησιμοποιούνται παραδοσιακά στην κατεργασία δερμάτων, καθώς οι τανίνες που περιέχουν απορροφούνται από τα δέρματα, σταματώντας τη σήψη τους. Παράλληλα από τον καρπό του δένδρου παράγεται αλεύρι για διάφορες χρήσεις όπως μπισκότα χωρίς γλουτένη κλπ. Υπάρχουν ειδικά μηχανήματα που διαχωρίζουν την ψίχα από το κύπελλο και ηλιακοί αφυγραντήρες

Στο νησί η κα Μάγερ διοργανώνει ενημερώσεις γύρω από το βαλανίδι και τις δυνατότητές του. Περισσότερα σε όσους ενδιαφέρονται στην ιστοσελίδα www.iloveacorns.com Το άρθρο δεν έγραφε για το οικονομικό όφελος του προϊόντος αλλά καλόν είναι όσοι συμπατριώτες μας ενδιαφέρονται μπορεί να αποτελέσει πεδίον δόξης επιχειρηματικής λαμπρόν.