Τα Γρεβενά δεν έχουν τείχη για να ρίξουν….

Μπορούν όμως να ρίξουν τα τείχη της προκατάληψης, της μιζέριας και της εσωστρέφειας…

Ο πανάξια χρυσός Ολυμπιονίκης μας Μίλτος Τεντόγλου, ένα παιδί θαύμα που έκανε παρκούρ δεν θα ήταν στο ψηλότερο σκαλί του κόσμου δαφνοστεφανωμένο…

Αν…

Αν το μάτι του Βαγγέλη Παπανίκου, καθηγητή Φυσικής Αγωγής και προπονητή, δεν έβλεπε το ταλέντο και δεν είχε τον τρόπο και την θέληση να το φέρει κοντά του, να δουλέψει ακατάπαυστα μαζί του όπως έκανε και συνέχιζε να κάνει με τον ίδιο ζήλο και με πολλά άλλα παιδιά…

Σχολείο (παιδεία)και αθλητισμός!

Αθόρυβα βγάζει πρωταθλητές της ζωής και του αθλητισμού!

Ο ανηφορικός, μοναχικός και δύσκολος δρόμος του πρωταθλητισμού δεν είναι γνωστός στο ευρύ κοινό!

Ο πόνος, ο κόπος, οιαπογοητεύσεις και οι δυσκολίες…Η μοναξιά των αθλητών, με στήριγμα την οικογένεια και τους προπονητές…. με κερασάκι στιγμιαίες χαρές…

‘Όταν και εάν έλθουν οι μεγάλες επιτυχίες και εκπληρωθούν όνειρα και προσδοκίες…

Τότε βέβαια καραδοκούν και οι …ύαινες!

Αυτοί που θα εκμεταλλευθούν και θα ιδιοποιηθούν την νίκη!

Αυτοί που θα εκποιήσουν και τα πρσποριστούν τα πάντα!

Ακόμα και την λίγη λάμψη που δικαιούνται μόνο οι αθλητές!

Σε κάθε νέα και νέο πρέπει να υπάρχει ένα όνειρο, ένας στόχος μια μεγάλη προσδοκία.

Είναι η προσωπική τους Ολυμπιάδα!

Η επίτευξη του στόχου το δικό τους μετάλλιο!

Μόνος δρόμος ο αγώνας!

Χωρίς να χάσουν την ψυχή τους ,τις αρχές και τις αξίες τους!

Εκεί θα χρειαστούν δίπλα τους μια οργανωμένη Πολιτεία που πραγματικά ενδιαφέρεται να τους κάνει ολοκληρωμένους και ευτυχισμένους πολίτες και όχι ένα συνοθύλευμμα αεριτζήδων, εμπόρων και κερδοσκόπων !

 

Δημήτρης Ψευτογκάς