Την Κυριακή 19 Αυγούστου 2012 πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους πεσόντες του Ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-41 στο Μνημείο Πεσόντων στην περιοχή  «ΑΝΝΙΤΣΑ» της Κοινότητας Φιλιππαίων Γρεβενών, όπου αρχικά τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση από το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Γρεβενών κ.κ. Σέργιο, ακολούθησε ομιλία από τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Ν. Γρεβενών έφεδρο Αξ/κο κ. Μπουμπούκα Ιωάννη, προσκλητήριο νεκρών και …

κατάθεση στεφάνων .

Στην εκδήλωση Μνήμης παρέστησαν ο Βουλευτής Γρεβενών κ.Κοψαχείλης Τιμολέων ο Αντιπεριφειάρχης Π.Ε. Γρεβενών κ. Δασταμάνης Γεώργιος ο Δήμαρχος Γρεβενών κ. Κουπτσίδης, Δημοσθένης ο εκπρόσωπος της Ανωτέρας Στρατιωτικής Διοίκησης, ο Ανώτατος Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής κ. Χονδρός , ο εκπρόσωπος της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, εκπρόσωποι Φορέων και θεσμών και πλήθος κόσμου οι οποίοι τίμησαν με την παρουσία τους τη μνήμη αυτών που με τη ζωή τους και τον αγώνα τους μας χάρισαν το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από το Δήμο Γρεβενών σε συνδιοργάνωση με το Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών Ν. Γρεβενών και το Σύνδεσμο Τραυματιών Πολεμιστών Οπλιτών Ν. Γρεβενών.

 

 

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Ν. ΓΡΕΒΕΝΩΝ 19-08-2012

κ. Μπουμπούκα Ιωάννη

 

ΠΑΡΕΒΡΙΣΚΟΜΕΘΑ ΣΗΜΕΡΑ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΑΝΕΡΓΕΡΘΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΙΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΟΠΛΙΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ

 

Στον τομέα της Πίνδου οι επιχειρήσεις εναντίον των ιταλών τελείωσαν στις 10 Νοεμβρίου 1940 με περιφανή νίκη των ελληνικών όπλων

Η μεγάλη μονάδα, που έδρασε στην περιοχή Γρεβενών, ήταν η Ταξιαρχία Ιππικού, ενισχυμένη και με άλλες μονάδες, τις οποίες διέθεσε το Β` Σώμα Στρατού

 

Το ελληνικό Γενικό Στρατηγείο περίμενε η Ιταλική επίθεση στη Δυτική Μακεδονία να εκδηλωθεί στον άξονα Κορυτσά – Καστοριά – Φλώρινα -Θεσσαλονίκη και είχε υποβαθμίσει το δύσβατο ορεινό όγκο της βόρειας Πίνδου Σμόλικας – Γράμμος.

Γι’ αυτό αιφνιδιάστηκε από τη δυναμική επέμβαση της  Μεραρχίας Αλπινιστών Τζούλια, η οποία κατόρθωσε από τις πρώτες ημέρες της εισβολής να δημιουργήσει στην Πίνδο ένα επικίνδυνο θύλακα βάθους 30 και πλάτους 20 χιλιομέτρων, ικανό να ανάτρεψε, όλη την αμυντική διάταξη από το Ιόνιο μέχρι τη Μεγάλη Πρέσπα

Η Επίλεκτη Μεραρχία Τζούλια ήταν από τις πιο αξιόμαχες του ιταλικού στρατού και υπερτερούσε κατά πολύ σε προσωπικό από το στρατό του Δαβάκη, ο οποίος ήταν επανδρωμένος με επίστρατους και διέθετε πενιχρά πολεμικά μέσα.

Η ελληνική στρατιωτική διοίκηση κατόρθωσε αμέσως να αντιληφθεί την απειλή που δημιουργήθηκε στην Πίνδο και μετακίνησε έγκαιρα τις διαθέσιμες δυνάμεις προς την κατεύθυνση αυτή.

Σ’ αυτό συνετέλεσε και η αποτελεσματική αντιμετώπιση του εχθρού από την 8η Μεραρχία στο Θέατρο επιχειρήσεων  Ηπείρου, γεγονός που επέτρεψε να μεταφερθούν προς την Πίνδο μονάδες οι οποίες αρχικά προορίζονταν για την ήπειρο.

 

Η πρόβλεψη του Β Σώματος Στρατού να κινηθούν οι ιππείς της Ταξιαρχίας Ιππικού με οχήματα από Κοζάνη προς Δοτσικό Γρεβενών, ανεξάρτητο από τους ίππους, ήταν καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας στον τομέα της Πίνδου, γιατί διαφορετικά η επάνδρωση της τοποθεσίας θα γινόταν μετά τρεις ημέρες και το αποτέλεσμα θα ήταν δυσμενές για όλη την ελληνική αμυντική διάταξη.

 

Από τις 3 Νοεμβρίου οι ελληνικές δυνάμεις απέκτησαν υπεροχή στον τομέα της Πίνδου, η οποία συνεχώς αυξανόταν με την είσοδο και νέων μονάδων στο πεδίο της μάχης.

Η Μεραρχία Τζούλια, εφόσον δεν μπόρεσε τις τρεις πρώτες ημέρες, που είχε το συγκριτικό πλεονέκτημα, να επιφέρει καίριο πλήγμα στις ελληνικές δυνάμεις, επόμενο ήταν να χάσει σταδιακά την πρωτοβουλία των κινήσεων και από επιτιθέμενη να γίνει αμυνόμενη.

Μέχρι της 10 Νοεμβρίου, που εγκατέλειψε υπό καταδίωξη και τα τελευταία ορύγματα του Σμόλικα και υποχώρησε προς την Κόνιτσα, είχε υποστεί σοβαρές απώλειες σε νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους, οι οποίες έφθαναν περίπου στο μισό της δύναμής της.

Τα ιταλικά τμήματα πολέμησαν και έδωσαν σκληρές μάχες, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα.

 

Ο ανεφοδιασμός των ελληνικών μονάδων σε τρόφιμα, νομή και πυρομαχικά ήταν ανεπαρκής .

Τα οχήματα για τις μεταφορές ήταν ελάχιστα και τα δρομολόγια προς την πρώτη γραμμή σχεδόν ανύπαρκτα .

Ο μοναδικός δημόσιος δρόμος, που υπήρχε από τα Γρεβενά προς το Δοτσικό, τον περισσότερο καιρό, λόγω βροχοπτώσεων και κακής συντήρησης ήταν δύσβατος.

Την κατάσταση σε ικανοποιητικό βαθμό την έσωσε η εθελοντική προσφορά του άμαχου πληθυσμού (γερόντων, γυναικών και παιδιών) με την επίβλεψη και τις εντολές των τοπικών αστυνομικών δυνάμεων, που μετέφεραν είτε με τα ζώα τους είτε στον ώμο και στην πλάτη πυρομαχικά και εφόδια στα κακοτράχαλα βουνά της Πίνδου, κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες (χιόνια, βροχές, λάσπες και τσουχτερό κρύο.

Οι άμαχοι αυτοί αποτέλεσαν την αφανή εφεδρεία, η οποία συνετέλεσε αποφασιστικά στην επιτυχή αντιμετώπιση του ρεύματος εφοδιασμού, τις πρώτες κρίσιμες ημέρες του πολέμου.

 

Το γεγονός της νίκης των Ελλήνων, που ήταν η πρώτη νίκη κατά του Άξονα, προκάλεσε την έκπληξη και το θαυμασμό όλου του κόσμου.

Ο σπουδαιότερος παράγοντας για τη νίκη των ελληνικών όπλων ήταν η ψυχική αντοχή του έλληνα  μαχητή, ο οποίος κάτω από στερήσεις, παλεύοντας με τα στοιχεία της φύσεως (βροχή, χιόνια, φοβερό κρύο) στα δύσβατα και χιονισμένα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας, έδινε σκληρές μάχες με αυτοθυσία και αυταπάρνηση και σε αρκετές περιπτώσεις αντιμετώπιζε τον εχθρό μόνο με τη λόγχη, γιατί δε συγχώρησε ποτέ την προκλητική και άδικη εχθρική επίθεση.

ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΛΩ ΝΑ ΑΝΑΦΩΝΗΣΕΤΕ

ΖΗΤΩ Ο ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ