Κάποιοι φιλόδοξοι  των Γρεβενών είναι συνειδητοί πρωταγωνιστές των πράξεών τους ή τους κατευθύνει η μη συνειδητή πλευρά του μυαλού τους;

Σβησμένες αναμνήσεις και υποσυνείδητοι μηχανισμοί επηρεάζουν τη ζωή και τις πιο συνειδητές, φαινομενικά επιλογές τους. Αν πιστεύουν ότι είναι οι καλύτεροι, τότε προσποιούνται και μπλοφάρουν καλύτερα. Ενώ αν γνωρίζουν…

τις αδυναμίες τους, οι ανταγωνιστικές καταστάσεις τους φέρνουν σε δύσκολη θέση. Άρα, καλύτερα να πιστεύουν ότι είναι οι καλύτεροι, ακόμα κι αν δεν είναι αλήθεια.

Τα περισσότερα λοιπόν απ όσα κάνουν δε «φιλτράρονται» καθόλου από τη συνείδηση τους. Αν η βούληση τους δεν προκαλεί ή δεν καθοδηγεί πολλές από τις πράξεις τους, τότε σε τι χρησιμεύει «Η βούληση»;.

Αυτός ο «άνθρωπος» δεν είναι προσανατολισμένος, έχει γίνει αναπόφευκτα εγωκεντρικός και φιλόδοξος, πράγμα που σημαίνει ότι όλοι οι άλλοι γίνονται μέσα για την δική του ικανοποίηση.

Ο πόθος της φιλοδοξίας του έχει γίνει πάθος που αναζητά να παραμερίσει, να υποτάξει, να καταδυναστέψει και να καταπιέσει τους άλλους. Γι αυτό αυτός ο φιλόδοξος είναι αδίστακτος και σκληρός.

Κατεβάζει τους άλλους προκειμένου να ανεβεί αυτός. Επιδιώκει αξιώματα όχι για να υπηρετεί τους άλλους, αλλά για να τον υπηρετούν.

Ο σκλάβος δεν έχει παρά μόνον έναν αφέντη. Ο φιλόδοξος έχει για αφέντες όλους όσοι μπορούν να συντελέσουν στην άνοδό του.

Με αυτόν τον τρόπο έχει δηλητηριάσει τις διαπροσωπικές του σχέσεις και τις έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο. Έχει γίνει μισητός και ατιμότερος όλων .

Μέσα στην φιλαρχία του πνίγεται από ιδιοτέλεια, την κολακεία , την υποκρισία που τον έχει καταλήξει στο πικρό κενό της ματαιοφροσύνης.

 

Νίκος  Παγιαλάκης (geraki)