Τα Γρεβενουργήματα
(γράφει ο Βαγγέλης Μπάκας)
Οι άραβες κατασκευάζουν το περίτεχνα αραβουργήματα, κι εμείς οι Έλληνες τα κατάπτυστα Γρεβενουργήματα.
Να λοιπόν η αφορμή. Όταν προχθές είδα κάποιους εκδρομείς του ΚΑΠΗ να κατευθύνονται προς το μνημείο της εθνικής αντίστασης, στην αγορά, να τι σκέφτηκα. Μήπως θα έπρεπε να το σκεπάσουμε με κάποιον μουσαμά, και να γράψουμε πως τα εγκαίνια θα γίνουν προσεχώς… και αόριστα!…
Τελικά από αυτό που φοβόμουνα δεν γλίτωσα. Μόλις κοντοστάθηκαν δίπλα του άρχισαν οι γκριμάτσες αποδοκιμασίας με τις απαξιωτικές χειρονομίες.
Τους πλησίασα, για να γίνω και αυτήκοος μάρτυρας, και το μετάνιωσα πικρά όταν κάποιος με ρώτησε!
«Συγγνώμη κύριε! Ο Πραξιτέλης το έκανε κι αυτό το έργο; Είναι φοβερό!».
Τι να έλεγα! Δεν μπορούσα όμως και να μην απαντήσω στο ειρωνικό αυτό σχόλιο. Θα ήταν αγένεια. Ευτυχώς με έσωσαν τα κατά συνθήκην ψεύδη, λέγοντας:
«Δεν είμαι από δω. Κι εγώ επισκέπτης είμαι στην πόλη. Ήρθα για Πάσχα!…».
Και μόλις απομακρύνθηκαν, πλησίασα το έργο και άρχισα να εντοπίζω, για πολλοστή φορά, μια μια όλες τις απαράδεκτες κακοτεχνίες! Πείτε τες αναδρομικά…»
Ευκαιρία λοιπόν να τις καταδείξω εγγράφως για άλλη μια φορά. Κι όταν κάτι είναι απαράδεκτο, κακότεχνο, θλιβερό και χοντροκομμένο, και δεν το αναδείξεις, είναι σαν να το αποδέχεσαι!
Πρώτον: Εκείνα τα κακόμοιρα, πλην ζαβλακωμένα ανθρωπάκια, και τα οποία για τους γλύπτες ήταν ο ήρωας Μανόλης Γλέζος με κάποια αντάρτισσα, μόνο φρίκη και αποτροπιασμό δημιουργούν στον επισκέπτη!
Δεύτερον: Αντί για αρματολός γράψανε (σκαλίσανε πιο σωστά) αμαρτωλός! Κι όταν διαπίστωσαν το λάθος τους, το διορθώσανε και το κάνανε αρμαρτολός!…
Τρίτον: Ξεχάσανε να βάλουνε οξείες. Κι αφού το κείμενο αφορούσε μικρά γράμματα, τις είχανε βάλει με μαρκαδόρο. Αργότερα φυσικά τις έσβησε η βροχή.
Οι εμπνευστές αυτού του έργου, νομάρχης και δήμαρχος, βάλανε τα στοιχεία τους σε δυο τεράστιες πλάκες και οι οποίες επισκιάζουν το ίδιο το μνημείο. Οι πλάκες αυτές είναι στην κυριολεξία της πλάκας, αφού οι γραμματοσειρές παραπέμπουν σε μαθητή δημοτικού σχολείου!
Ο δημιουργός του Μέγα Αλέξανδρου, κάπου στην παραλία Θεσσαλονίκης, δεν έβαλε ούτε τα αρχικά του! Τόση ταπεινότητα!
Και μια τελευταία παρατήρηση. Εάν το κείμενο αυτό το βαθμολογούσε ο καθηγητής Κωνσταντίνος Μέρμηγκας, να τι θα έγραφε στο περιθώριο με κόκκινο στυλό: Τα χέρια σας θέλουν κόψιμο!
Προσωπικά, εάν δεν συνέπιπτε η γνώμη μου με όλους όσους ρώτησα για την απαράδεκτη αυτή κακοτεχνία, δεν θα ήμουνα τόσο καυστικός και απόλυτος. Η μόνη πράξη η οποία μπορεί να διορθώσει όλα τα λάθη είναι η κατεδάφιση. Ένα φορτωτής για σήκωμα. Ένα φορτηγό για μεταφορά. Κι ένα ρέμα για ταφή των μπαζών!
Προτείνω ένα μνημείο αντάξιο της αντίστασης του Γερβενιώτικου λαού. Κι αν υπάρχει αδυναμία χρηματοδότησης ας γίνει αργότερα. Αυτά τα έργα δεν είναι μιας χρήσης για να πορέψουμε και φέτος! Πρέπει να είναι αιώνια, όση και η μνήμη αυτών οι οποίοι πέσανε για τη λευτεριά και την αξιοπρέπεια αυτού του τόπου!
Σοβαρά λάθη δεν είναι μόνο αυτά που γίνονται, αλλά αυτά που γίνονται και δεν διορθώνονται!
«Τιμή και δόξα στους Γρεβενιώτες αγωνιστές οι οποίοι έπεσαν πολεμώντας το 1941-1945 για τη λευτεριά της πατρίδας». Άλλη λανθασμένη επιγραφή! Άλλη μια γκάφα ολκής. Άλλη μια σοβαρή παράλειψη. Ο πατέρας μου, ο οποίος πολέμησε στην Αλβανία το 1940, και τραυματίστηκε, και τόσα άλλα παλικάρια τα οποία έπεσαν στο πεδίο της μάχης, ή ήταν αφανείς ήρωες αντίστασης, δεν δικαιούνται τιμή και δόξα;
Άλλη μια υπερβολή έχει να κάνει με τις δυο προτομές του αείμνηστου Κώστα Ταλιαδούρη. Του ιδρυτή της νομαρχίας Γρεβενών το 1964!
Πού ακούστηκε να τιμάται η μνήμη του ίδιου προσώπου, σε μια μικρή πόλη, όπως είναι τα Γρεβενά, με δυο προτομές!
Άλλωστε η προτομή στην πλατεία 25ης Μαρτίου είναι τόσο απαράδεκτη, που θυμίζει ινδιάνικο ξόανο. Να γιατί την γκρέμισε ακόμα κι ένας μεθυσμένος! Ενώ η αποκατάστασή της είναι για γέλια. Κολλήσανε το κεφάλι του με κόλλα πλακιδίων! Άκουσον άκουσον!
Προτείνω να μεταφερθεί σε κάποιο από τα χωριά που αγάπησε. Όχι όμως και η βάση της. Επάνω σε αυτήν να στηθεί κάποτε το άγαλμα του χρυσού Ολυμπιονίκη Μίλτου Τεντόγλου.
Κι όσο για την αγνωμοσύνη μας απέναντι στους ευεργέτες, είναι παροιμιώδης. Κόψανε το κεφάλι της προτομής του Θεοδώρου Θεοδωρίδη, δημιουργού του άλσους Καστρακίου, και μετά την κάνανε από μπρούντζο. Την ίδια τύχη είχε και η προτομή του Ταλιαδούρη. Μόνο που την δική του την βρομίσανε και την γκρεμίσανε κι από πάνω.
Curva, είχε γράψει κάποιος ανεγκέφαλος στην λεζάντα αυτής της προτομής! Πάνω από δυο χρόνια δεν είχε βρεθεί κάποιος να την καθαρίσει. Ούτε και συνεργείο καθαριότητας του Δήμου! Παρότι είχα επικαλεστεί επανειλημμένα, με κάποιο άρθρο μου, αυτήν την αποκατάσταση! Τι να πει κανείς!
Υ.Σ. Εάν δεν ερχότανε αυτός ο ευεργέτης, τα Γρεβενά θα ήταν σήμερα κάποιο μικρό Τσοτύλι ή μια μεγάλη Δεσκάτη!
