Επιστολική Ψήφος: Εργαλείο Νοθείας
Η κυβέρνηση επιδιώκει να επιβάλλει την επιστολική ψήφο και οι πολίτες θα πρέπει να αναρωτιόνται γιατί το κάνει. Ας δούμε τι έχει συμβεί σε άλλες χώρες.
Αργά το βράδυ των αμερικανών εκλογών του 2020, ο τότε Πρόεδρος Τραμπ προηγείτο με σημαντική διαφορά έναντι του Μπάιντεν σε κρίσιμα εκλογικά κέντρα σε διάφορες πολιτείες που δεν άφηναν αμφιβολία ότι θα κέρδιζε και πάλι τις εκλογές. Ομως δεν συνέβη.
Μετά τα μεσάνυχτα και τις πρωινές ώρες της ερχόμενης ημέρας, εκατοντάδες χιλιάδες επιστολικά ψηφοδέλτια σε κιβώτια ξεφορτώθηκαν από φορτηγά σε κέντρα καταμέτρησης ψήφων και μέτρησαν δίχως καν να γίνει επιβεβαίωση ή επικύρωση της γνησιότητας των υπογραφών ή αν τα ονόματα είναι εγγεγραμμένα στους εκλογικούς καταλόγους. Και χιλιάδες επιστολικοί ψήφοι βρέθηκαν αμέτρητοι σε σκουπιδότοπους, Τι κοινό είχαν; Ηταν όλοι ψήφοι για τον Τραμπ.
Στην Αγγλία, έξι σύμβουλοι του Εργατικού Κόμματος κέρδισαν το αξίωμα μετά από αυτό που ο δικαστής περιέγραψε ως «μαζική, συστηματική και οργανωμένη» εκστρατεία απάτης με ταχυδρομική ψηφοφορία. Και στην Γαλλία η επιστολική ψήφος καταργήθηκε από το 1975, όταν ανεκαλύφθη μαζική απάτη , όπου κλάπηκαν ή αγοράστηκαν ταχυδρομικά ψηφοδέλτια και οι ψηφοφόροι ψήφισαν πολλαπλά. Τα ψηφοδέλτια μέσω αλληλογραφίας χρησιμοποιήθηκαν για την ψήφο των νεκρών.
Υπάρχουν εκατοντάδες τέτοια παραδείγματα που επιβεβαιώνουν γιατί οι περισσότερες χώρες δεν χρησιμοποιούν την επιστολική ψήφο. Πολύ απλά, η επιστολική ψήφος μπορεί εύκολα να αποτελέσει «εργαλείο επιλογής για όσους θέλουνν να διαπράξουν ψηφοθηρική νοθεία».
Τα επιστολικά ψηφοδέλτια είναι αυτά που είναι πιο επιρρεπή σε κλοπή, εξαγορά, τροποποίηση και πλαστογραφία, καθώς και σε πίεση ή εξαναγκασμό των ψηφοφόρων κατά την ψηφοφορία, επειδή είναι ο μόνος τύπος ψηφοδελτίων που συμπληρώνονται σε απαρατήρητο και μη εποπτευόμενο περιβάλλον.
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι, περίπου το 60% των χωρών μελών της Ευρωπαικής Ενωσης και το 70% όλων των Ευρωπαικών χωρών, δεν επιτρέπουν την επιστολική ψήφο για πολίτες που ζουν στη χώρα. Ακόμη και οι χώρες που επιτρέπουν ψηφοδέλτια μέσω αλληλογραφίας διαθέτουν προστασία, και απαιτούν ταυτότητα με φωτογραφία από τον πολίτη για να λάβει ψηφοδέλτιο μέσω ταχυδρομείου. Επιπλέον, πάνω από 15 Ευρωπαικές χώρες απαγορεύουν την πρακτική της ταχυδρομικής ψήφου, ακόμη και για όσους ζουν στο εξωτερικό.
Θέλω να πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση τα γνωρίζει όλα αυτά. Όπως γνωρίζει ότι θα ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, που καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες, για το στήσιμο του μηχανισμού για την προετοιμασία, εκτύπωση, αποστολή, παραλαβή, αποθήκευση, έλεγχο και καταμέτρηση επιστολικών ψήφων. Και είναι βέβαιο ότι τα έξοδα θα αυξηθούν πολύ περισσότερο με όσα θα επακολουθήσουν με διαμαρτυρίες, αμφισβητήσεις για την νομιμότητα και εγκυρότητα των επιστολικών ψήφων, προσφυγές σε δικαστήρια, επαναμετρήσεις κλπ.
Η κυβέρνηση δεν έχει χρήματα να αποζημιώσει αγρότες ή να ενισχύσει προγράμματα παραγωγής και ανάπτυξης, όμως σπρώχνει για την επιστολική ψήφο που θα επιβαρύνουν τον ελληνικό λαό εκατοντάδες εκατομμύρια. Γιατί;
Αν η νοθεία των εκλογών είναι αυτό που επιδιώκει η κυβέρνηση, σίγουρα με την επιστολική ψήφο έχει μεγάλες πιθανότητες να το πετύχει, καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καν προστατευτικά μέτρα για την σωστή διασφάλιση της επιστολικής ψήφου.
Απομένει στους πολίτες και βουλευτές να πάρουν την σωστή απόφαση. Απλά θα υπενθυμίσω την κατάθεση συμπέρασμα που έκανε πριν δύο χρόνια αμερικανός εισαγγελίας: «Όποτε έχετε ψηφοδέλτια που βρίσκονται εκτός του εκλογικού κέντρου, θα έχετε απάτη… Δεν θα συνιστούσα ποτέ σε όλους να ψηφίσουν ταχυδρομικώς – προκαλεί απάτη.»
Δρ. Νικόλαος Α. Στεργιούλας
Διεθνής οικονομολόγος. Έχει διατελέσει σύμβουλος σε δημόσιες υπηρεσίες και επιχειρήσεις στις ΗΠΑ και άλλες χώρες. Στο παρελθόν είχε εργασθεί στο Αμερικανικό Κογκρέσο και διετέλεσε ανώτατο στέλεχος του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ.
