Ορθοδοντικός Δώρα Μπαρτζιώκα

Euromedica

euromedica ygeia

Ενωμένοι όπως τότε, 200 χρόνια πριν…

Του Φώτη Σιούμπουρα

Ιδιαίτερα εμβληματική αυτή η χρονιά, 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία. Kαι ιδιαίτερα σημειολογική αφού, μετά την δεκαετή «κρίση των μνημονίων και την αναμενόμενη (εντός του έτους) λήξη της πανδημίας», (με την ολοκλήρωση των εμβολιασμών) προσδοκούμε στην ανάταση, στην αναγέννηση της πατρίδας. Μια αναγέννηση, που δεν θα στηρίζεται στο εμφυλιοπολεμικό, διχαστικό κλίμα που έχει καλλιεργηθεί στις περιόδους του covid 19 και της δεκαετούς οικονομικής (και κοινωνικής) κρίσης και συνεχίζει να καλλιεργείται και στις μέρες μας. Kαι καθώς στις 25 Μαρτίου (την επόμενη Πέμπτη), η στρατιωτική παρέλαση θα είναι σε εξέλιξη, ας αναλογιστούμε πως μόνο σε κλίμα ενότητας πριν 200 χρόνια πετύχαμε το ακατόρθωτο: την απελευθέρωση της πατρίδας. Κι ας αναρωτηθούμε τι κέρδισε στ αλήθεια η Πατρίδα και ο λαός από τις άγονες αντιπαραθέσεις, το κλίμα διχασμού που σε πολλές περιόδους είχε καλλιεργηθεί.

Η χώρα μας πολλές φορές στο παρελθόν παρασύρθηκε και ζημιώθηκε πολλαπλώς από την επικράτηση πολιτικών και άλλων παραλογισμών. Ωστόσο, η Δημοκρατία μας είναι τώρα πιο ώριμη, πιο στέρεη και ικανή πλέον να αποτρέψει μια ενδεχόμενη διολίσθηση σε κλίμα διχασμού και νοσηρής και ανεξέλεγκτης βίας. Διαθέτει τους μηχανισμούς και τα θεσμικά αντίβαρα για να αυτοπροστατευθεί και να απομονώσει έγκαιρα, με ευθύ και καθαρό τρόπο, τις σκοτεινές εστίες και τις «επικίνδυνες φιγούρες» όσων την επιβουλεύονται. Αρκεί βέβαια όλες οι πολιτικές δυνάμεις, η αξιωματική αντιπολίτευση ιδιαιτέρως, να διαισθανθούν τους κινδύνους, να ασκήσουν σκληρή ναι, αλλά εποικοδομητική κριτική και να μην αφήσουν περιθώρια ανοχής στους λαϊκιστές, στους αρνητές των πάντων, στους υποκινητές του μίσους και στους θιασώτες της βίας.Ιδιαίτερα σήμερατην εποχή της κρίσης, η οποία έχει τις ιδιαιτερότητές της, τα δικά της ζητήματα. Σήμερα η εύκολη καταφυγή στο συναίσθημα, που άλλοτε αρκούσε για να κερδίσει κανείς μάχες, δεν αρκεί πια. Μπορεί να συνεγείρει οπαδούς, δεν κερδίζει όμως την κρίσιμη εκείνη μάζα που κρίνει αναμετρήσεις. Δεν κερδίζει πολίτες. Η σημερινή μάχη, αλλού θα κριθεί. Αυτός που θα απαντήσει στις σύγχρονες αγωνίες, θα μακροημερεύσει.Ποιος θα μας πει για περισσότερες και καλύτερες δουλειές.

Ποιος θα πείσει πως μπορεί να αλλάξει το παραγωγικό μας μοντέλο, κοινώς να κάνει τη χώρα πιο παραγωγική, πιο τολμηρή, πιο αισιόδοξη στη νέα μετακορωνοϊόψηφιακή εποχή, την εποχή της πράσινης ανάπτυξης. Ποιος θα φέρει πίσω τα πιο παραγωγικά μυαλά της χώρας. Ποιος θα αντιστρέψει την υπογεννητικότητα, θα βοηθήσει στην επίλυση του Δημογραφικού, τη Δαμόκλειο αυτή σπάθη που επικρέμεται και απειλεί την μελλοντική ύπαρξη του έθνους συνεπώς και του κράτους. Παντού διεθνώς, όπου έχουν επαφή με την πραγματικότητα, μιλούν γι αυτά. Καιρός να μιλήσουμε κι εμείς, να επιδείξουμε πνεύμα συναίνεσης, σύγκλισης, συνεννόησης και να πάμε μπροστά.. Το παρήγορο είναι ότι σήμερα οι περισσότεροι των πολιτών, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, απορρίπτουν τις διαχωριστικές γραμμές , το κλίμα διχασμού και τον καιροσκοπισμό πολιτικών δυνάμεων για κομματικό και μόνο όφελος. Και ελπίζουν ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης θα πετύχει τους δύσκολους χειρισμούς που η συγκυρία απαιτεί. Προσδοκούν δε έστω και στο παρά πέντε σε κινητοποίηση όλων των δυνάμεων του τόπου ,όπως τότε 200 χρόνια πριν , για την υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου ανάτασης και επανεκκίνησης του Ελληνισμού, αλλά και ενωμένο το έθνος να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του «εξ Ανατολών» Σουλτάνου , που ονειρεύεται νέα αυτοκρατορία. Και, όπως λέει και ο προσφάτως τιμηθείς από την ελληνική Πολιτεία 96χρονος εθνικός μας ευεργέτης Ιάκωβος Τσούνης, « Ας αφήσουμε στην άκρη όλα όσα μας χωρίζουν κι ας κρατήσουμε όλα όσα μας ενώνουν. Μόνον ενωμένοι εμείς οι Έλληνες μεγαλουργούμε».

Δείτε ακόμα