Πέρασαν σχεδόν 6 χρόνια και παρά τις προτάσεις-προσπάθειες των κατά καιρούς κυβερνόντων η Συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας ούτε τηρείτε και ούτε καταργείτε για τον μηδενισμό ή σοβαρή μείωση των ροών. Ούτε καταργείτε-τροποποιείται και το «Δουβλίνο 2» για ελεύθερη μετακίνηση των προσφύγων στην ενδοχώρα και στις χώρες προορισμού τους, την Ε.Ε. Έτσι, δεν είναι λίγοι εκείνοι που φοβούνται (και δεν θέλουν), ούτε και οι άλλοι που υποστηρίζουν «οι Πρόσφυγες-Μετανάστες ήρθαν για να μείνουν». Η Ελλάδα αυτά τα χρόνια αντιμετωπίζει, δυστυχώς μόνη της και με δυσβάστακτο κόστος (πολλά δισεκατομμύρια το χρόνο), ένα πολύ σοβαρό και τώρα επικίνδυνο εθνικό πρόβλημα που θα το έχει και για αρκετά από τα επόμενα χρόνια. Η αποσυμφόρηση των νησιών έπρεπε να είχε γίνει πριν το πρόβλημα εκεί γιγαντωθεί. Με μετακίνηση στην ενδοχώρα αφού οι «εταίροι» μας στην ΕΕ αντί της αλληλεγγύης και συνδρομής στην Ελλάδα, καταφεύγουν στο κλείσιμο των συνόρων τους και το πρόβλημα το έχει και πρέπει να το λύσει η Ελλάδα. Πρόσφυγες-Μετανάστες θα μετακινηθούν σε όλη την ενδοχώρα, προφανώς και στα Γρεβενά. Η Κυβέρνηση ήδη υλοποιεί πιλοτικά προγράμματα και δράσεις σε 13 πόλεις της Ελλάδας με στόχο την ένταξη προσφύγων – μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Τα προγράμματα-δράσεις αφορούν τμήματα προσφύγων-μεταναστών εκμάθησης ελληνικών, αγγλικών, υπολογιστών, εργασιακή συμβουλευτική (απασχολησιμότητα, εργασιακή αποκατάσταση ), μισθωμένα διαμερίσματα, διαπολιτισμικές δράσεις, αραβικό σχολείο για την προαγωγή της ένταξης των παιδιών, κ.α. Όπως όλη η ενδοχώρα έτσι και τα Γρεβενά αναπόφευκτα οφείλουν να σηκώσουν το «βάρος» που τα αναλογεί. Η «παλιά» ιδέα είναι το «βάρος» αυτό για τα Γρεβενά να αποτελείται όχι από οικογένειες αλλά από ασυνόδευτα παιδιά τα οποία θα διαβιώνουν στο Κέντρο Διαβίωσης Απροστάτευτων Παιδιών (ΚΕΔΑΠ). Μπορεί να βρεθεί και καλύτερη ονομασία Στην Περιφερειακή Ενότητα Γρεβενών προτείνεται να λειτουργήσουν δύο ΚΕΔΑΠ, ένα στα Γρεβενά με 600-800 και ένα στη Δεσκάτη με 200-400 παιδία Εκεί τα παιδιά θα έχουν για όσο χρόνο χρειαστεί στέγαση, ένδυση, διατροφή, Σχολείο (για τις σχολικές ηλικίες), επαγγελματικές τέχνες (για τις εξωσχολικές ηλικίες), περίθαλψη, ψυχαγωγία, κοινωνικές παροχές. Τα καλοκαίρια παραθέριση στους ξενώνες του ορεινού όγκου. Η ιδέα ίσως σε κάποιους να θυμίσει τα Ορφανοτροφεία που κάποια υπάρχουν έως σήμερα (λειτούργησε και στα Γρεβενά), σε άλλους την περίοδο 1948-1954 με τις Παιδουπόλεις στην Ελλάδα και τους Παιδικούς Σταθμούς στις Ανατολικές χώρες. Κατανοητό και σεβαστό ότι ο καθένας έχει τη γνώμη του για τα Ορφανοτροφεία, τις Παιδουπόλεις και τους Παιδικούς Σταθμούς. Για τον γράφοντα και οι τρεις περιπτώσεις ήταν μια λύση και τα παιδιά εκεί (υπάρχουν και εξαιρέσεις) έζησαν τα παιδικά τους χρόνια χωρίς στερήσεις, μορφώθηκαν, έγιναν επιστήμονες, επαγγελματίες, οικογενειάρχες. Τα κονδύλια για τα ΚΕΔΑΠ θα προέρχονται από την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε και την ΕΕ και δεν θα επιβαρύνουν την ελληνική Πολιτεία, ή η επιβάρυνση θα είναι αντιμετωπίσιμη οικονομικά.
Για τα Γρεβενά μια τέτοια πρωτοβουλία θα τα αναδείξει πανελλήνια. Διαχρονικά, είναι γνωστά τα βαθειά ανθρωπιστικά-κοινωνικά αισθήματα του γρεβενιώτικου λαού για τον «ξένο». Παράλληλα η λειτουργία των ΚΕΔΑΠ θα δώσει και μια οικονομική και πολιτισμική ανάσα στην «ξεχασμένη» από την Πολιτεία περιοχή των Γρεβενών. Σίγουρα θα είναι πολλοί οι άλλοι που θα ακολουθήσουν και θα ζητήσουν το ίδιο και για τις περιοχές τους.
Όσα παιδιά περάσουν από τα ΚΕΔΑΠ με προδιαγραφές λειτουργίας τους προσαρμοσμένες στις σημερινές συνθήκες θα αποτελέσουν τους καλύτερους φίλους του γρεβενιώτικου λαού και υποστηριχτές-πρεσβευτές της Ελλάδας όπου και αν βρεθούν μετά στη ζωή τους. Πολλά από αυτά σίγουρα θα γίνουν Έλληνες πολίτες.

Πέτρος Λόλας