Είναι ο καθένας που του αρέσει η τρυφή, η απόλαυση που αρχίζει από τα καλά φαγητά, από την ανάπαυση με τις ώρες, μέχρι και τη σαρκική ηδονή. Θα μας απασχολήσει η τρίτη περίπτωση.

Ο φιλήδονος είναι πληθωρικό γέννημα της πανσεξουαλικής εποχής μας, της οποίας το πνεύμα έχει εισρεύσει και στην Παιδεία δυστυχώς. Αλλά και τα Μ.Μ.Ε κάνουν πλύση εγκεφάλου γι΄ αυτό.

Τα ψυχαγωγικά προγράμματα εμφανίζουν το sex ως προκλητικό, διασκεδαστικό και συναρπαστικό…

και οι άνθρωποι του 21ου αιώνα βομβαρδίζονται κυριολεκτικά. Τα περιοδικά, οι διαφημίσεις, το internet το παρουσιάζουν και με τη χειρότερη μορφή του, της διαστροφής και της πορνομανίας. Συνιστούν δε σχεδόν όλα να δοκιμάζουν το sex οι άνθρωποι κι από πολύ μικρή ηλικία, και από φόβο για τις συνέπειες, και με προφυλακτικά. Νομίζουμε πως η ασύδοτη ικανοποίηση του sex θα λύσει τα ψυχολογικά μας. Αντίθετα η ξέφρενη ικανοποίησή του τα μεγιστοποιεί. Ιδιαίτερα όταν διασταυρωθεί και με μια αρρωστημένη κληρονομικότητα, με την έμφυτη περιέργεια, την επίδραση και ενός κακού οικογενειακού περιβάλλοντος, την έμφυτη επίσης επιθυμία για δοκιμή, την πίεση του κοινωνικού περίγυρου, αλλά και με την επήρεια του σατανά. Ας λάβουμε δε υπόψη ότι οι Έλληνες έχουμε και αρκετά εύφλεκτη σάρκα

Αυτά τα δύο στοιχεία κρατώντας, το ότι δηλ. ο σύγχρονος Έλληνας είναι δημιούργημα του πνεύματος

της Νέας Εποχής, που βγάζει δυστυχώς απ΄ τη μέση κι ό, τι θυμίζει Χριστό και Εκκλησία, κι απ’ την άλλη ότι είναι ηδονοθηρικός απ΄τη φύση του, παρακολουθούμε στη συνέχεια το φιλήδονο χαρακτήρα του.

Η φιληδονία εμφανίζεται από τη σύλληψη του ανθρώπου στην κοιλιά της μητέρας του, όταν οι καταβολές των γονιών του ή του ενός γονιού έχουν φόρτο προηγούμενης άτσαλης σεξουαλικής ζωής. Η ροπή του στα σαρκικά είναι εμφανής ακόμα από τους πρώτους μήνες γέννησής του. Στο κρεβάτι του – ως ένα σημείο αυτά θεωρούνται φυσιολογικό ξύπνημα του ενστίκτου – νιώθει την ανάγκη να αυτο’ι΄κανοποιηθεί. Την ίδια ανάγκη – και έντονη κιόλας – θα την αισθανθεί στα εφτά του χρόνια περίπου, η μανιώδης δε ικανοποίησή του θα διαπλάσει τον μετέπειτα φιλήδονα. Θα περάσει στη συνέχεια, καθώς μεγαλώνει, σ’ ένα στάδιο προβληματικής ζηλοτυπίας περιορισμένης τότε στον οικογενειακό χώρο.

Στην ηλικία των 13 – 16 ετών το γενετήσιο ένστικτο μαζί με την εφηβική ηλικία αρχίζει να εμφανίζεται εκρηκτικά και θορυβωδώς. Έτσι το φιλήδονο παιδί αποχαυνώνεται απ΄ την αυτο’ι’κανοποίηση, η οποία είναι συνέπεια και των εμπαθών ερώτων για συμμαθήτριές του ή και το αντίθετο, αν είναι κορίτσι (στα κορίτσια είναι γεγονός ότι δεν είναι τόσο έντονο το πάθος της φιληδονίας).Αντικείμενο προβληματικής ερωτοπάθειας σ’ αυτήν την ηλικία μπορεί να γίνει και η δασκάλα του, την οποία βλέποντάς την μέσα στην τάξη αντί να προσέχει στο μάθημά της καταγίνεται και πάλι με την αυτο’ι’κανοποίηση. Πολλές φορές γίνεται ταραχοποιός μέσα στην τάξη ή για να ελκύσει το ενδιαφέρον της ή γιατί του είναι πιεστικό το πάθος του. Όταν δε αυτή η ερωτοπάθειά του βρει αντίκρυσμα και στο ή στη δασκάλα του τότε έχουμε τα παρατράγουδα της παιδεραστίας ή της αποπλάνησης ανηλίκου. Αιτία όμως σίγουρα αυτής της κατάστασης μπορεί να είναι και ο ίδιος ο δάσκαλος. Εδώ συναντιέται ο ώριμος φιλήδονος με τον εξελισσόμενο.

Στο νου μας έρχονται χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ένας μαθητής πριν λίγο καιρό ζήτησε απ’ τη μητέρα του να κάνει ιδιαίτερα με κάποια δασκάλα, την οποία είχε ερωτευτεί, γιατί στο παρελθόν, εριστικό παιδί καθώς ήταν και γι’ αυτό περιθωριοποιημένο απ’ την υπόλοιπη σχολική μονάδα, αυτή τον παρακολουθούσε στοργικά. Ας σημειωθεί ότι η μητέρα του τού ήταν πολύ αυταρχική. Ο νεαρός, 15 ετών, επιδίωξε εσκεμμένα το φροντιστήριο. Κατά την εξομολόγηση της δασκάλας, την περίμενε στο πρώτο κιόλας μάθημα – συγγνώμη για ό, τι αναφέρω – μισόγυμνος και προκλητικά καθισμένος. Η δασκάλα σκέφτηκε πως η νεολαία τα κάνει κάτι τέτοια και με αυστηρότητα προσπάθησε να συγκεντρώσει τη σκέψη του στο μάθημα, το οποίο όμως στάθηκε αδύνατο. Η δασκάλα, ασύγκριτη παιδαγωγός, συνέλαβε το πρόβλημα, το οποίο φρόντισε να λύσει σε συνεργασία με τους γονείς του.

Δεύτερο παράδειγμα: στάθηκα προσωπικά αιτία να ανοίξει το ημερολόγιό της κάποια μου μαθήτρια και να μάθω από κει – το μήνυμα σάς μεταφέρω μόνο – ότι και σε αιμομιξία μπορεί να εξελιχτεί μια ανεξέλεγκτη φιληδονία.

Επίσης, σε άλλη περίπτωση, την ώρα του μαθήματος ορισμένοι μαθητές, καλοκαθισμένοι στο θρανίο τους , χειρονομούσαν πονηρά κι άφηναν να υποπτευθεί η διπλανή τους ότι κάποιο ”λεύκωμα” κυκλοφορεί ( στα σχολεία συμβαίνει κάτι τέτοιο πολύ συχνά ). Όταν έπεσε στα χέρια μου, μου φάνηκε αδιανόητο να έχουν τέτοια στη σκέψη τους οι νεαροί μαθητές. Κοκκινίζεις και μόνο να τα διανοηθείς. Εμπνευστής όλων αυτών ήταν ένας μαθητής μου με μηδενική επίδοση στα μαθήματα, ενώ ήταν ευφυέστατος. Όλα έδειχναν ότι κολυμπούσε σ’ ένα βούρκο. Από τότε παρακολουθούσα την εξέλιξή του. Αργότερα στη ζωή του΄, όπως πληροφορήθηκα, ύστερα από αλλεπάλληλες ερωτικές περιπέτειες, που του κλόνισαν την υγεία, κατέληξε να ενισχύεται από πνευματικό και ψυχίατρο.

Κι άλλο παράδειγμα. Δάσκαλος ο πατέρας, σοβαρός και υπέροχος κατά τα άλλα άνθρωπος, ασελγούσε στην κορούλα του. Κι αυτό με αποδεικτικά στοιχεία.

Πέμπτο παράδειγμα. Η μάνα έλειπε στη δουλειά. Ο σύζυγος έκανε με την παραδουλεύτρα παιδί.

Άλλοτε τόλμησε μια κυρία να πει στην καθηγήτρια της κόρης της, που της επέστησε την προσοχή γι΄ αυτήν : αμ κυρά καθηγήτρια, δε θα αφήσω εγώ ανύπαντρο το κορίτσι μου. Πώς αλλιώς θα βρει γαμπρό;Και βέβαια θα τον ψάξει από τώρα, Κι υστερα έχει και σωματικές ανάγκες. Αργότερα πληροφορηθήκαμε ότι έκανε έκτρωση.

Λάθος η σεξουαλική απελευθέρωση. Η αγνότητα μέχρι το γάμο σύμφωνα με τη στοργική υπόδειξη του Θεού και της Εκκλησίας είναι σπουδαίο εφόδιο για τη μετέπειτα ζωή του ζευγαριού. Λάθος βέβαια και η απόρριψη του ενστίκτου. Λάθος και ο περιορισμός των παιδιών μόνο μέσα στο σπίτι. Όλα θέλουν ένα λεπτό και διακριτικό χειρισμό.

Άλλη περίπτωση : Φοιτήτρια δίδασκα παράλληλα και σε παιδιά. Κάποια μέρα μια μαθήτρια των 15 ετών μ’ αφήνει ένα σημείωμα ( ήταν ευτραφής και ωραία ) :” Δεν αντέχω να τον βλέπω με άλλη. Με ξέκοψε μια νύχτα σ’ ένα μπαρ, πίστεψα τους όρκους του για αιώνια αγάπη και ολοκληρώθηκαν οι σχέσεις μας. Σε πολύ λίγο διάστημα τον έπιασα με την κολλητή μου”. Ήταν ένα ψυχικό κουρέλι και με τη σκέψη ότι μπορεί να είναι έγκυος ήθελε ν’ αυτοκτονήσει.

Δε λέμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις ότι έπρεπε να΄είχε προσέξει και πιο πριν; Μας στερείτε την ελευθερία, θα έλεγε κάποια με φεμινιστικό πνεύμα. Έλα που δε γίνεται κι αλλιώς;

Ακόμη ένα παράδειγμα. Μια γιαγιά ξεψυχώντας φαινόταν πολύ ταραγμένη, ώσπου εξομολογήθηκε στους γύρω της ότι στα 15 της χρόνια είχε δημιουργήσει σχεσεις με κάποιον, ο οποίος της επέβαλλε να σκοτώσει το νεογέννητο παιδάκι τους. Πώς τα κατάφερε να αποκρύψει την εγκυμοσύνη της δεν ξέρω. Ωστόσο, όπως φαίνεται κι από άλλες περιπτώσεις, μάλλον συμβαίνει. Από τότε η συνείδησή την έκαιγε. Χώρισε με τον πρώτο. Παντρεύτηκε με άλλον, έκανε κι άλλα παιδιά, αλλά ο φόνος είχε κάνει κόλαση τη ζωή της.

Ερχόμαστε τώρα να γνωρίσουμε και το φιλήδονο της μέσης ηλικίας, κατά την οποία όλοι οι άνθρωποι σχεδόν έχουν δημιουργήσει οικογένεια. Ο Θεός στο γάμο μάς υποδεικνύει τη σωφροσύνη. Δεν επιτρέπει δηλ. την παρά φύσιν ικανοποίηση του ενστίκτου. Ο φιλήδονος ωστόσο θέλει εξαλλοσύνες. Ζητάει απ’ τη γυναίκα του παρανο’ι’κά πράγματα, η οποία και να υποκύψει δεν είναι σίγουρη ότι και δε θα την προδώσει με άλλη.

Ακροθιγώς στεκόμαστε και σε μια άλλη επιλογή του φιλήδονου, την ομοφυλοφιλία, που στις μέρες μας έγινε συρμός. Ας συμβουλευτούμε πρώτα γι’ αυτό το λόγο του Θεού: ”..γι’ αυτό (το ότι δηλ. απομακρύνθηκαν από κοντά Του ) τους παρέδωσε ο Θεός στις βρωμερές τους επιθυμίες και τους άφησε να ατιμάζουν τα σώματά τους…….έτσι οι γυναίκες αντικατέστησαν τις φυσικές σχέσεις με αφύσικες. Το ίδιο και οι άνδρες.Άφησαν τη φυσική σχέση με τη γυναίκα και φλογίστηκαν με σφοδρό πάθος ο ένας για τον άλλο, διαπράττοντας ασχήμιες αρσενικοί μ’ αρσενικούς και πληρώνοντας έτσι με το ίδιο τους το σώμα το τίμημα που ταίριαζε στην πλάνη τους…) ( Ρωμ. 1,24-28 ).

Α,. μπορεί να πει κάποιος, πάλι το Θεό στη μέση; ;Eλα που και να θέλουμε να Τον βγάλουμε , πάλι πάνω Του θα σκοντάφτουμε διαρκώς, γιατί όλοι κάποτε θα λογοδοτήσουμε για τις επιλογες μας. Ή μας κάνουν τέφρα ή όχι όλοι θα παρασταθούμε στο φοβερό βήμα του Χριστού να απολογηθούμε.

Η ομοφυλοφιλία δεν είναι κάτι το φυσιολογικό. Το γενετήσιο ένστικτο το έθεσε ο Θεός μέσα στον άνθρωπο από την αρχή της δημιουργίας.Το μαρτυρούν τα φυλετικά χαρακτηριστικά του άνδρα και της γυναίκας, η κατασκευή του σώματός τους. Ο Θεός όρισε το σεξ να οδηγεί σε μια υπέροχη και φυσιολογική ένωση του άνδρα και της γυναίκας, αλλά με τους δικούς Του όρους παρόλα αυτά. Κι οι όροι Του είναι η καθαρή ζωή μέχρι το γάμο και η σωφροσύνη μέσα σ’ αυτόν. Κι όχι αφύσικες σχέσεις. Ιδιαιτερότητες και πτώσεις τα καθοδηγεί και τα θεραπεύει η Εκκλησία με τη μυστηριακή ζωή.

Καταλήγοντας λέμε ότι , για να μην καταλήξουμε στη φιληδονία ή για να απαλλαγούμε απ΄ αυτήν, πρέπει να ασκούμαστε στη λελογισμένη εγκράτεια. Δεν εξελισσόμαστε έτσι σε ψυχωνευρωτικά άτομα, όπως μερικοί υποστηρίζουν, αρκεί να χρησιμοποιούμε σωστά ό, τι μας υποδεικνύει ο Χριστός. Και να ξέρουμε :το γενετήσιο πάθος ανεξέλεγκτο σκοτώνει και ανικανοποίητο αρρωσταίνει τον άνθρωπο, εκτός κι αν δοθεί στην υπηρεσία υψηλών και ευγενών σκοπών. Και τότε ξέρει ο Θεός να γεμίζει θαυμαστά με πληρότητα τον άνθρωπο.

Ένα κοντρόλ ύστερα από όλα αυτά στον εαυτό μας νομίζουμε θα ήταν εποικοδομητικό

 

Ζιώγα Κατερίνα

Εκπαιδευτικός

 

ΔΕΙΤΕ επίσης………

Κυρίαρχοι ανθρώπινοι τύποι στην ελληνική κοινωνία (ΕΙΣΑΓΩΓΗ)