Του Φώτη Σιούμπουρα 

Ναι, εκεί που είχαμε φτάσει ήταν μονόδρομος. Ήταν μονόδρομος η λήψη σκληρών μέτρων για την σωτηρία…

της χώρας. Το λέγαμε, το έλεγαν και οι «προηγούμενοι» που είχαν υποχρεωθεί να υπογράψουν μνημόνιο με επώδυνα, αλλά και μερικές φορές κοινωνικά άδικα, μέτρα.

Αναγκάστηκε τώρα και ο Αλέξης Τσίπρας  μετά από εξάμηνη περιπλάνηση στο …άγνωστο,  να αναγνωρίσει και αυτός ότι ο μοναχικός δρόμος της «δημιουργικής ασάφειας» δεν οδηγούσε παρά  μόνον στα βράχια. 

Ναι, δεν γινόταν αλλιώς εκεί που είχαμε φτάσει. Ήταν φαίνεται αναπόφευκτο (ή κατ άλλους καλά «στημένο παιχνίδι» από …μη σκοτεινές  δυνάμεις) να περάσει ο τόπος και από τις «αριστερές» και «εθνικιστικές» συμπληγάδες, ώστε να διαψευστεί  η ελπίδα ότι υπήρχε και άλλος δρόμος. Και όντως δεν υπήρχε, από την στιγμή που καθυστερήσαμε έξι ολόκληρους μήνες να προχωρήσουμε σε συμφωνία.

Ναι είναι αλήθεια ο Τσίπρας το πάλεψε και καλά έκανε, προκειμένου να πετύχει καλύτερους όρους. Το πάλεψε όμως λανθασμένα, χωρίς προετοιμασία, χωρίς σχέδιο, με κατά Βαρουφάκη «δημιουργική ασάφεια» και με όπλο του μόνο τα …νταούλια και τη λύρα. Δεν «χόρεψαν» όμως οι δανειστές στους ρυθμούς που ήλπιζε. Και δεν μπορούσε να …χορέψουν, γιατί αυτοί ήταν προσγειωμένοι στην πραγματικότητα κι εμείς πετούσαμε στα σύννεφα.

Τέλος πάντων  έστω και  στο και ένα ο πρωθυπουργός , μετά το αυτοκτονικό κλείσιμο των τραπεζών, το ακατανόητο δημοψηφίσματα και το “ηρωικό”  ΟΧΙ που μεταμορφώθηκε σε ένα ορθολογικό ΝΑΙ , προσγειώθηκε στην πραγματικότητα, σφύριξε την λήξη του αντιμνημονιακού αγώνα, είπε ‘ναι σε όλα» και προχώρησε σε μια συμβιβαστική πρόταση προς τους δανειστές για να σώσει την Ελλάδα, την ελληνική οικονομία από την ασφυξία και τον χρηματοδοτικό στραγγαλισμό.

Τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται ενότητα και στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα και στις πολιτικές εκείνες δυνάμεις του ευρωπαϊκού τόξου, για να αντιμετωπίσουμε την σκληρότητα, την βαρβαρότητα ενίων εκ των δανειστών-εταίρων μας και να βγούμε από την βαθειά κρίση, στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Μετά θα τα βρούμε . Τώρα ας αφήσουμε πίσω μας διχαστικά μηνύματα, ας διαγράψουμε χαρακτηρισμούς του τύπου « πατριώτες», «προδότες», «γερμανοτσολιάδες», «πουλημένοι» και ας βγάλουμε οριστικά από το λεξιλόγιό μας τις λέξεις «μνημονιακός» και «αντιμνημονιακός». Να  οπλιστούμε με υπομονή και μαχητικότητα απαιτείται για να αντέξουμε την θύελλα των μέτρων που έρχονται. Άλλη λύση δυστυχώς δεν υπάρχει.